Βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Νικολό Αμανίτι, το «Io e Te», είναι η πρώτη ταινία του Μπερτολούτσι στα Ιταλικά εδώ και τριάντα χρόνια. «Νοσταλγούσα να κάνω μια ταινία στα Ιταλικά, με ιταλούς ηθοποιούς και γυρίσματα στη χώρα μου» λέει. Είναι η πρώτη ταινία επίσης που γυρίζει απ όταν τα προβλήματα της υγείας του τον καθήλωσαν σε μια αναπηρική καρέκλα.
«Οταν η ακινησία έγινε η καθημερινότητά μου, σκεφτόμουν ότι οι μέρες μου ως σκηνοθέτη έφτασαν στο τέλος τους. Η ιδέα ότι δεν θα κάνω άλλες ταινίες, ότι έκλεινα ένα κεφάλαιο της ζωής μου για να ανοίξω ένα άλλο που δεν ήξερα ακόμη τι θα είναι ήταν κάτι δύσκολο να αποδεχτώ. Οταν κατάφερα να το κάνω κατάλαβα ότι μπορούσα να κάνω ταινίες κι από μια διαφορετική θέση , από τη συνηθισμένη μου. Καθιστός αντί για όρθιος. Εχοντας ολοκληρώσει το “Io e Τe” νιώθω ότι τρέχω ξανά και είμαι έτοιμος να κάνω μια ακόμη ταινία όσο το δυνατό συντομότερα».
Οσο για την αρχική του πρόθεση να γυρίσει το φιλμ σε 3D κάτι που στη συνέχεια εγκατέλειψε, ο Μπερτολούτσι λέει ότι παρ ότι έκανε αρκετές δοκιμές, βρήκε την τεχνική του 3D αργή και κοπιαστική, αταίριαστη με την ρευστή φύση των γυρισμάτων του, στα οποία «η μια σκηνή γεννά την άλλη όπως λέει».
Αυτή είναι η υπόθεση της ταινίας: O Λορέντζο είναι ένα δεκατετράχρονο αγόρι που δεν έχει πολλά σημεία επαφής με τον κόσμο γύρω του, με τους συνομήλικους ή τους γονείς του. Οταν η τάξη του φεύγει για ένα ταξίδι για σκι, ο Λορέντζο θα βρει την ευκαιρία να απομονωθεί από τους πάντες και να περάσει μερικές μέρες μόνος του, κρυμμένος στο εγκαταλελειμμένο υπόγειο του κτηρίου που ζει. Εκεί με τους δίσκους τα βιβλία του και μια αποικία από μυρμηγκιά – κάτι πολύ πιο ενδιαφέρον από το να κοιτάζεις τηλεόραση- φιλοδοξεί να αποφύγει κάθε σύγκρουση και κάθε πίεση να υποδυθεί τον «φυσιολογικό» έφηβο.
Ομως μια απρόσμενη επίσκεψη από την μεγαλύτερη ετεροθαλή αδελφή του Ολιβια, θα αλλάξει τα πάντα. Απούσα για χρόνια, η εικοσιπεντάχρονη θα επιστρέψει αναζητώντας στο υπόγειο κάποια ξεχασμένα πράγματά της. Η άφιξή της, η προβληματική φύση της θα αναστατώσει την ηρεμία του και η συνύπαρξή τους στον περιορισμένο χώρο του υπογείου θα ξυπνήσει πράγματα κρυμένα αλλά θα φέρει στην επιφάνεια μια βαθιά ανάγκη για εγγύτητα και τρυφερότητα. Μερικές συναισθηματικά φορτισμένες μέρες και νύχτες μαζί με την αδελφή του, θα αναγκάζουν τον Λορέντζο να δει τον κόσμο με καινούρια μάτια.
Στο πρώτο κλιπ από την ταινία η Ολίβια τραγουδά για τον Λορέντζο ένα τραγούδι που θα αναγνωρίσετε αμέσως, ακόμη κι αν οι στίχοι του δεν είναι αυτοί που περιμένετε. Το «Ragazzo Solo, Ragazza Sola», δεν είναι άλλο από το «Space Oddity», στην Ιταλική εκδοχή του, τραγουδισμένη επίσης από τον Ντέιβιντ Μπόουι. «Η επιστημονική φαντασία των αγγλικών στίχων γίνεται ένα ρομαντικό ερωτικό τραγούδι στην Ιταλική εκδοχή του, που μοιάζει να είναι γραμμένη ειδικά για την ταινία μου» λέει ο Μπερτολούτσι. «Στο σινεμά μου μου αρέσει να έχω μια σκηνή όπου πρωταγωνιστεί η μουσική. Οπως μας έχει διδάξει η λαμπρή παράδοση του αμερικάνικου μιούζικαλ, η μουσική δημιουργεί μια μοναδική στιγμή όπου όλα είναι δυνατά».
Δείτε το πρώτο κλιπ από την ταινία, τραγουδήστε με τον Μπόουι στα Ιταλικά και διαβάστε τα πάντα για το φεστιβάλ των Καννων, στο ειδικό τμήμα του flix.gr που ανανεώνεται συνεχώς.
