Η ταινία
Η εκδίκηση ψιθυρίζει: σε ποια θερμοκρασία βράζει το αίμα πάνω στο χιόνι; Όταν ο μεγαλύτερος αδερφός σκοτώνεται από το αγαπημένο του άλογο, ο μικρότερος πρέπει να αποφασίσει -μέσα από εφιάλτες και οράματα- αν θα σκοτώσει το ζώο ή θα το συγχωρέσει.
Ο σκηνοθέτης
Γεννήθηκε στα Τίρανα Αλβανίας, ζει και εργάζεται στα Βαλκάνια. Δημιουργός των ταινιών «Χαμομήλι», «A Country of Two», «Φῶς ἐκ φωτός» - υποψήφιος για βραβείο Tiger Short από το Διεθνές Φεστιβάλ Ρότερνταμ και βραβευμένος με το Grand Prix του εκλεκτικού φεστιβάλ του Slamdance. Διαμέσου της φιλμικής γλώσσας και ανάμεσα στη μυθοπλασία και το ντοκουμέντο, ερευνά πώς ο θάνατος και η απώλεια επαναπροσδιορίζουν την ανθρώπινη μνήμη.
Εξι ερωτήσεις για το «Noi»:
Πώς επιλέξατε το θέμα της ταινίας σας, ποια ήταν η αρχική ιδέα, ποια η ανάγκη να αφηγηθείτε αυτή την ιστορία;
Είδα στον ύπνο μου να εξιστορώ σε έναν αγαπημένο συνεργάτη την ταινία που είχαμε αφήσει στη μέση: μια ιστορία για ένα άλογο και ένα αγόρι. Για την εκδίκηση που καρτερικά περιμένει, από τότε που το άλογο σκότωσε τον μεγάλο του αδερφό. Στο όνειρο, αφηγούμουν σχεδόν ολόκληρη την ταινία. Αυτό που ξεκίνησε το υποσυνείδητο, το συνειδητό το πήρε και το συνέχισε, σε μια προσπάθεια εξερεύνησης του ακατέργαστου κόσμο των ενστίκτων μέσα από το αξιακό σύστημα ενός δεκατετράχρονου αγοριού.
Τι σας δυσκόλεψε στην πραγματοποίηση της ταινίας, τι σας έφερε μεγάλη χαρά, ή τι σας εξέπληξε - θετικά ή αρνητικά;
Το να κάνεις μια ταινία όπως την ονειρεύτηκες είναι εκ φύσεως δύσκολο, πόσο μάλλον όταν περιλαμβάνει 200 άγρια άλογα, έναν πιτσιρικά πρωταγωνιστή, -15 βαθμούς Κελσίου και έναν επιβήτορα σχεδόν ενός τόνου σε απομονωμένη τοποθεσία. Θα σταθώ σε μια μόνο ανάμνηση, από τις δεκάδες. Κατά τη διάρκεια της ακρόασης, βρισκόμασταν στον τρίτο όροφο του δημοτικού κέντρου του χωριού. Ψάχναμε ένα κορίτσι που θα μπορούσε να υποδυθεί την Νύφη του Αδερφού - μια φιγούρα που λειτουργεί υπερβατικά κατά τη διάρκεια της ταινίας και ενοποιεί τα κομμάτια που τη διατρέχουν σε ένα σώμα. Ενώ η ώρα έχει πάει γύρω στις 20:00 και είχαμε καταλήξει σε μια πρόταση για την οποία είχα σοβαρές δεύτερες σκέψεις, άκουσα απ’ το παράθυρο μια παιδική φωνή να φωνάζει «βοήθεια». Τρέξαμε κάτω. Ένα κοριτσάκι έκλαιγε για τον πατέρα της που παραλίγο να γλιστρήσει στον παγετό. Ήταν ανήσυχη όμως τελικά, όλα καλά. Στο κάλεσμα αυτό για βοήθεια, βρέθηκε η Νύφη της ταινίας.
Η ελληνική κινηματογραφική κοινότητα βρίσκεται σε αναβρασμό την τελευταία περίοδο. Πόσο αφορά αυτό τους/τις σκηνοθέτες της δικής σας γενιάς και ποια βήματα θα θεωρούσατε ως βελτίωση;
Μια ζωή ταλαιπωρία. Η αναντιστοιχία ανάμεσα στις ώρες εργασίας και στην ποιότητα ζωής, έχει διαπεράσει ένα τεράστιο κομμάτι της κοινωνίας, όπου και εάν κοιτάξεις στο χάρτη. Αυτό φυσικά δεν είναι παρηγορητικό όμως φέρνει το πρόβλημα σε μια διάσταση τέτοια, που εάν δεν προλάβουμε να κάνουμε κάτι, φοβάμαι για το τι μπορεί να ακολουθήσει. Στα δικά μας, ξεκίνησα το 2008 και θυμάμαι τα χρόνια της Ομίχλης λίγο μετά - αλλά τώρα έχει χαθεί ακόμη κι η αίσθηση της δύναμης. Τα αντανακλαστικά μας είναι το μόνο που μας κρατά ενωμένους. Προσπαθούμε να επαναφέρουμε όχι μόνο την αξιοπρέπεια με την οποία γίνονται οι ταινίες, αλλά και το κύρος μιας κινηματογραφικής κληρονομιάς, έπειτα από χρόνια πίστης, απογοητεύσεων και σκληρής δουλειάς. Η Ορατότητα έθεσε κάποια από αυτά τα ζητήματα και η ανάγκη για προσοχή είναι επιτακτική.
Είναι οι πλατφόρμες και το streaming μια ευκαιρία για τη διανομή και προβολή της μικρού μήκους ταινίας; Ποιες άλλες λύσεις θα βλέπατε προκειμένου η μικρού μήκους ταινία να φτάσει σε περισσότερο κόσμο;
Δυσκολεύομαι να απαντήσω. Ίσως φταίει η εκλεκτική φύση του θαύματος, να μην είναι παρά μόνο για εκείνους που θέλουν να το δουν - σαν να βρίσκεται μια μυστική ευτυχία στο κυνήγι των ταινιών. Η πιθανότητα εξόδου σε streaming, έχει επηρεάσει σε ένα σημαντικό βαθμό τα ίδια τα έργα. Θυμάμαι μικρού μήκους ταινίες, τις οποίες εύκολα μπορείς να δεις στη μικρή οθόνη, να τις βλέπω σε αίθουσα και να μην αντέχω. Η φεστιβαλική φρενίτιδα έχει γεννήσει ένα δικό της σύμπαν, το οποίο, πέρα από τους μεσάζοντες πωλητές, έχει συνδεθεί με την έξοδο στις πλατφόρμες. Οι περισσότερες μικρού δεν αντέχουν στη μεγάλη οθόνη μιας και δεν μοιάζουν να απευθύνονται εκεί και, ως ένα καλό σημείο επαναπροσδιορισμού, θα πρότεινα την επιστροφή στα οκτώ μέτρα πανί - αυτό θα βοηθήσει να γίνουν καλύτερες ταινίες. Εάν γίνουν καλύτερες ταινίες, δεν θα τις αφήσουμε έτσι. Θα τις βρούμε όπου και να κρυφτούν.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για εσάς, αλλά και για το σημερινό κινηματογραφικό τοπίο; Τι προσδοκίες έχετε από τη νέα καλλιτεχνική διεύθυνση;
Ο κοινός τόπος, η πατρίδα όλων μας. Ένα σημείο αναφοράς που διατηρεί τη δύναμη να σε κάνει να ελπίζεις για την επόμενη μέρα. Εύχομαι η νέα καλλιτεχνική διεύθυνση να καταφέρει το ακατόρθωτο: να δικαιώσει τα όνειρα, χωρίς να χάσει το κέφι και την ορμή της.
Τι κάνει μία ταινία μικρού μήκους... μεγάλη;
Η μικρού μήκους είναι εκ καταγωγής, το ακροκέραμο της κινηματογραφικής τέχνης. Ήταν το μοναδικό ελεύθερο πεδίο για τη εξέλιξη της φιλμικής γλώσσας και η ορμή που χάριζε καθόριζε συχνά την πορεία ενός δημιουργού, ατομικά αλλά και συλλογικά. Ακόμη και όσοι δεν έκαναν ποτέ μικρού, έχουν επηρεαστεί βαθιά απ’ αυτήν. Συνήθως η μικρού υποτιμάται, με την ίδια βιασύνη που κάποιος υποτιμά τον πρώτο του παιδικό έρωτα - και ας ευθύνεται αυτός για τον τρόπο με τον οποίο ερχόμαστε κοντά ο ένας στον άλλον. Έτσι η πραγματική ερώτηση, είναι τι κάνει μια ταινία μεγάλη, ανεξαρτήτως διάρκειας: ο λόγος πίσω, μπροστά και πέρα από την οθόνη.
Δείτε εδώ το τρέιλερ του «Noi»:
Noi: Πρωταγωνιστούν: Γιώργος Βαδεβούλης, Δημήτρης Ξανθόπουλος, Μένη Κωνσταντινίδου, Αποστόλης Βαρσάνης, Θεοδώρα Τέτσιου | Σενάριο & Σκηνοθεσία: Νεριτάν Ζιντζιρία | Παραγωγός: Κυριακή Βήρου | Συμπαραγωγοί: Efijeni Kokedhima, Νεριτάν Ζιντζιρία | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Χριστίνα Μουμούρη GSC | Ενδυματολογία: Ματίνα Μαυραγάννη | Σκηνικά: Σοφία Βάσο | Μοντάζ: Χρήστος Γιαννακόπουλος | Σχεδιασμός Ηχου: Λέανδρος Ντούνης | Πρωτότυπη Μουσική: Αποστόλης Κουτσογιάννης | VFX: Παντελής Αναστασιάδης | Colorist: Αγγελος Μάτζιος | Executive Παραγωγοί: Μιχάλης Παπαδόπουλος, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος | Παραγωγή: AbFab Productions, Reconstructing Memories
Φεστιβάλ Δράμας 2025 | Γνωρίστε εδώ όλους τους δημιουργούς και τις ταινίες του Εθνικού Διαγωνιστικού Προγράμματος αλλά και τις ελληνικές ταινίες στα διεθνή προγράμματα του Φεστιβάλ.