Οι μέρες της καραντίνας θέλουν προσοχή, υπομονή, πειθαρχία και... πολύ σινεμά! Μένουμε σπίτι, φτιάχνουμε ατμόσφαιρα και βλέπουμε ταινίες - ταινίες που πάντα θέλαμε να δούμε και δεν βρήκαμε ποτέ το χρόνο, ταινίες που θα ξαναδούμε γιατί μάς στηρίζουν, μάς φτιάχνουν το κέφι, σκοτώνουν την κακή διάθεση και την κλεισούρα.
Το Flix ζήτησε από σκηνοθέτες, ηθοποιούς, μουσικούς, συγγραφείς να προτείνουν την ταινία που θα βάλουν κι εκείνοι να δουν, όσο μένουν σπίτι. Μπορεί να είναι η αγαπημένη τους, ή αυτή που θεωρούν ότι έχει μεγαλύτερο νόημα να ξαναδούν τώρα, σε αυτή τη χρονική στιγμή, σε αυτή τη συνθήκη.
Αλλες προτάσεις για όσο #ΜenoumeSpiti στο ειδικό τμήμα του Flix που ανανεώνεται συνεχώς
Η καραντίνα μου
Τι να δούμε λοιπόν απόψε Nίκο;
Ο Νίκος Labôt (συνσκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ «The Immortals at the Southern Point of Europe», και του βραβευμένου μικρού μήκους «Ο Σκύλος») μάς κέρδισε αμέσως - με το σκηνοθετικό του ντεμπούτο: «Η Δουλειά της» ένα δυνατό, ειλικρινές και συγκινητικό κοινωνικό δράμα, με πρωταγωνίστρια τη Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου. Πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Τορόντο, βραβεία στη Βαρσοβία, στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, στα Βραβεία Ιρις.
Για απόψε επιλέγει κι εκείνος ένα σκηνοθετικό ντεμπούτο. Είκοσι σχεδόν χρόνια πριν, αυτός ο μεξικανός σκηνοθέτης θύμισε αναγέννηση του Ταρκόφσκι, με αυτή εδώ την ελεγειακή ταινία. Η οποία ταιριάζει απόλυτα και με το πνεύμα της Μ. Παρασκευής.
Σκέφτηκα να προτείνω μια ταινία που την είχα δει σε πρώτη προβολή στο Παρίσι και - περιέργως - μου είχε δώσει θάρρος για να συνεχίσω όσον αφορά στο όνειρό μου να κάνω ταινίες. Είναι το «Japon» του Κάρλος Ρεϊγάδας.
Από την αρχή αυτή η ταινία σε κρατά προσηλωμένο, τόσο από τα εικαστικά πλάνα της - πολύ όμορφα δουλεμένα - όσο κι από την αινιγματική φιγούρα του πρωταγωνιστή της. Οι εναλλαγές του φυσικού τοπίου (από τη μια η μονότονα όμορφη έρημος κι από την άλλη τα δάση με την πλούσια βλάστηση) δημιουργούν την ατμόσφαιρα της απέραντης φύσης μέσα στην οποία ο άνθρωπος είναι περαστικός. Σ’αυτήν την ιστορία, ένας άντρας βρίσκεται στα βάθη του Μεξικού και κινείται προς άγνωστη κατεύθυνση. Τον παρακολουθούμε με απορία αλλά χωρίς καμιά συναισθηματική ταύτιση.
Η φύση φιλμάρεται με μεγαλοπρέπεια σε αντίθεση με τους ανθρώπους που μοιάζουν «μικροί». Οι άνθρωποι του χωριού (ο μικρόκοσμος) φιλμάρονται σε άλλο ύφος, ύφος που θυμίζει ντοκυμαντερ. Για παράδειγμα - μεταξύ άλλων - υπάρχει μια σκηνή όπου ο ήρωας ενοχλείται από κάποια παιδιά την ώρα που ζωγραφίζει. Ακολουθεί ένα «ατελείωτο» σταθερό πλάνο, υποκειμενικό βλέμμα του ήρωα, όπου τα παιδιά περνούν σε σειρά (όπως τους έχει ζητηθεί) μπροστά από το φακό της κάμερας. Σε άλλη σκηνή, βλέπουμε κάποιους εργάτες να παραπονιούνται μπροστά στο φακό του Reygadas επειδή το κινηματογραφικό συνεργείο δεν έχει να τους δώσει άλλα χρήματα για να πιούν! Σκηνές που θυμίζουν έντονα το ύφος των ταινιών του Αμπας Κιαροστάμι.
Η σκηνοθεσία μας κρατά πάντα σε μιαν απόσταση από τον ήρωα, με τον ίδιο τρόπο που κι ο ίδιος αποξενώνεται από τους υπολοίπους ανθρώπους. Δεν θα συνεχίσω όμως γιατί αλλάζουν τα πράγματα από ένα σημείο και μετά. Καλύτερα να την ανακαλύψει ο καθένας μέσα από τη δική του ανάγνωση...
Πρόκειται σίγουρα για μια ταινία δείγματος γραφής ενος σπουδαίου δημιουργού.
Υ.Γ: Απολαύστε τον ήλιο από μπαλκόνια, ταράτσες ή πάρκα (κάνοντας την σωματική σας άσκηση ) και το βράδυ στήστε τους προτζέκτορες!
Νίκος, από το ηλιόλουστο Μετς
Περισσότερες επιλογές Cine #MένουμεΣπίτι
Ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος προτείνει «All That Jazz» του Μπομπ Φόσι
Ο Μπάμπης Μακρίδης προτείνει «Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου» του Στίβεν Σπίλμπεργκ
Ο Γιώργος Γούσης προτείνει «Κλίματα Αγάπης» του Νουρί Μπιλγκέ Τζεϊλάν
Ο Αργύρης Ξάφης προτείνει «Old Boy» του Παρκ Τσαν-γουκ
Ο Φοίβος Δεληβοριάς προτείνει «Amarcord» του Φεντερίκο Φελίνι
Η Κάτια Γκουλιώνη προτείνει «Να Ζει Κανείς ή να Μη Ζει» του Ερνστ Λιούμπιτς
Ο Παναγιώτης Πανταζής προτείνει «Short Skin» του Ντούτσιο Κιαρίνι
H Zακλίν Λέντζου προτείνει «Gummo» του Χάρμονι Κορίν
O ΛΕΞ προτείνει «Repo Man» του Αλεξ Κοξ
Ο Λευτέρης Χαρίτος προτείνει «Ο Γείτονάς μου ο Τότορο» και «Sullivan's Travels»
O Βασίλης Κεκάτος προτείνει «Love Streams» του Τζον Κασσαβέτη
Η Δήμητρα Γαλάνη προτείνει «Νοσταλγία» του Αντρέι Ταρκόφσκι
O Γιάννης Βασλεμές προτείνει «Dune» του Ντέιβιντ Λιντς
O Θάνος Σαμαράς προτείνει «Μάτια Χωρίς Πρόσωπο» του Ζορζ Φρανζί
Η Σοφία Κόκκαλη προτείνει «Ξυπνήματα» της Πένι Μάρσαλ (1990)
O Γιώργος Νανούρης προτείνει «Κοτόπουλο με Δαμάσκηνα» των Μαρζάν Σατραπί, Βενσάν Παρονό
H Πηνελόπη Τσιλίκα προτείνει «Μία Γυναίκα Εξομολογείται» του Τζον Κασσαβέτη
O The Boy προτείνει «Distant voices, Still Lives» και «The Long Day Closes» του Τέρενς Ντέιβις
Η Ρηνιώ Δραγασάκη προτείνει «Invasion of the Body Snatchers» του Φίλιπ Κάουφμαν
Ο Ζαχαρίας Μαυροειδής προτείνει «Θέλω και τη Μαμά σου» (Y Tu Mama Tambien) του Αλφόνσο Κουαρόν
Η Κωνσταντίνα Κοτζαμάνη προτείνει «Δίχως Στέγη, Δίχως Νόμο» της Ανιές Βαρντά
Ο Γιάννης Οικονομίδης προτείνει «Πράσινη Κάρτα» του Πίτερ Γουίαρ
O Μιχάλης Σαράντης προτείνει «The Nice Guys» του Σέιν Μπλακ
Η Σοφία Γεωργοβασίλη προτείνει «Χάρολντ και Μοντ» του Χαλ Ασμπι
O Γιώργος Πυρπασόπουλος προτείνει «Blade Runner» του Ρίντλεϊ Σκοτ
Η Ελίνα Ψύκου προτείνει «Παρακαλώ Γυναίκες Μην Κλαίτε» του Σταύρου Τσιώλη
Η Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου προτείνει «Ο Καθρέφτης» του Αντρέι Ταρκόφσκι
Η Kid Moxie προτείνει «Βαβέλ» του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου
Ο Γιάννης Στάνκογλου προτείνει «Chunking Express» του Γουόνγκ Καρ Γουάι
H Σοφία Εξάρχου προτείνει «Η Ζωή του Ιησού» του Μπρουνό Ντιμόν
H Πέννυ Παναγιωτοπούλου προτείνει «24 City» του Ζία Ζάνγκε
Ο Ομηρος Πουλάκης προτείνει «Μια Απλή Διατύπωση» του Τζουζέπε Τορνατόρε
Ο Tάσος Μπουλμέτης προτείνει «Σφαίρες Πάνω από το Μπρόντγουεϊ του Γούντι Αλεν
Ο Ευθύμης Φιλίππου προτείνει La Ceremonie του Κλοντ Σαμπρόλ
Η Μαργαρίτα Μαντά προτείνει «Οταν Εφυγε ο Ομάρ» της Ζουλί Μπερτουτσελί
O Βαρδής Μαρινάκης προτείνει «The Secret World of Arrietty» του Χιρομάσα Γιονεμπαγιάσι
O Eκτορας Λυγίζος προτείνει «Μία Νύχτα με την Μοντ» του Ερίκ Ρομέρ
