Η Σοφία Λόρεν κλείνει σήμερα τα 82 της χρόνια. Πέρσι τέτοια εποχή, βρισκόταν στο Λας Βέγκας, στο διάσημο ξενοδοχείο The Venetian για ένα σόου που ουσιαστικά δεν θα είναι τίποτα λιγότερο από την εξιστόρηση μιας ζωής φτιαγμένης από το υλικό που φτιάχνονται τα όνειρα.
Μόνιμη κάτοικος Γενεύης (μετά από ένα φορολογικό θέμα που την ανάγκασε να εγκαταλείψει την Ιταλία), αλλά και μια από τις τελευταίες μεγάλες σταρ μιας βιομηχανίας που λύγισε κάτω από την ομορφιά της, η Σοφία Λόρεν μίλησε στο περιοδικό W για όλα όσα δεν μετανιώνει, για τους ρόλους που ανυπομονεί να παίξει και για το πέρασμα του χρόνου που φέρνει εκτός από ρυτίδες και μια πολύτιμη... σοφία.
Διαβάστε ακόμη: H Σοφία Λόρεν αποκαλύπτει την πραγματική ιστορία πίσω από τη διάσημη φωτογραφία της με την Τζέιν Μάνσφιλντ
Στη Βενετία το 1955
Δεν μετανιώνω για τίποτα. Είμαι πολύ ευτυχισμένη. Σε μια μεγάλη, μεγάλη καριέρα σαν αυτή που είχα - και μεταξύ μας έχω ακόμη - είναι πολύ δύσκολο να κρίνεις μερικές από τις στιγμές που έκανες κάτι που κανείς δεν γνωρίζει. Είναι απόλυτα φυσικό να μην είσαι πάντα νικητής - υπήρξαν στιγμές αδυναμίας, από αυτές που κάνεις κάτι που δεν είσαι ευχαριστημένος. Αν με ρωτήσετε ποιες ήταν αυτές, δεν γνωρίζω, γιατί θα πρέπει να επιστρέψω πίσω και να αναλογιστώ ολόκληρη τη ζωή μου και αυτό θα ήταν μια πολύ μεγάλη συζητήση.
Θα θυμάμαι πάντα τις απίστευτες στιγμές που έζησα με τον Βιτόριο Ντε Σίκα. Κι αυτό γιατί γεννήθηκε κι αυτός στην ίδια πόλη που γεννήθηκα κι εγώ στη Νάπολη και περνούσαμε πολύ ωραία μαζί. Και με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάννι, ειδικά στο «Χθες, Σήμερα, Αυριο», όταν κάνω το στριπτίζ και αυτός ουρλιάζει κάθε φορά που βγάζω κάτι. Ηταν μια υπέροχη στιγμή γιατί γελούσε όλο το συνεργείο. Και τόσες άλλες στιγμές - μια ταινία που έκανα με τον Τζακ Λέμον και άλλους ηθοποιούς - αστείο, αστείο, αστείο, αστείο.
Στο αεροδρόμιο Χίθροου το 1965
Μου αρέσει η Μέριλ Στριπ. Την αγαπώ. Πραγματικά την αγαπώ. Και μου αρέσει και ο Λεονάρντο ΝτιΚάπριο. Συμφωνώ με όλα όσα έκαναν και όλους όσους κέρδισαν τα Οσκαρ φέτος. Ο ΝτιΚάπριο έκανε ένα πολύ όμορφο φιλμ και έδωσε μια υπέροχη ερμηνεία και η Μέριλ Στριπ είναι πάντα εκεί και κερδίζει καθε φορά γιατί για μένα είναι μια από τις μεγαλύτερες ηθοποιούς που έχω δει ποτέ.
Το μυστικό της ομορφιάς μου είναι νομίζω η μητέρα μου. Ηταν η πιο όμορφη γυναίκα στον κόσμο όταν γεννήθηκα. Εμοιαζε ακριβώς σαν την Γκρέτα Γκάρμπο και κέρδισε ένα διαγωνισμό της Metro-Goldwyn-Mayer, αλλά η γιαγιά μου δεν την άφησε να πάει στην Αμερική γιατί έλεγε πάντα ότι είναι πολύ μακριά. Είναι κρίμα, αλλά αν πήγαινε θα είχε άλλη μοίρα και ίσως δεν θα είχα γεννηθεί.
Διαβάστε ακόμη: Σοφία Λόρεν-Μάρλον Μπράντο: Ερωτας στην οθόνη, βαθιά αντιπάθεια στη ζωή;
H Σοφία Λόρεν το 1960
Οταν ήμουν 20 ετών, δεν πίστεψα ούτε για μια μέρα ότι θα ζήσω μέχρι τα 80. Αλλά να που έγινε. Αυτό που σκέφτεσαι είναι: «Θεέ μου, που πήγε όλος αυτός ο χρόνος; Δεν το πιστεύω.» Φυσικά οι ρόλοι αλλάζουν - δεν μπορείς στην ηλικία μου να παίξεις μια γυναίκα που είναι 30 ή 40 ετών. Είναι αδύνατον. Είναι πολύ φυσιολογικό να βρίσκεσαι μέσα στη βιομηχανία και να αλλάζεις ρόλους. Γίνεται ίσως πιο δύσκολο με το χρόνο, αλλά αν πιστεύεις στον εαυτό σου, αν έχεις πίστη σε αυτό που κάνεις, μπορείς να βρεις αυτό που σου ταιριάζει.
Για να παίξω στο σινεμά πλέον πρέπει να έρθει ένας ρόλος που να μου αρέσει και να είναι αληθινός για μένα. Αλλά σε κάθε περίπτωση, δείχνω μια χαρά. Δείχνω φανταστική. Γελάω, αλλά όλοι το πιστεύουν. Ολοι το λένε. Μερικές φορές δεν τους πιστεύω πια, αλλά είναι πολύ πειστικοί.
Διαβάστε και δείτε ακόμη:
Tags: Sophia Loren
