Μια ωραία εικόνα από το επετειακό κόμικ «Φεστιβάλ» των Γιώργου Γούση, Παναγιώτη Πανταζή και Γεωργίας Ζάχαρη είναι βγαλμένη από το μέλλον.
Δείχνει την φωτεινή επιγραφή που δεσπόζει στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, ειδικά όταν πέφτει η νύχτα, να αναγράφει «69ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης», μεταφέροντας το χρόνο μια ακόμη δεκαετία μπροστά. Και στην οθόνη του Ολύμπιον, εμφανίζονται, χάρτινοι αλλά ολοζώντανοι, οι δύο πρωταγωνιστές του κόμικ, ο Σωτήρης και η Ντάρια, (αυτός σκηνοθέτης, αυτή κριτικός κινηματογράφου), οικοδεσπότες της τελετής έναρξης του 60ού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Το σύνθημα της έναρξης ήταν το μέλλον.
Ακόμη και όταν στο βίντεο στην οθόνη που παρουσίασαν η Διευθύντρια του Φεστιβάλ Ελίζ Ζαλαντό και ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής Ορέστης Ανδρεαδάκης εμφανίστηκε, λαμπερή στα 91 της χρόνια η κριτικός κινηματογράφου, συγγραφέας, ιδιοκτήτρια των Εκδόσεων Ερμής, Λένα Σαββίδη (κόρη της Ελζας Λαμπράκη, αδερφή του Χρήστου, σύζυγος του Γ. Π. Σαββίδη), μέλος της πρώτης ever κριτικής επιτροπής της 1ης Εβδομάδας Ελληνικού Κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη το 1960. Χωρίς νοσταλγικά κρεσέντα, η κα. Σαββίδη έδωσε τη δική της συμβουλή για τους νέους δημιουργούς, δίνοντας έμφαση στην επιθυμία, την ορμή, την έλλειψη γκρίνιας και τη σημασία που πρέπει να δίνουμε στα πράγματα που αγαπάμε.
Ελίζ Ζαλαντό και Ορέστης Ανδρεαδάκης
Λένα Σαββίδη
Από το μέλλον έρχεται (και πηγαίνει) και το νέο τμήμα του Φεστιβάλ και της Αγοράς «Meet the Future» με 14 νέους Ελληνες σκηνοθέτες που έχουν ταξιδέψει με τις μικρού μήκους ταινίες τους στα διεθνή φεστιβάλ και ετοιμάζουν την πρώτη τους μεγάλου μήκους ταινία: Αρτεμις Ανασταστιάδου, Μυρσίνη Αριστείδου, Σοφία Γεωργοβασίλη, Εμμα Δοξιάδη, Νεριτάν Ζιντζιρία, Βασίλης Κεκάτος, Ευθύμης Kosemund Σανίδης, Κωνσταντίνα Κοτζαμάνη, Στέλλα Κυριακοπούλου, Νίκος Κυρίτσης, Ζακλίν Λέντζου, Χρήστος Μασσαλάς, Λουκιανός Μοσχονάς, Θανάσης Νεοφώτιστος.
Ολοι τους μίλησαν σε ένα υπέροχο, δυναμικό, αστείο και όμως απόλυτα ουσιαστικό βίντεο απαντώντας με ειλικρίνεια, αγωνία και πραγματικό πάθος σε (κρίσιμες) ερωτήσεις όπως «Τι είναι το ελληνικό σινεμά;». Δεν κρύφτηκε κανείς πίσω από το δάχτυλό του για τον (λάθος) τρόπο με τον οποίο γίνεται το σινεμά στην Ελλάδα, τη μηδαμινή κρατική υποστήριξη, την καθυστέρηση σε ό,τι αφορά τις (έστω μικρές) χρηματοδοτήσεις, τις άδειες αίθουσες όταν οι ταινίες τελικά φτάνουν αγχομαχώντας στο κοινό. Ολοι όμως έδωσαν το στίγμα μιας γενιάς, που όπως ακριβώς και οι προηγούμενη του «Νέου Ελληνικού Ρεύματος», όπως σημείωσε ο Ορέστης Ανδρεαδάκης, κάνουν το ελληνικό σινεμά να μοιάζει με αυτό που πρέπει: κάτι πολύτιμο, κάτι που ενδιαφέρει, κάτι που ταξιδεύει, κάτι που βρίσκεται εκεί έξω ζωντανό.
Ο Θανάσης Νεοφώτιστος, ένας από τους σκηνοθέτης του «Meet the Future»
Από κάπου αλλού και όχι σίγουρα από το μέλλον έφτασαν και οι ομιλίες των τριών κρατικών λειτουργών που ανέβηκαν στη σκηνή της τελετής έναρξης, ριψοκινδυνεύνοντας ο καθένας με τον τρόπο του το λιτό, ουσιαστικό της χαρακτήρα.
Ο Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολος Τζιτζικώστας μίλησε (πάλι και πολύ) για το ταξίδι του στο Χόλιγουντ, διαφημίζοντας ξανά τα στούντιο (!) που «θα» γίνουν στη Θεσσαλονίκη, ο νέος Δήμαρχος, Κωνσταντίνος Ζέρβας, μίλησε (πολύ) για τη «Νέα Θεσσαλονίκη» και τη σκηνοθεσία της αναμόρφωσης όλων όσων γνωρίζουμε για την πόλη και ο Γενικός Γραμματέας Σύγχρονου Πολιτισμού δεν μίλησε καθόλου ως... Γενικός Γραμματέας Σύγχρονου Πολιτισμού.
Ο Νικόλας Γιατρομανωλάκης - σαν να να ήταν ο οποιοσδήποτε που ανέβηκε στη σκηνή - εξήρε τον πρωτοπόρο χαρακτήρα του Φεστιβάλ (με ειδική αναφορά στο περσινό υπέροχο αφιέρωμα στον ελληνικό queer κινηματογράφο), αλλά αγνόησε εντελώς το βίντεο με τους νέους δημιουργούς που προηγήθηκε και που ήταν (ειρωνικά;) ένα ιδανικό κάλεσμα προς την πολιτεία για άμεση δράση, επιλέγοντας να μην κάνει την παραμικρή αναφορά σε οποιαδήποτε πρόθεση ή θέση του Υπουργείου, της Κυβέρνησης, του οποιουδήποτε απέναντι στην ελληνική κινηματογραφική κοινότητα.
[Ας μείνει ασχολίαστη η - σε παράλληλη δράση - εντελώς αψυχολόγητη κίνηση του Υπουργείου Πολιτισμού να στείλει το δελτίο Τύπου με τη νέα διοίκηση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος την ώρα που ξεκινούσε η τελετή έναρξης του 60ού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.]
Δεν είπε ποτέ κανείς πως ο δρόμος για το μέλλον θα είναι εύκολος.
