Αναλυτικά το πρόγραμμα προβολών για το έκτο μέρος της «Χαμένης Λεωφόρου του Ελληνικού Σινεμά» με γενικό τίτλο «Εμπροσθοφυλακή» στον κινηματογράφο ΑΣΤΟΡ:
Μ. Δευτέρα 10 Απριλίου
18.30 Κοάττι του Σταύρου Τορνέ
20.15 Ακατανίκητοι εραστές του Σταύρου Τσιώλη
22.00 “Μελόδραμα;” του Νίκου Παναγιωτόπουλου
Ολονυχτία Μ. Πέμπτης 13 Απριλίου
21.00 Παραλλαγές στο ίδιο θέμα & Τόπος της Αντουανέττας Αγγελίδη
00.15 Ηλεκτρικός Άγγελος του Θανάση Ρεντζή
02.00 Αλληγορία του Κώστα Σφήκα
Τις ταινίες της Μεγάλης Δευτέρας θα παρουσιάσουν οι σκηνοθέτες Μιχάλης Κωνσταντάτος και Νίκος Νικολόπουλος, ενώ τις ταινίες της Μεγάλης Πέμπτης, οι «οδηγοί» της Χαμένης Λεωφόρου, Αλέξης Αλεξίου, Γιάννης Βεσλεμές, Αφροδίτη Νικολαΐδου και Ελίνα Ψύκου. Κατά τη διάρκεια της ολονυχτίας, με ενιαίο εισιτήριο 7 ευρώ, θα σερβίρονται κουλουράκια, τσουρέκι, σούπα, τσάι και ζεστό punch, ενώ τις μουσικές της βραδιάς θα αναλάβουν οι The Callas και Felizol.
Αναλυτικά οι ταινίες:
Κοάττι του Σταύρου Τορνέ | 1977 | Παραγωγή: Δημήτρης Κορομηλάς | Σενάριο: Σταύρος Τορνές, Charlotte Van Gelder | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Ezio Bellani, Ricci Albanese | Παίζουν οι: Σταύρος Τορνές, Charlotte Van Gelder, Pierre Luigi Abner κ.α. Βραβεία|Διακρίσεις: Επίσημη Συμμετοχή Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Τουλόν - Υέρς
Σύνοψη: Ο Σταύρος και η Σαρλότ, δηλαδή ο ίδιος ο Τορνές και η σύντροφός του στη ζωή και στην τέχνη, Σαρλότ, περιπλανιούνται ως μετανάστες σε ένα δύσκολο παρόν, ιχνηλατώντας τον κόσμο γύρω τους μέσα από τις φιλίες, τα ταξίδια και τις πολιτικές αναζητήσεις.
Είπαν για την ταινία: Μια ταινία που έφτασε κατά λάθος, που δεν διεκδίκησε κανένας από τους διοργανωτές, που ξεφεύγοντας από κάθε έννοια κατηγορίας ή ακόμη και επιτυχίας, (έφτασε την τελευταία στιγμή και μόνο για τους λίγους παρόντες τρελούς του κινηματογράφου), μας έδωσε τον μοναδικό λόγο να χειροκροτήσουμε με τα 2 χέρια: η μοναδική ταινία αυτού του φεστιβάλ (και η μόνη ταινία εδώ και πολύ καιρό) που είναι σύγχρονη μας: μια ταινία του σήμερα.Louis Scorecki, Liberation, ανταπόκριση από το 14ο φεστιβάλ Υέρ, 6.9.1979
Η ταινία είναι στα ιταλικά και θα προβληθεί με ελληνικούς υπότιτλους.
Ακατανίκητοι Εραστές του Σταύρου Τσιώλη | 1988 | Παραγωγή: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Αλέκος Παπαγεωργίου, Σταύρος Τσιώλης | Σενάριο: Σταύρος Τσιώλης | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Βασίλης Καψούρος | Παίζουν οι: Τάσος Μηλιώτης, Όλια Λαζαρίδου, Κωνσταντίνος Τζούμας, Μαρία Πανούτσου κ.α.
Βραβεία|Διακρίσεις: Βραβείο Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας & Ειδικό Βραβείο Φωτογραφίας Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1988, Επίσημη Συμμετοχή Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μόντρεαλ 1989.
Σύνοψη: Ο δωδεκάχρονος Βασίλης δραπετεύει από το ορφανοτροφείο, περιφέρεται για λίγο στην πρωτεύουσα και ακολούθως παίρνει το τραίνο για την ιδιαίτερη πατρίδα του την Τρίπολη. Καθώς περιπλανιέται στην ορεινή Αρκαδία, συναντά μια κοπέλα που το αυτοκίνητό της έχει πάθει βλάβη.
Είπαν για την ταινία: Ο Τσιώλης καταφέρνει να συγκινήσει τον θεατή γιατί η εικονογραφία του προδίδει την αγάπη και το πάθος του για τον κινηματογράφο και τη μαγεία του. Νίνος Φένεκ-Μικελίδης
Η ταινία θα προβληθεί με αγγλικούς υπότιτλους.
“Μελόδραμα;” του Νίκου Παναγιωτόπουλου | 1980 | Παραγωγή: Χρήστος Μάγκος | Σενάριο: Νίκος Παναγιωτόπουλος | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Σταύρος Χασάπης | Παίζουν οι: Μαρία Ξενουδάκη, Λευτέρης Βογιατζής, Αλέκα Παϊζή, Κώστας Σφήκας κ.α.
Βραβεία|Διακρίσεις: Εύφημος Μνεία Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου 1980, Βραβείο Γ΄ Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας & Φωτογραφίας Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1980
Σύνοψη: Ένας τριαντάχρονος, που επιστρέφει από την Αμερική σε πλήρη υπαρξιακή κρίση, έρχεται στην Κέρκυρα για να δει την άρρωστη μητέρα του και προσπαθεί να πιαστεί από έναν απελπισμένο έρωτα με μια νεαρή δασκάλα μουσικής.
Είπαν για την ταινία: Τούτη η μαυρίλα και η άκρατη απαισιοδοξία υποβαστάζονται έξοχα από ένα λανθάνον μαύρο χιούμορ που δίνει στο όλο εγχείρημα του Παναγιωτόπουλου τη διάσταση μιας ταινίας φρίκης και τρόμου, στην οποία η φρίκη και ο τρόμος λειτουργούν σ᾽ ένα δεύτερο επίπεδο, που διαβρώνει το πρώτο, το ρεαλιστικό, και το κάνει να «αδειάσει» από τον εγγενή ρεαλισμό του, για να συναντήσει έτσι η φόρμα το γνώριμο μισοσουρεαλιστικό στιλ του σκηνοθέτη.Βασίλης Ραφαηλίδης, Το Βήμα, 17.5.1980
Η ταινία θα προβληθεί με αγγλικούς υπότιτλους.
Παραλλαγές στο ίδιο θέμα της Αντουανέττας Αγγελίδη | 1977 | Παραγωγή: Αντουανέττα Αγγελίδη | Σενάριο: Αντουανέττα Αγγελίδη | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Paco Perinan | Παίζει η: Josy Delettre
Βραβεία|Διακρίσεις: Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1977
Σύνοψη: Η αναπαράσταση ως μέσο γνώσης και οι αναπαραστάσεις του γυναικείου σώματος σε ένα ευρύ πλαίσιο της σύγχρονης κουλτούρας.
Είπαν για την ταινία: Η δημιουργός, είκοσι έξι ετών, δεν κρύβει τον θαυμασμό της για την Chantal Akerman, που παραμένει γι᾽ αυτήν πρότυπο. Με σπουδές στην αρχιτεκτονική, η Αντουανέττα Αγγελίδη δεν επιζητεί να αφηγηθεί μια ιστορία με κλασικό τρόπο, γιατί, σε τελική ανάλυση, ο κινηματογράφος μπορεί επίσης περιστασιακά να λειτουργήσει αποκλειστικά με σχέσεις γραμμών, σκιάς και φωτός, ή με ασκήσεις ηθοποιών: πρόκληση για κάποιους, η ταινία αυτή μαρτυρεί μια σπάνια δεξιοτεχνία στη χρήση του χώρου και της διάρκειας, με έναν τρόπο που μόνο οι Αμερικάνοι, όπως ο Ken Jacobs ή ο Ernie Gehr, μας είχαν συνηθίσει.
Louis Marcorelles, Le Monde, Νοέμβριος, 1977
Τόπος της Αντουανέττας Αγγελίδη | 1985 | Παραγωγή: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Αντουανέττα Αγγελίδη | Σενάριο: Αντουανέττα Αγγελίδη, Κλαίρη Μητσοτάκη | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Σταύρος Χασάπης | Παίζουν οι: Jany Gastaldi, Μάγια Λυμπεροπούλου, Αριέττα Μουτούση, Κλαίρη Μιρτσέκη, Τάκης Μόσχος, Σταύρος Τορνές κ.α.
Βραβεία|Διακρίσεις: Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου, Βραβείο Καλύτερης Ταινίας & Τεχνικών Επιτεύξεων Κρατικά Βραβεία Ποιότητας ΥΠΠΟ (Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1986)
Σύνοψη: Μια παραβολή για το χρόνο. Ένα παιχνίδι μεταμόρφωσης. Ένα μεταθανάτιο πέρασμα, ένας δεύτερος θάνατος. Μια γυναίκα γεννάει και πεθαίνει. Τη στιγμή του θανάτου της, στη μέση της διαδρομής, όπως λίγο πριν τον ύπνο, το πρόσωπό της παίρνει το παρουσιαστικό όσων της συμπαραστέκονται στο θάνατό της. Είπαν για την ταινία: Ίσως η σημαντικότερη επιτυχία της Αγγελίδη σε τούτη την υπέροχη ταινία, που μόνο ένας αδαής θα μπορούσε να τη χαρακτηρίσει «πειραματική» (εδώ δεν γίνεται κανένα κινηματογραφικό μορφικό πείραμα, γιατί το φιλμ έχει μια προεπιλεγμένη σαφή και καθαρή μορφή), να είναι τούτη η βαθιά κατανόηση της απόγνωσης του ζωγράφου, που του επιβάλλει η προσπάθεια του να συλλάβει το χρόνο με μέσα και τρόπους που δεν διαθέτει η γεωμετρία. Βασίλης Ραφαηλίδης, Έθνος, 3 Ιουλίου 1985
Ηλεκτρικός Άγγελος του Θανάση Ρέντζη | 1981 | Παραγωγή: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Θανάσης Ρέντζης | Σενάριο: Θανάσης Ρέντζης | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Λάκης Κυρλίδης | Μουσική: Δημήτρης Λέκκας, Δημήτρης Παπαδημητρίου | Παίζουν οι: Φαίδων Γεωργίτσης, Σοφία Ρούμπου, Γιώργος Κοτανίδης, Μαρίλη Τσοπανέλλη, Jay Riley, Φίλιππος Σοφιανός κ.α.
Βραβεία|Διακρίσεις: Βραβείο Μουσικής & Τιμητική Διάκριση Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1981
Σύνοψη: Μέσα από τη χρήση μιας μεγάλης ποικιλίας οπτικοακουστικών τεχνικών και μεθόδων, η ταινία εξερευνά την πολυμορφία του ερωτισμού, έτσι όπως μορφοποιήθηκε στην ευρύτερη περιοχή της ευρωμεσογειακής ζώνης, τον 20ό αιώνα. Χωρίς κέντρο βάρους ούτε άξονα σύγκλισης, η ταινία δημιουργεί την αίσθηση ενός ανοιχτού και δυνητικά επεκτεινόμενου έργου με κυρίαρχο το ρυθμικό στοιχείο.
Είπαν για την ταινία: Αλλόκοτο, άλογο και φαντασμαγορία είναι οι πρώτες λέξεις που σου έρχονται στο μυαλό όταν σκέφτεσαι τον Ηλεκτρικό Άγγελο. Είναι σα να βλέπεις τα animation του Γκίλιαμ για το Flying Circus των Monty Python και ταυτόχρονα ντοκιμαντέρ για την αρχιτεκτονική και το κιτς, ενώ ο Ντούσαν Μακαγιέβεφ μεταμφιεσμένος σε ανθοπώλη φτιάχνει μπουκέτα με ψεύτικα λουλούδια και τραγουδά αναγεννησιακά μαδριγάλια, ενώ βρέχει παλιές φωτογραφίες ζωγραφισμένες στο χέρι. Tasteofcinema.com, 20 Weird Movies from Around the World You Might Not Have Seen
Η ταινία θα προβληθεί με γαλλικούς υπότιτλους.
Αλληγορία του Κώστα Σφήκα | 1986 | Παραγωγή: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Άννα Σφήκα | Σενάριο: Κώστας Σφήκας | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιώργος Καβάγιας | Παίζουν οι: Κώστας Παπαζώης, Γιάννης Λάμπρου, Μαρίνα Μοσχοπούλου κ.α.
Βραβεία|Διακρίσεις: Ειδική Μνεία Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου 1986
Σύνοψη: Μια ταινία με θέμα την συντριβή του παγανισμού και την διαδοχή του από τον χριστιανισμό. Ένας περίκλειστος και κυκλικός διάκοσμος –που αποτελεί ευθεία αναφορά στο χριστανικό-βυζαντινό ιδεώδες της τέχνης– αρθρώνεται από ακίνητες ανθρώπινες φιγούρες και αργές περιστροφές της κινηματογραφικής μηχανής, ενώ ακούγονται μουσικά κομμάτια από έργα τριών πρωτοστατών της σύγχρονης ατονικής μουσικής: Κριστόφ Πεντερέτσκι, Γιάννη Χρήστου και Λουίτζι Νόνο.
Είπαν για την ταινία: Με την Αλληγορία ο Κώστας Σφήκας αναμετριέται με την πρωταρχική, τη θεμελιακά σκηνογραφική αντίληψη του κόσμου που συστηματοποίησε ο εκκοσμικευμένος χριστιανισμός. Έτσι, εδώ, ο κινηματογράφος (η χειρονομία του κινηματογραφιστή) μεταβάλλεται σε απόπειρα αναμέτρησης του βλέμματος με τον τόπο από τον οποίο εκπορεύεται κρυφά: ο Κώστας Σφήκας επιστρέφει στο γυροσκόπιο, στα πειράματα του Μάρεϋ στα τέλη του 19ου αιώνα. Μόνο που η Αλληγορία δεν είναι μια πειραματική ταινία. Οι εξήμιση γύροι της μηχανής που την ολοκληρώνουν συλλαμβάνουν την προσωρινή τάξη της αέναης εικονοπλασίας, ανάμεσα σε δυο στιγμές χάους. Χρήστος Βακαλόπουλος, 1986
Η ταινία θα προβληθεί με γαλλικούς υπότιτλους.
