Ο Σάμι και ο κολλητός του φίλος Ρέι έχουν πια μεγαλώσει. Είναι παππούδες που μένουν ακόμα στις ζεστές εξωτικές θάλασσες της Μπάχα στην Καλιφόρνια κι, όταν έρθει η ώρα της εκκόλαψης των αβγών, βοηθούν τις γιαγιάδες στην εκπαίδευση των νεοσσών. Μία τέτοια μέρα ξημερώνει, αλλά την καταστρέφει ο μεγαλύτερος εχθρός: ο άνθρωπος. Αιχμάλωτοι μίας συμμορίας λαθροκυνηγών ψαράδων που τους πουλάνε σε Εμίρηδες, ο Σάμι, ο Ρέι και τα δύο εγγόνια τους (ο Ρίκι και η Ελα) θα βρεθούν στο Ντουμπάι, στο μεγαλύτερο τεχνητό ενυδρείο στον Κόσμο. Εκεί, γρήγορα καταλαβαίνουν ότι πρέπει να συνεργαστούν με ψάρια, μέδουσες, αστακούς, χταπόδια, πιγκουίνους, σμέρνες, πιράνχας και τον αρχηγό (τον ιππόκαμπο Μπιγκ Ντι) για την μεγάλη απόδραση. Και η περιπέτεια ξεκινά!
Δεν μπορείς στ' αλήθεια να πεις κάτι άσχημο για μία γλυκιά ταινία, με οικολογικό μήνυμα, χαριτωμένους χαρακτήρες, μουσική, χρώμα, χιούμορ. Είναι όμως σαφές ότι υπάρχει animation και animation. Κάποιες ταινίες ξεπερνούν τη σχηματική παιδικότητα τους, σπάνε τα τείχη του ενυδρείου τους και βυθίζουν τον θεατή σε ωκεανούς ενήλικης έμπνευσης και τέχνης. Αλλες, έχουν περιορισμούς: παραμένουν εγκλωβισμένες στο κέλυφος της παιδικής ταινίας, προσφέρουν προσωρινό θέαμα στα ανήλικα κυρίως μάτια, δεν συγκινούν. Απλά, επί 90 λεπτά ...χαριτολογούν - τόσο σεναριακά, όσο και σκηνοθετικά.
Μπορείς να φανταστείς ένα μικρό παιδί να μην μπορεί να πάρει τα μάτια του από την οθόνη κι από αυτόν τον πολύχρωμο τεχνητό βυθό με τους cute ομιλούντες κατοίκους του, αλλά πόση ώρα μπορεί ένας ενήλικας να κοιτάει ένα ενυδρείο πριν χασμουρηθεί;
Γιατί, όσο κι αν θέλουμε να συμμαχήσουμε με την εκτός Χόλιγουντ αγορά, στηρίζοντας κι αυτή την προσπάθεια του Βέλγου δημιουργού Μπεν Στάσεν - όλες οι ιδέες του αποδεικνύονται ρηχές. Τις έχουμε δει και καλύτερες, σε πιο ευφάνταστες, εντυπωσιακότερες, blockbuster, αμερικανικές παραγωγές: η περιπέτεια στον ωκεανό στο αξεπέραστο τελικά «Αναζητώντας τον Νέμο», το concept της παρέας των ετερόκλητων ζώων που συμμαχούν για να επιβιώσουν στα «Ice Age», η ομαδική δραπέτευση στην «Μαγαδασκάρη».
Οι μεγάλοι χρειάζονται κάτι περισσότερο από 3D υποσχέσεις σε πολύχρωμο σινεμασκόπ για να βγουν από το καβούκι τους και να πάνε σινεμά. Οι πιτσιρικάδες θα πλατσουρίσουν σε ό,τι τους προσφέρεις, αλλά το στοίχημα είναι αν θα σε θυμούνται για πάντα ως κάτι κλασικό.
Σ' αυτή την περίπτωση, πολύ αμφιβάλουμε...
