Η Ταινία
Ο Θωμάς και η Δάφνη, ένα ζευγάρι στα 35, φεύγουν απ’ την Αθήνα για ένα τριήμερο στο χωριό αναζητώντας ηρεμία. Το ίδιο βράδυ μια απρόσμενη συνάντηση με έναν κυνηγό και τον σκύλο του ανατρέπει τα σχέδιά τους.
O Σκηνοθέτης
Ο Μάκης Σέμπος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1987 και σπούδασε κινηματογράφο στο Λονδίνο, με μεταπτυχιακές σπουδές στο ντοκιμαντέρ στο Πανεπιστήμιο του Sussex. Η μεταπτυχιακή του εργασία, το ντοκιμαντέρ «Blind Dreams», με θέμα τα όνειρα που «βλέπουν» οι τυφλοί, συμμετείχε στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας. Eχει εργαστεί ως βοηθός σκηνοθέτη σε διεθνείς και εγχώριες παραγωγές, συνεργαζόμενος με καταξιωμένους σκηνοθέτες. Πρόσφατες δουλειές του περιλαμβάνουν τις ταινίες «Buzzheart» (2024) του Ντένη Ηλιάδη και «I’m Glad You’re Dead Now» (2025) του Tawfeek Barhom, η οποία τιμήθηκε με τον Χρυσό Φοίνικα Μικρού Μήκους.
Εξι ερωτήσεις για το «Carcass»:
Πώς επιλέξατε το θέμα της ταινίας σας, ποια ήταν η αρχική ιδέα, ποια η ανάγκη να αφηγηθείτε αυτή την ιστορία;
Το θέμα του «Carcass» έχει να κάνει πολύ µε συναισθήματα και προβληματισμούς που µε απασχολούν καθημερινά και ένιωσα την ανάγκη να τα μοιραστώ και να τα συζητήσω µέσω αυτής της διαδρομής. Ξεκίνησε µε ένα υποθετικό ηθικό δίλημμα που αδυνατούσα (µάλλον ακόµα αδυνατώ) να απαντήσω, το οποίο συναντάμε στην ταινία, και εξελίχθηκε σε µία ιστορία για μία σχέση που καταρρέει και µέσω αυτής, στη δική µου αυτοκριτική.
Τι σας δυσκόλεψε στην πραγματοποίηση της ταινίας, τι σας έφερε μεγάλη χαρά, ή τι σας εξέπληξε - θετικά ή αρνητικά;
Από δυσκολίες μπόλικες, ζώντας το όµως για πρώτη φορά από αυτό το πόστο, πιο πολύ µε δυσκόλεψαν τα λιγότερα takes και οι λιγότερες μέρες γυρίσματος, απ' όσες πίστευα ότι μπορούσαµε να έχουμε, το οποίο µε έκανε να συνειδητοποιήσω πόσο ακριβό είναι (πια) να κάνεις μια ταινία (μικρού μήκους). Αντίθετα, και αυτό είναι για μένα το πιο σημαντικό, με συγκίνηση και χαρά διαπίστωσα πόσοι υπέροχοι άνθρωποι βρίσκονταν γύρω μου, πρόθυμοι να με στηρίξουν με όλη τους την καρδιά.
Η ελληνική κινηματογραφική κοινότητα βρίσκεται σε αναβρασμό την τελευταία περίοδο. Πόσο αφορά αυτό τους/τις σκηνοθέτες της δικής σας γενιάς και ποια βήματα θα θεωρούσατε ως βελτίωση;
Αφορά άμεσα όλους τους επαγγελματίες του κινηματογράφου, σε κάθε ειδικότητα και γενιά. Είναι πολύ κρίμα μια χώρα όπως η Ελλάδα που ιστορικά «πουλάει» πολιτισμό να βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις στην Ευρώπη ως προς τον προϋπολογισμό χρηματοδότησης του εγχώριου κινηματογράφου, σε αναλογία με το Α.Ε.Π. Αν δεν γίνει κάτι άμεσο και αποτελεσματικό, ολόκληρος ο χώρος κινδυνεύει ανεπανόρθωτα. Πέρα από τη βαθιά κοινωνικοπολιτική του σημασία, ειδικά σε καιρούς κρίσης, το ελληνικό σινεμά μπορεί με τη σωστή προσοχή και επένδυση να αποφέρει και ουσιαστικά οικονομικά οφέλη στο κράτος. Αλλά το πρόβλημα είναι πιο ευρύ - ανεπάρκεια διαχείρισης, αδιαφορία για την τέχνη και τον άνθρωπο, ενώ χάνονται δημόσιοι πόροι μέσα από συνεχή σκάνδαλα και κακοδιαχείριση. Είναι ώρα να ενώσουμε τη φωνή μας και να διεκδικήσουμε το αυτονόητο: ένα βιώσιμο μέλλον για το ελληνικό σινεμά.
Είναι οι πλατφόρµες και το streaming µια ευκαιρία για τη διανοµή και προβολή της µικρού µήκους ταινίας; Ποιες άλλες λύσεις θα βλέπατε προκειµένου η µικρού µήκους ταινία να φτάσει σε περισσότερο κόσµο;
Ως κάποιος που ψάχνει να βλέπει µικρού µήκους και συχνά παραπονιέται που δεν βρίσκει, θεωρώ ότι οι πλατφόρµες και το streaming µου ακούγονται ιδανικοί προορισµοί για αυτές τις ταινίες. Σίγουρα θα ήταν όµορφο να προβάλλονταν στο σινεµά και να τις έβλεπαν όλοι, αλλά αυτό γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο οπότε γιατί να μην είναι προσβάσιμες σε περισσότερους, απ’ το να µένουν στους λίγους; Για να μπορέσει μια μικρού μήκους ταινία να φτάσει σε περισσότερο κόσμο, είναι σημαντικό να αξιοποιούνται διαφορετικοί τρόποι προβολής πέρα από τους καθιερωμένους. Προβολές σε πανεπιστήμια, κινηματογραφικές λέσχες και πολιτιστικούς χώρους βοηθούν το κοινό να γνωρίσει το έργο από κοντά. Επίσης, είναι καλό οι ταινίες να προβάλλονται και σε περιοχές έξω από τα μεγάλα αστικά κέντρα, ώστε να έχουν όλοι την ευκαιρία να τις παρακολουθήσουν.
Τι σηµαίνει το Φεστιβάλ Δράµας για εσας, αλλά και για το σηµερινό κινηµατογραφικό τοπίο; Τι προσδοκίες έχετε από τη νέα καλλιτεχνική διεύθυνση;
Το φεστιβάλ Δράµας το παρακολουθώ ως θεατής διαδικτυακά τα τελευταία χρόνια και είναι τεράστια χαρά µου που θα συµµετέχω µε τη πρώτη µου ταινία στο φετινό και θα το παρακολουθήσω από κοντά. Η ύπαρξή του και η εξέλιξή του πιστεύω δίνει ελπίδα και βήµα σε δηµιουργούς και συντελεστές να ακουστούν και να επικοινωνήσουν µέσω ενός φεστιβάλ µε σταθερή και ανερχόµενη αξία, σε µια δύσκολη περίοδο. Αυτό ελπίζω και απ’ τη νέα καλλιτεχνική διεύθυνση, ότι θα συνεχίσει την ανοδική πορεία και θα το πάει ακόµα παραπέρα στον παγκόσµιο κινηµατογραφικό χάρτη.
Τι κάνει µία ταινία µικρού µήκους.... µεγάλη;
Σίγουρα οι άνθρωποι που τη φτιάχνουν. Και παρότι κλισέ, δεν χάνει την αξία του. Η διάθεσή τους να θυσιάσουν πιο καλοπληρωµένες δουλειές, να δουλέψουν παραπάνω σε αντίξοες συνθήκες και να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό, προσδίδει µια τεράστια σηµασία για µένα σε αυτή τη «µικρή» ταινία.
Δείτε εδώ το τρέιλερ του «Carcass»:
Συντελεστές
Πρωταγωνιστούν: Κωνσταντίνος Πλεμμένος, Δανάη Ντέμου, Δημήτρης Δρόσος | Διεύθυνση φωτογραφίας: Γιώργος Καρβέλας GSC | Ηχοληψία: Γιάννης Φωτιάδης | Σκηνογράφος: Εβελίνα Δαρζέντα | Ενδυματολόγοι: Εβελίνα Δαρζέντα, Αννα Ζώτου | Μοντάζ: Δημήτρης Λίτσας | Μακιγιάζ: Ιωάννα Συμεωνίδη | Μουσική: Nick Athens | Σχεδιασμός ήχου: Λέανδρος Ντούνης | Colorist: Άγγελος Μαντζιός | Σχεδιασμός αφίσας: Βαγγέλης Μαρτίνος | Σχεδιασμός τίτλων: Θοδωρής Ζιγκίρης | Σενάριο - Σκηνοθεσία: Μάκης Σέμπος | Παραγωγός: Κατερίνα Τζούρου, Ισαβέλλα Αλωπούδη | Executive producer: Αμάντα Λιβανού | Διεύθυνση παραγωγής: Γιώργος Στεργίου, Κατερίνα Σεφερλή
Φεστιβάλ Δράμας 2025 | Γνωρίστε εδώ όλους τους δημιουργούς και τις ταινίες του Εθνικού Διαγωνιστικού Προγράμματος αλλά και τις ελληνικές ταινίες στα διεθνή προγράμματα του Φεστιβάλ.