Η ομάδα του Flix στο 60ό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης είναι οι Λήδα Γαλανού, Πόλυ Λυκούργου, Μανώλης Κρανάκης, Δημήτρης Δημητρακόπουλος, Τάσος Χατζηευφραιμίδης, Ρόμπυ Εκσιέλ, Θοδωρής Δημητρόπουλος.
Cosmic Waters Ο Τζον Γουότερς, ο coolest man in cinema, ήρθε στη Θεσσαλονίκη, μας έκανε να γαργαληθούμε με το «This Filthy World» του, έδωσε masterclass, έκανε δουλίτσα με τους νέους Ελληνες σκηνοθέτες, παρουσίασε την carte blanche του και παρέλαβε τον τιμητικό Χρυσό Αλέξανδρο. Αποχαιρέτησε τρυφερά την πόλη, έχοντας «απλώσει ολόγυρα το κακό γούστο του». Ηταν υπέρκομψος, ένας σκανταλιάρης διανοούμενος που δεν έχει εγκαταλείψει την πανκ ψυχή του. Ούτε και τη στιγμή που, στη βράβευσή του, διάβασε τις σημειώσεις του, γραμμένες με το χέρι πάνω σε μια κριτική του «Cosmic Candy» της Ρηνιώς Δραγασάκη. Λ.Γ.
Ο Γιώργος Γεωργόπουλος δε θέλει να γίνει δυσάρεστος αλλά οι ταινίες έχουν άγχος Μια δεκαετία περίπου μετά το «Tungsten», ο Γιώργος Γεωργόπουλος επιστρέφει με τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του. Το «Δε Θέλω να Γίνω Δυσάρεστος, Αλλά Πρέπει να Μιλήσουμε για Κάτι Πολύ Σοβαρό», με πρωταγωνιστή τον Ομηρο Πουλάκη έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της πριν από λίγες μέρες στο Οστιν, Τέξας και ήρθε στη Θεσσαλονίκη για την πρώτη της προβολή σε ελληνικό έδαφος. Διαβάστε όσα μας είπε. Π.Λ.
Τα βραβεία της Αγοράς Η Αγορά του 60ού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ολοκληρώθηκε αποδεικνύοντας πως είναι με διαφορά το πιο ζωντανό κομμάτι όλης της διοργάνωσης. Διαβάστε αναλυτικά τα βραβεία με ειδικό ελληνικό ενδιαφέρον και φέτος.
Η μελαγχολία όταν ένα φεστιβάλ τελειώνει Πώς περνούν οι μέρες έτσι; Τόσο γρήγορα; Κάθε χρόνο, νομίζεις ότι έχεις όλο το χρόνο μπροστά σου, να τα δεις όλα, να τα ζήσεις όλα - ταινίες, φίλους, στιγμές. Και ποτέ δεν προλαβαίνεις και το ρολόι τρέχει. Περπατώντας σούρουπο από αίθουσα σε αίθουσα, κάτω από τέτοιους μαγικούς ουρανούς, σε πιάνει μια μελαγχολία. Μακάρι η ζωή να ήταν μόνο σινεμά. Θα ήταν πιο αληθινή. Π.Λ.
The future is now Η παρουσίαση του «Meet the Future» ήταν μια από τις πιο δροσερές, από τη μια και πιο παραγωγικές, από την άλλη, δράσεις του TIFF60. Οι έντεκα Ελληνες σκηνοθέτες, Αρτεμις Ανασταστιάδου, Μυρσίνη Αριστείδου, Σοφία Γεωργοβασίλη, Νεριτάν Ζιντζιρία, Βασίλης Κεκάτος, Ευθύμης Kosemund Σανίδης, Κωνσταντίνα Κοτζαμάνη, Ζακλίν Λέντζου, Χρήστος Μασσαλάς, Λουκιανός Μοσχονάς και Θανάσης Νεοφώτιστος, με tutors τους Αργύρη Παπαδημητρόπουλο και Γιώργο Τσούργιαννη, μίλησαν με το χρονόμετρο για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία που ετοιμάζουν και, για μια φορά (ακόμα), μας έπεισαν ότι το μέλλον του ελληνικού σινεμά είναι κάτι για το οποίο αξίζει ν' ανυπομονεί κανείς. Λ.Γ.
Απρόσμενα fun Ποιος θα περίμενε ότι η συζήτηση-παρουσίαση της Ενωσης Ελλήνων Κινηματογραφιστών θα ήταν ένα 60λεπτο τόσο διασκεδαστικό; Από εδώ και πέρα θα το περιμένουμε όλοι: οι τρεις διευθυντές φωτογραφίας των ελληνικών ταινιών του Διεθνούς Διαγωνιστικού Τμήματος, η Ζωή Μαντά του «Απόστρατου», η Χριστίνα Μουμούρη του «Ζίζοτεκ» και ο Χρήστος Καραμάνης του «Cosmic Candy» μίλησαν για τη δουλειά τους, συζήτησαν και διαφώνησαν με συναδέλφους στην αίθουσα, κονταροχτυπήθηκαν χαριτωμένα, γκρίνιαξαν για τους σκηνοθέτες τους και μαζί τους εκθείασαν κι έστησαν και μια ειλικρινή κι αυθόρμητη, την πιο αυθόρμητη, επικοινωνία με την προηγούμενη γενιά των Αρβανίτη και Καβουκίδη. #nofilter Λ.Γ.
Ο Στέφανος Σιταράς είναι σκέτος «Πύραυλος» Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Στέφανου Σιταρά έχει ήδη γίνει κάτι σαν talk-of-the-town στο 60ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης. Ερασιτεχνικό, αλλά παρεΐστικο, και πολύ διασκεδαστικό κατάφερε να κερδίσει τα πηγαδάκια του φεστιβάλ και να αναφέρεται συνεχώς στην ερώτηση «είδατε κάτι ενδιαφέρον που δεν το περιμένατε»; Διαβάστε όσα μας είπε ο Στέφανος Σιταράς στο Flix αμέσως μετά την πρεμιέρα της ταινίας του «Πύραυλος».
Ο Μάικ Γουέρμπ και η σημασία του να ξέρεις να περιμένεις Καλεσμένος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου για να μοιραστεί τις γνώσεις του στο σενάριο, ο διάσημος Μάικ Γουέρμπ (ανάμεσα σε άλλα «Face/Off», «Η Μάσκα», υπεύθυνος για την ιστορία του «Lara Croft: Tomb Raider») μπήκε ήδη από την αρχή του masterclass του στο νόημα: «Καθυστερήσαμε να ξεκινήσουμε κατά επτά λεπτά και σας ζητάω συγγνώμη.Αν θέλετε όμως να γίνετε συγγραφείς πρέπει να συνηθίσετε να περιμένετε. Οι συγγραφείς δεν βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής. Δενείναι πολύ λαμπερή, ούτε διασκεδαστική αυτή η δουλειά, είναι μοναχική καισίγουρα δεν είναι για κάποιον που είναι ευαίσθητος. Είναι μία δουλειά γιαανθρώπους που έχουν κάτι να πουν και έχουν την εμμονή να το πουν. ΟΟργουελ είπε ότι η συγγραφή είναι ένας εξαντλητικός, τρομερός αγώνας, όπουυπάρχει ένας εσωτερικός δαίμονας. Κι ο Νόρμαν Μέιλερ είπε ότι η διαδικασίατης συγγραφής είναι η πιο κοντινή στον τοκετό. Το ίδιο διαπιστώνω από τηνεμπειρία μου στο Χόλιγουντ. Όταν πάμε τελικά στον τοκετό μετά από πολλήώρα φέρνουμε στον κόσμο μία καινούργια ζωή, που συνήθως δεν είναι αυτόπου περιμέναμε. Πρέπει όμως να μάθουμε να αγαπάμε το μωρό μας, την ταινίακαι να βρούμε κάποιον να θέλει να την υιοθετήσει, να την αγοράσει. Κι έτσι εμείςχάνουμε τα δικαιώματα γιατί κάποιος άλλος τα παίρνει και παθαίνουμεκατάθλιψη. Την πρώτη σελίδα, την πρώτη μέρα έχω χιλιάδες ιδέες, οι οποίεςμπορούν να ανθίσουν, να αποκτήσουν τη δυνατότητα να υπάρξουν σε ένακόσμο που δεν έχει δημιουργηθεί. Είμαστε σαν θεοί που δημιουργούμε μίαγέννηση, κάτι τρομακτικό και συναρπαστικό».
Αυτόν τον Χρυσό Αλέξανδρο ποιος θα τον πάρει; Δεκατέσσερις ταινίες αποτελούν φέτος το Διαγωνιστικό Τμήμα του εορταστικού 60ού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Η επιλογή τους έγινε με πυξίδα το φαινόμενο της «πανοραμικής εντύπωσης» (Overview Effect), το οποίο έκανε τους αστροναύτες να δουν τη Γη ως μια ολότητα χωρίς σύνορα, μια κοινή εστία χωρίς διαφορές, και βοήθησε την ανθρωπότητα να αντιληφθεί διαφορετικά τους φόβους, τις ελπίδες, την ουτοπία, την πραγματικότητα και την απογοήτευση που συνοδεύουν τα επίγεια. Το Flix βλέπει καθημερινά όλες τις ταινίες του Διεθνούς Διαγωνιστικού και σας μεταφέρει τις εντυπώσεις του.
Επαναλαμβανόμενα μοτίβα Η ασπρόμαυρη ρευστή πραγματικότητα του «Δολώματος» και η ασπρόμαυρη αμφισβητούμενη αλήθεια του «Φάρου». Ο (ας πούμε) ποιητής με την μηχανική φωνή του Βαγγέλη Μουρίκη στο «Δε Θέλω να Γίνω Δυσάρεστος Αλλά Πρέπει να Μιλήσουμε για Κάτι Πολύ Σοβαρό» και ο (ας πούμε) πωλητής του ποδήλατου με την μηχανική φωνή στο «Ημουν και δεν Ημουν Σπίτι». Ο «Πάτρικ» του διαγωνιστικού και ο άλλος «Πάτρικ» των Ανοιχτών Οριζόντων. Στην 9η πλέον ημέρα του φεστιβάλ, απρόσμενες συνδέσεις ανάμεσα στις ταινίες έχουν αρχίσει πια να διαφαίνονται καθαρά. Δ.Δ.
Η Ακαδημία μας ενώνει Η πρώτη δημόσια εμφάνιση για το νέο διοικητικό συμβούλιο της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου έγινε σε χαλαρούς τόνους την ώρα του happy hour στην Αποθήκη Γ' του Λιμανιού. Ο Γιώργος Τσεμπερόπουλος, από τη θέση του Προέδρου, έκανε μια μικρή εισήγηση με έμφαση στην ενωτική διάθεση της νέας Ακαδημίας που τιμά τους ξεχωριστούς κλάδους που την αποτελούν, αλλά πιστεύει πως μόνο όλοι μαζί μπορούμε να αλλάξουμε κάτι προς το καλύτερο. Μόνο συμφωνούμε. Μ.Κ.
Χολιγουντιανό στούντιο (ξανά) στη Θεσσαλονίκη Δόθηκε ακόμη μια συνέντευξη Τύπου που ανακοινώνει τη δημιουργία χολιγουντιανών (προδιαγαφών) στούντιο στη Θεσσαλονίκη, αυτή τη φορά με μια αίσθηση πως ίσως γίνει και πραγματικότητα. Διαβάστε όλες τις λεπτομέρειες εδώ.
Made in Greece Οι προβολές των ελληνικών ταινιών που αποτελούν το φετινό Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου συνεχίζονται. Εδώ, σε όλη τη διάρκεια του Φεστιβάλ, μπορείτε να διαβαζετε τη γνώμη του Flix για όλες τις φετινές ελληνικές ταινίες αμέσως μετά την πρεμιέρα τους.
Πάρτι στον δρόμο Παρόλο που χθες οι πρώτες βροχές έκαναν μια δειλή αλλά παροδική εμφάνιση, ο καιρός στη Θεσσαλονίκη παραμένει αφύσικα ζεστός και απρόσμενα σχεδόν ανοιξιάτικος. Αυτό σημαίνει ότι κάθε βράδυ, σε κάθε πάρτι, οι δρόμοι γύρω από το Υψιλον, το Στέρεο, την Αποθήκη Γ και κάθε άλλο φεστιβαλικό στέκι πλημμυρίζουν από κόσμο που απλά δεν είναι ακόμη έτοιμος για τον χειμώνα. Ο μόνος λόγος για επιστροφή σε κλειστούς χώρους είναι ευτυχώς η – ακόμα ισχυρή – λατρεία της μεγάλης οθόνης. Δ.Δ.
