Άποψη

Τζέσικα Τσαστέιν: από την ανωνυμία στην Ακαδημία!

στα 10

Κρατώντας από την μία το χέρι του Μπραντ Πιτ κι από την άλλη του Σον Πεν, η Τζέσικα Τσαστέιν περπάτησε, ως μια άγνωστη κινηματογραφική σταχτοπούτα, πέρσι το Μάιο το κόκκινο χαλί των Καννών στην πρεμιέρα του «Δέντρου της Ζωής». Εξι μήνες μετά και με την 180 μοιρών μεταμόρφωσή της στις «Υπηρέτριες» του Τέιτ Τέιλορ οι όποιες απορίες μας λύθηκαν: αυτό είναι το κορίτσι που θα φύγει φέτος με το Οσκαρ Β' Γυναικείου ρόλου.

Τζέσικα Τσαστέιν: από την ανωνυμία στην Ακαδημία!

«Φοβάμαι ότι από το όνομα που “κανείς δεν έχει ξανακούσει” θα μεταμορφωθώ κατευθείαν σ' αυτό “που σιχαθήκαμε να ακούμε”» αστειεύεται στις συνεντεύξεις της η 30χρονη Τζέσικα Τσαστέιν και... δεν υπερβάλει καθόλου. Κανείς δεν γνώριζε την ύπαρξή της, όλες οι ταινίες της έπαιρναν αναβολές, η ίδια είχε απογοητευτεί μέχρι που ...ήρθε το 2011! Από τον Ιανουάριο, είχε μία ταινία στο Sundance, μία στο Βερολίνο, δύο στις Κάννες, δύο στην Βενετία. Καθόλου άσχημα για ένα κορίτσι που δεν είχε πάει ποτέ πριν σε κινηματογραφικό φεστιβάλ!

Θέλετε να μετρήσουμε; «To Δέντρο της Ζωής», πρωταγωνίστρια και προσωποποίηση 'θεϊκής χάρης' στο Χρυσό Φοίνικα του Τέρενς Μάλικ. «Take Shelter» του Τζεφ Νίκολς και σκέτη αποκάλυψη στο πλευρό του Μάικλ Σάνον. «Το Χρέος» με... χρέος να ερμηνεύσει τον νεαρό εαυτό της Ντέιμ Ελεν Μίρεν. «Texas Killing Fields» σε σκηνοθεσία της κόρης του Μάικλ Μαν, Εϊμι. «Κοριολανός» ως σικάτη σύζυγος του στρατηλάτη Ρέι Φάινς. «Σαλώμη» ως κοκκινομάλλα θανάσιμη μούσα του αυτοκράτορα Αλ Πατσίνο. Πριγκίπισσα Νταϊάνα στο επερχόμενο «Caught in Flight». Και τώρα white-trash με μεγάλη καρδιά, στις «Υπηρέτριες» του Τέιτ Τέιλορ που, ίσως περισσότερο από όλα τα υπόλοιπα, συγκεντρώνει πιθανότητες να τη φέρει στην οσκαρική πεντάδα του β' γυναικείου. Για πολλούς λόγους.

Πρώτον, η ίδια η ταινία. Η κινηματογραφική μεταφορά του μπεστ σέλερ της Κάθριν Στόκετ που κατέγραψε τις ιστορίες καθημερινού ρατσισμού στον αμερικανικό Νότο της δεκαετίας του 60 δίνοντας φωνή στις αφροαμερικανές υπηρέτριες των λευκών σπιτιών, είναι το είδος ταινίας που η Ακαδημία δεν μπορεί να αντισταθεί: δυνατό δράμα εποχής, με πλήρως αποδεκτό πλέον πολιτικό μήνυμα, στιβαρές ερμηνείες και τις απαραίτητες δόσεις μελό. Kαι είναι γνωστό ότι η Ακαδημία χαίρεται να δικαιώνει ιστορίες δικαίωσης: ένα προσωπικό βιβλίο έγινε best seller, μία ταινία με άγνωστο σκηνοθέτη έγινε blockbuster, μία κοινωνική κάστα έγινε ορατή – φωνάζοντας για πρώτη φορά δυνατά ένα καλά κρυμμένο μυστικό.

Πέραν όμως από την οσκαρική ωστική δύναμη των «Υπηρετριών», η Τζέσικα Τσαστέιν έχει την προσωπική της φόρα. Ενα κλασάτο πλάσμα, που προσγειώθηκε στο Χόλιγουντ ως αερικό, και μέσα από όλα αυτά τα δείγματα ταινιών θυμίζει μία νέα Μέριλ Στριπ, Νικόλ Κίντμαν, Κέιτ Μπλάνσετ, Τζούλιαν Μουρ – διαθέτει αυτή την εύθραυστη αύρα, που τολμά να την σπάει κάθε φορά και με διαφορετικό τρόπο βγάζοντας ωμή ενέργεια που ξαφνιάζει. Σε πείθει όταν κρατάει όπλο, σε πείθει όταν χορεύει με 7 πέπλα, σε πείθει ως σύμβολο στοργής, τρυφερότητας, Μάνας.

Στις «Υπηρέτριες» όμως κάνει κάτι ακόμα πιο δύσκολο. Κάτι που ελάχιστοι ηθοποιοί έχουν καταφέρει να κάνουν στο παρελθόν, κι αυτό είναι δείγμα εξαιρετικής υποκριτικής στόφας. Σπάει το καλούπι. Αποφεύγει με χειρουργική ακρίβεια το στερεότυπο. Βλέπετε ο ρόλος της «Σίλια» είναι τόσο επικίνδυνος να γλιστρήσει στο κλισέ: η white trash, σέξι, 60ς πλατινέ ξανθιά από το υποβαθμισμένο προάστιο που, στα μάτια της καλής κοινωνίας του Τζάκσον, ξεμυάλισε γόνο αστικού σπιτιού και την παντρεύτηκε, δεν είναι παρά μία αλά Μέριλιν καρικατούρα. Αν της ξέφευγε η ερμηνεία της στο ελάχιστο, ο Τέιτ Τέιλορ θα κατέληγε με μία «Τζέσικα Ράμπιτ», μία χάρτινη ηρωίδα που δε θα άγγιζε κανέναν. Μπορούμε όμως να πιστέψουμε την ομολογία του σκηνοθέτη ότι στην ακρόαση της Τσαστέιν δεν έμεινε στεγνό μάτι σε κανέναν στο δωμάτιο, ούτε καν στο συνεργείο. Γιατί αυτή η κοπέλα έχει κάτι, κι αυτό δεν το χάνει κάτω από ξανθιές περούκες, κόκκινα χείλη και ενισχυμένους στηθόδεσμους. Βουτά με το κεφάλι στο ρόλο, σχεδόν με άγνοια κινδύνου, μασκαρεύεται, τσαλακώνεται, αλλάζει, αλλά τολμά να διατηρεί μία δική της αξιοπρέπεια, μία αλαβάστρινη αθωότητα. H Σίλιά της είναι σέξι αλλά όχι πονηρή, απαίδευτη αλλά με φυσική καλοσύνη, φωνακλού αλλά με σιωπηρά τραύματα. Και η Τσαστέιν δεν κρατάει τίποτα, δεν κάνει πίσω, τα εκφράζει όλα με αριστοτεχνικές ισορροπίες. Και η καρικατούρα γίνεται γυναίκα, άνθρωπος.

Μπορεί η Disney να αποφασίσει να σπρώξει την Οκτάβια Σπένσερ στην κατηγορία β' γυναικείου – για λόγους, σεβαστής, πολιτικής ορθότητας. Μπορεί οι ψηφοφόροι της Ακαδημίας να θέλουν να δουν την Τσαστέιν στην ίδια κατηγορία για το «Δέντρο της Ζωής» - περισσότερο γιατί δεν καταλαβαίνουν την arthouse ταινία του Μάλικ και θέλουν να τη βραβεύσουν για κάτι. Εμείς όμως θα θέλαμε να μη βραβευτεί το αυτονόητο (που θα ήταν η πολύ καλή, αλλά κάπως πιο «προβλέψιμη» ερμηνεία της Σπένσερ) αλλά το πραγματικά εξαιρετικό. Κι αυτό που μοιάζει απλό, αλλά είναι τόσο περίτεχνα δύσκολο.

10 πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για την Τζέσικα Τσαστέιν

Γεννήθηκε στην Β. Καλιφόρνια τον Μάρτιο του 1981 ένα από τα πέντε παιδιά της οικογένειας Χάουαρντ, όπου ο μπαμπάς ήταν πυροσβέστης και η μαμά vegan σεφ. «Ημουν το παιδί που από μικρό έλεγε “θα γίνω ηθοποιός”, κι όλοι της απαντούσαν συγκαταβατικά “ναι, ναι σίγουρα αυτό θα γίνεις...”».

Υιοθέτησε το επώνυμο της μητέρας της «Τσαστέιν» όταν άρχισε να δουλεύει επαγγελματικά και ξεκίνησε τις ακροάσεις, γιατί φοβόταν ότι θα την μπέρδευαν με την κόρη του Ρον Χάουαρντ, Μπλάιθ Ντάλας, με την οποία τώρα συμπρωταγωνιστούν στις «Υπηρέτριες».

Αποφοίτησε από τη φημισμένη νεοϋορκέζικη σχολή υποκριτικής Julliard. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον είχε το πώς πέρασε στη σχολή, κερδίζοντας την υποτροφία «Ρόμπιν Γουίλιαμς»: της ζήτησαν μία μοντέρνα ανάγνωση στον σαιξπηρικό μονόλογο της Ιουλιέτας και η Τζέσικα, ένα χλωμό ντροπαλό κοριτσάκι, πήρε φωτιά αλλάζοντας το κείμενο και βάζοντας στοιχεία σεξουαλικής παρόρμησης ενός 14χρονου κοριτσιού που περιμένει τον Ρωμαίο της. «Στο τέλος του μονολόγου κυλιόμουν στο πάτωμα, κάτι ιδιαίτερα αμήχανο, όταν πρέπει να σηκωθείς, να ισιώσεις τη φούστα σου και να ακούσεις την κριτική της επιτροπής...»

Οι πρώτες της δουλειές ήταν τηλεοπτικές – έπαιξε σε κάποια επεισόδια του «ER» («Στην Ενταντική»), του «Law and Order», της «Δυτικής Πτέρυγας», αλλά η σειρά με βαμπίρ που της είχαν υποσχεθεί ακυρώθηκε όταν τους πρόλαβε το «True Blood». «Ενιωθα ότι δεν είχα καμία ελπίδα στο Χόλιγουντ – κοντούλα και κοκκινομάλλα. Ολοι μου έλεγαν “δεν ξέρουμε τι συμβαίνει με σένα, αλλά δε δίνεις την εντύπωση σύγχρονου κοριτσιού, είσαι κάπως... ρετρό”. Οταν λοιπόν άκουσα ότι ο Τέρενς Μάλικ έψαχνε για μία παλιομοδίτικη φιγούρα ηθοποιού, είπα “ή τώρα, ή ποτέ!”»

Το ρόλο στο «Δέντρο της Ζωής» τον κέρδισε με την τόλμη της. Ο Μάλικ την είχε καλέσει στην αγροικία του στο Τέξας για ένα γεύμα γνωριμίας, την παρατηρούσε σε όλη τη διάρκεια του φαγητού αξιολογώντας σιωπηλά τις απαντήσεις της, και στο τέλος αποφάσισε να της δώσει μια ευκαιρία. «Μου πρότεινε να περάσω από το γραφείο του την ερχόμενη εβδομάδα για να διαβάσω το ρόλο και του απάντησα “γιατί να μην το κάνουμε τώρα, αυτή τη στιγμή;” Νομίζω ότι αυτό μου το θράσος μού εξασφάλισε το ρόλο...»

Για το ρόλο της Σίλια στις «Υπηρέτριες» πήρε 8 κιλά γιατί ήθελε να φτιάξει καμπύλες. «Ηθελα η Σίλια να είναι απαλή και χυμώδης και έπρεπε να παχύνω. Είμαι όμως χορτοφάγος οπότε έτρωγα σόγια σε όλες τις μορφές της. Ηταν μεγάλο βάσανο να είσαι στο Νότο σε γυρίσματα, να παχαίνεις, να ιδρώνεις και μετά να σε στριμώχνουν σε κορσέδες εποχής. Τι τραβάμε κι εμείς οι γυναίκες με τα κιλά... Ομως, θα δείτε το μπούστο μου στην ταινία. Αξιζε τον κόπο!»

Μέσα σε 4 χρόνια γύρισε 11 ταινίες (κάποιες από αυτές για το BBC) και έπαιξε δίπλα στους: Αλ Πατσίνο, Σον Πεν, Μπραντ Πιτ, Ρέι Φάινς, Βανέσα Ρεντγκρέιβ, Τζέραλντ Μπάτλερ. Και από τρελές, αποκαρδιωτικές για την ίδια, συμπτώσεις, καμία δεν έβγαινε στα σινεμά. «Οι γονείς μου δεν με πίστευαν πια. Πήγαινα σπίτι με όλες αυτές τις ιστορίες για τον Μπραντ Πιτ ή τον Αλ Πατσίνο και κουνούσαν συγκαταβατικά και ανήσυχα το κεφάλι τους...». Στα μελλοντικά της σχέδια περιλαμβάνονται συνεργασίες ξανά με τον Μάλικ στο «The Burial» και στο δράμα εποχής του Τζον Χίλκοατ «The Wettest Country in the World.»

Οι διάσημοι συνεργάτες της ορκίζονται στο όνομά της Ο Σον Πεν την προτείνει παντού, ο Τέρενς Μάλικ το ίδιο. Ο Αλ Πατσίνο τη βλέπει σαν κόρη του και έχουν μία ιδιαίτερη σχέση αλληλοθαυμασμού, κάτι που ξεπερνά τη συνεργασία τους (θεατρική και κινηματογραφική) στο «Wilde Salome» και φάνηκε ξεκάθαρα στο φεστιβάλ Βενετίας. Η Τζέσικα του παρέδωσε το τιμητικό του βραβείο για το σύνολο της καριέρας του. «Η γιαγιά μου ήταν ερωτευμένη μαζί του στα νιάτα της. Τον γνώρισε στη Βενετία και φωτογραφήθηκαν μαζί. Εχει κορνιζάρει τη φωτογραφία και την κρατά στο κομοδίνο της. Είναι πολύ γλυκό...» Μεγαλύτερη θαυμάστριά της πάντως δηλώνει η Ελεν Μίρεν η οποία πιστεύει ότι βρήκε τον νεαρό εαυτό της. «Εχει τέτοια αφοσίωση στο ρόλο που μου θυμίζει εμένα στα νιάτα μου. Είναι κι αυτή ταγμένη – σκυλί του πολέμου!» Οταν όμως ρωτάς την Τσαστέιν για την αγαπημένη της ηθοποιό απαντάει χωρίς δεύτερη σκέψη: «Η Ιζαμπέλ Ιπέρ. Είναι θεά. Μαθαίνω γαλλικά για μια ευκαιρία να δουλέψω μαζί της!»

Η Μαντόνα της απένειμε το βραβείο Gucci στο Φεστιβάλ Βενετίας χαρακτηρίζοντάς την ερμηνεία της στο «Δέντρο της Ζωής» ως «εξαιρετική και κλασάτη.» Η Τζέσικα κέρδισε το βραβείο -που δίνεται σε μια γυναίκα καλλιτέχνη του κινηματογράφου για την ξεχωριστή της προσφορά στο χώρο- από τη δική μας Αθηνά Τσαγγάρη, η οποία ήταν επίσης υποψήφια!

Μένει σ' ένα απλό σπίτι στο Λος Αντζελες και δηλώνει ότι θέλει να διατηρήσει τη λιτότητα με την οποία μεγάλωσε στη ζωή της. «Δε θέλω να γίνω η ηθοποιός με τον προσωπικό της yoga trainer. Δεν με ενδιαφέρει αυτό το κομμάτι του ΛΑ. Η μόνη μου αδυναμία είναι τα ρούχα. Εκεί αφήνω να έρχονται και να με ντύνουν, να με χτενίζουν να με φτιάχνουν. Ακόμα όμως νιώθω σαν κούκλα που την καθοδηγούν σ' αυτόν τον λαμπερό κόσμο. Είμαι πολύ ντροπαλή και τα χάνω. Κοκκινίζω ακόμα κι όταν μου τραγουδάνε το «Happy birthday». Αν κοιτάξετε προσεχτικά το βίντεο που περπατάω το κόκκινο χαλί ανάμεσα στον Μπραντ και τον Σον στις Κάννες, θα δείτε ότι μου ψιθυρίζουν καθησυχαστικά “και τώρα Τζέσικα θα στρίψουμε όλοι μαζί και θα χαμογελάσουμε και στους φωτογράφους αυτής της πλευράς”...»

Δείτε στο gallery φωτογραφίες από όλες τις ταινίες της Τζέσικα Τσαστέιν και τις επίσημες πρεμιέρες τους σε διεθνή φεστιβάλ: από 1-6 «Το Χρέος», από 7-15 «Το Δέντρο της Ζωής», 16-19 «Οι Υπηρέτριες», 20-25 «Take Shelter», 26-29 «Κοριολανός», 30-35 «Wilde Salome», 36-38 «Texas Killing Fields»

Διαβάστε περισσότερα για τις «Υπηρέτριες»:

Οι οσκαρικές «Υπηρέτριες» μιλούν αποκλειστικά στο Flix

The Help: «Ηθελα απλώς να γράψω αυτήν την ιστορία»