Η ταινία του 2107 «Ο Σωματοφύλακας του Εκτελεστή» ήταν μια αρκετά χλιαρή περιπέτεια. Μια ταινία η οποία προσπαθούσε να εξαργυρώσει την φήμη και την αγάπη του κοινού για τους Ράιαν Ρέινολντς και Σάμιουελ Τζάκσον, οι οποίοι έπαιζαν στην ουσία τις γνωστές τους περσόνες για χιλιοστή φορά - κάτι που έκανε την ταινία αστεία, αλλά όχι και τόσο, είχε ένα ενδιαφέρον σενάριο αλλά όχι και τόσο εξωφρενικό και, γενικά, ήταν μια προσπάθεια που ήθελε να είχε τα πάντα αλλά όχι και τόσο...
Και το ερώτημα είναι: ποιος ζήτησε, λοιπόν, ένα σίκουελ:
Ενα σίκουελ που εδώ που τα λέμε, δεν είναι τόσο μια καινούργια ταινία αλλά σαν να βλέπεις ξανά την πρώτη με ένα κάπως διαφορετικό σενάριο.
Το πιο θανάσιμο και παράξενο δίδυμο του κόσμου – ο σωματοφύλακας Μάικλ Μπράις και ο εκτελεστής Ντάριους Κινκέιντ – επιστρέφουν σε μια ακόμα ριψοκίνδυνη αποστολή. Δίχως άδεια και υπό επιτήρηση, ο Μπράις αναγκάζεται να επανέλθει στην ενεργό δράση από την ακόμα περισσότερο απρόβλεπτη γυναίκα του Ντάριους, την διαβόητη διεθνούς φήμης απατεώνισσα Σόνια Κινκέιντ. Καθώς ο Μπράις οδηγείται εκτός ορίων από τους δύο προστατευόμενους του, οι τρεις τους αναμειγνύονται σε μια παγκόσμια συνομωσία και σύντομα θα βρεθούν ανάμεσα στην Ευρώπη και ένα εκδικητικό και παντοδύναμο εχθρό.
Ο Πάτρικ Χιούζ επιστρέφει στην σκηνοθετική καρέκλα η οποία ξανά, ευτυχώς, δεν παίρνει τον εαυτό της στα σοβαρά, αλλά εκεί που η πρώτη πετύχαινε, με ένα υποτυπώδη τρόπο τουλάχιστον, να είναι υποφερτά αστεία, εδώ το χιούμορ μοιάζει τόσο χοντροκομμένο και άνοστο που σε στιγμές που πραγματικά νιώθεις πως σε εξουθενώνει. Αν και υπάρχουν μια δυο ατάκες που πετυχαίνουν κάπως τον στόχο τους, τα περισσότερα ακούγοντας ως χοντράδες σχολικού επιπέδου, αστεία που ούτε καν μπορούν να περάσουν ως «κωμωδία». Και, ναι, υπάρχει (ξανά) σκηνή με το «Hello» του Λάιονελ Ρίτσι. Γιατί, απλά, μπορεί.
Η πλοκή συνεχίζει να χτίζεται πάνω στην χιλιοπαιγμένη φόρμουλα του buddy movie, χωρίς να προσθέσει κάτι το νέο, αλλάζοντας την δυναμική του «αταίριαστου δίδυμου» σε «αταίριαστο τρίο», τοποθετώντας τους στην ίδια λούπα: τσακωνόμαστε, χτυπάμε τους κακούς, τα φτιάχνουμε, ξανατσακωνόμαστε... Οι Ρέινολντς, Τζάκσον και Σάλμα Χάγιεκ έχουν μια υποτυπώδη χημεία μεταξύ τους, εξάλλου αυτό φάνηκε και από την πρώτη ταινία, αλλά ο χαρακτήρας του Αντόνιο Μπαντέρας, μια καρικατούρα κακού Ελληνα κροίσου ο οποίος θέλει να καταστρέψει την Ευρώπη για την κατάσταση που άφησε να μπει η Ελλάδα σε περίοδο κρίσης, είναι πραγματικά για γέλια (ή για κλάματα).
Ο «Σωματοφύλακας της Γυναίκας του Εκτελεστή» είναι όντως ένα αχρείαστο σίκουελ το οποίο ούτε καν προσπαθεί να καλυτερέψει τα στοιχεία της πρώτης ταινίας με το star quality των πρωταγωνιστών του να την κρατούν μετά βίας από το να βουλιάξει. Τουλάχιστον, ας ελπίσουμε, πως αυτή η ταινία θα είναι από μόνη της αρκετή για να «εκτελέσει εν ψυχρώ» όποιον σκέφτηκε αυτό το franchise, μια και καλή.
