Ιδρώτας, πόνος, επιθυμία, συναίσθημα. Το 2018 ήταν η χρονιά που άφησε τους ήρωές της να εκφραστούν μέσα από τις κινήσεις του σώματός τους, μόνο που, για αντάλλαγμα, απαιτούσε κάθε φορά την απόλυτη δραματική υπέρβαση. Από το κλασικό μπαλέτο και την disco μέχρι τον σύγχρονο χορό και το foxtrot, αυτές είναι οι ταινίες που χορογράφησαν τις μύχιες σκέψεις των πρωταγωνιστών τους ένα όνειρο την φορά.
Και μην ξεχνάτε: Flix Top Ten 2018: Ψηφίστε την καλύτερη ταινία της χρονιάς!
Κορίτσι του Λουκάς Ντοντ
Συγκέντρωση. Προσήλωση. Ισορροπία. Ανύψωση. Επανάληψη. Ξανά. Και ξανά. Και ξανά. Μέχρι η Λαρά να τελειοποιήσει την χορογραφία του μπαλέτου που της έχει ανατεθεί. Και μέχρι να γίνει ολοκληρωτικά ο άνθρωπος που ξέρει η ίδια ότι ήδη είναι. | Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix για το «Κορίτσι».
Suspiria του Λούκα Γκουαντανίνο
Ενας χορός για την αναγέννηση. Ενας αυτοσχεδιασμός για να ξυπνήσει ό,τι υπάρχει καλά κρυμμένο μέσα στη Σούζι. Μία χορογραφία για τα τραύματα του παρελθόντος. Και τελικά, μια κινησιολογία που αγκαλιάζει τον σύγχρονο χορό, εκπέμποντας δύναμη, αποφασιστικότητα και μια αδιόρατη απειλή, όχι απαραίτητα προς την κοινωνία αλλά σίγουρα απέναντι στην ανδρική κυριαρχία. | Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix για το «Suspiria».
Climax του Γκασπάρ Νοέ
Χορευτές, βινύλια, μια σανγκρία, κορίτσια, μια σημαία, ένας διάδρομος, μια σανγκρία, ένας καθρέφτης, ένα δάσος, γέλια, κραυγές, αίμα, μία σανγκρία. Ο Γκασπάρ Νοέ χορογραφεί έναν εφιάλτη που θα μπορούσε να διαδραματίζεται στην κόλαση και δεν χάνει στιγμή το σωστό βηματισμό. | Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix για το «Climax».
Foxtrot του Σάμουελ Μάοζ
Σημείο εκκίνησης, δύο βήματα μπροστά, ένα βήμα δεξιά, δύο βήματα πίσω και επιστροφή στο σημείο εκκίνησης. Ο Σάμουελ Μάοζ ξεκινάει από τη βάση του foxtrot για να χορογραφήσει τελικά το θρήνο και το μοιραίο, φορμαλιστικά, αινιγματικά και τελικά σαρωτικά κινηματογραφικά. Ποιος είπε ότι οι στρατιώτες δεν επιτρέπονται να χορεύουν; | Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix για το «Foxtrot».
Ready Player One του Στίβεν Σπίλμπεργκ
Τι κι αν η αίθουσα της disco είναι εικονική και οι χορευτικές κινήσεις απλά τα εγκεφαλικά ερεθίσματα μέσα σε έναν επίπλαστο κόσμο ψηφιακής πραγματικότητας; Μερικές φορές το «Stayin’ Alive» των Bee Gees μπορεί να αποδειχτεί όχι απλά προφητικό αλλά και επικίνδυνο. | Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix για το «Ready Player One».
Η Μορφή του Νερού του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο
Γιατί η διαφυγή προς τη φαντασία δε χρειάζεται να διακατέχεται από έντονα χρώματα, αυτά υπάρχουν μόνο στο σινεμά. Αρκεί μια ασπρόμαυρη, μουσικοχορευτική φαντασίωση για να κάνει ζωντανό το όποιο παραμύθι. | Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix για τη «Μορφή του Νερού».
