Η ταινία
Την ήσυχη ζωή δύο αδελφών ταράζει ένα απρόσμενο γεγονός. Η μεγαλύτερη αδελφή αποφασίζει να «αντιδράσει». Θα φέρει όμως επιθυμητά αποτελέσματα αυτή η «αντίδραση»;
H σκηνοθέτης
Η Λιούμπα Κριβοχίζα είναι ηθοποιός και σκηνοθέτης. Γεννήθηκε στην Ουκρανία και εδώ και είκοσι χρόνια ζει και εργάζεται στην Ελλάδα. Εχει τελειώσει τη Δραματική Σχόλη Αθηνών του Γ. Θεοδοσιάδη και έχει λάβει μέρος σε κινηματογραφικές και θεατρικές παραγωγές. Εχει παρακολουθήσει διάφορα σεμινάρια σκηνοθεσίας κινηματογράφου.
4 ερωτήσεις για το «Sisters»
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία;
Πάντα με απασχολούσαν έννοιες όπως η απώλεια, η οργή, η εκδίκηση και η λύτρωση. Και το πώς οι άνθρωποι λειτουργούν μέσα σε δύσκολες καταστάσεις. Τις περισσότερες φορές, όταν μας συμβαίνει κάτι κακό, είτε αποφεύγουμε να μιλήσουμε γι’ αυτό και συνεχίζουμε τη ζωή μας, είτε απαντάμε στη βία με βία. Εγώ δεν θέλω να πω τι είναι το σωστό ή το λάθος, αλλά απλά το ότι κάθε επιλογή έχει και τις αντίστοιχες συνέπειες.
Πώς θα περιγράφατε την ταινία σας σε έναν υποψήφιο θεατή;
Στην ταινία μου, «Sisters», η ηρωίδα ψάχνει τρόπο να ξεπεράσει ένα άσχημο γεγονός που την έχει επηρεάσει βαθιά και να ανακαλύψει την αλήθεια πίσω από αυτό. Η προσπάθεια αυτή είναι ο δικός της δρόμος προς τη λύτρωση και αποτελεί δική της επιλογή. Δεν σημαίνει, όμως, ότι αυτή η επιλογή είναι και η σωστή. Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σε περιμένει στο δρόμο που διαλέγεις.
Πώς είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;
Το «Sisters» είναι η πρώτη μου επαγγελματική ταινία. Για να είμαι ειλικρινής, είναι δύσκολο να «κάνεις σινεμά» χωρίς μια κάποια οικονομική (συν)χρηματοδότηση (π.χ. από το κράτος). Από την άλλη πλευρά, βέβαια, αν έχεις την υποστήριξη των φίλων σου, τα πάντα μπορούν να γίνουν! Θεωρώ πως είναι γεγονός το ότι η Ελλάδα έχει πολλούς ταλαντούχους ανθρώπους που μπορούν να βοηθήσουν, αρκεί κανείς να έχει την όρεξη και το μεράκι να τους αναζητήσει (και να δεχτεί πως «λάθη θα γίνουν» και ας κοστίζουν). Αυτή η ταινία ήταν πολύ μεγάλο «σχολείο» για μένα. Την ξεκίνησα χωρίς να έχω ιδιαίτερη πείρα, τα πάντα τα μάθαινα στην πορεία και δεν ήταν λίγες οι φορές που σκεφτόμουν ακόμη και να τα παρατήσω. Αλλά πάντα έτσι γίνεται: πέφτεις, σηκώνεσαι, ξαναπέφτεις και τελικά συνεχίζεις.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας; Ποια πιστεύετε ότι είναι τα υπέρ και ποια τα κατά του; Θα προτείνατε κάποιες κινήσεις προς τη βελτίωσή του;
Κατ’ αρχάς, ένιωσα τρομερά μεγάλη χαρά όταν διάβασα πως η ταινία μου πέρασε στο φετινό Φεστιβάλ Δράμας! Επειδή είναι η πρώτη μου συμμετοχή, είναι κάπως δύσκολο να έχω άποψη σχετικά με τα υπέρ και τα κατά. Ανυπομονώ, πάντως, να δω και τις υπόλοιπες ταινίες, να κάνω καινούργιες γνωριμίες και να εμπνευστώ από τις σίγουρα πρωτοπόρες ιδέες και οπτικές των όσων επιλέχθηκαν. Πιστεύω πως τα φεστιβάλ σαν κι αυτό αποτελούν πολύ μεγάλη ευκαιρία για όσους ασχολούνται ή θέλουν να ασχοληθούν με το σινεμά.
Info
Σκηνοθεσία, Σενάριο: Λιούμπα Κριβοχίζα / Ηθοποιοί: Θοδωρής Σκούρτας, Λευτέρης Τσούλος, Λιούμπα Κριβοχίζα, Ιλιάκη Καψάλη, Γιάννης Αγριόμαλος, Αβραάμ Παπαδόπουλος / Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιώργος Ταμπακάκης / Μοντάζ: Σταμάτης Λιόντος / Σκηνικά – Κοστούμια: Βενετία Δεδεμάδη / Μακιγιάζ - Special Effects: Ολγα Πάτσιου / Μουσική: Σόνια Ζορμπά / Ηχοληψία: Αρης Παυλίδης / Mιξάζ: Θοδωρής Μουστάκας / Βοηθοί Σκηνοθεσίας: Πέτρος Προκόπης Παπαγιαννέλλης, Κατερίνα Σιώζου / Bοηθός Οπερατέρ: Αλέξανδρος Σμαραγδής / Παραγωγή: Λιούμπα Κριβοχίζα, Πέτρος Προκόπης Παπαγιαννέλλης
