Η ομάδα του Flix επιλέγει για εσάς ό,τι πιο ενδιαφέρον μπορεί να βρεθεί σε τηλεόραση, πλατφόρμες και φεστιβάλ.
Βλέπουμε στο Σπίτι: Αναζητήστε όλες τις προτάσεις του Flix για το σπίτι στην ειδική ενότητα «Βλέπουμε στο Σπίτι» που ανανεώνεται συνεχώς.
Ημασταν Κάποτε Στρατιώτες (We Were Soldiers) του Ράνταλ Ουάλας
Η ιστορία της πρώτης μεγάλης μάχης του πολέμου του Βιετνάμ μετά την είσοδο των Αμερικάνων στο θέατρο των μαχών και οι ιστορίες των στρατιωτών και από τις δύο πλευρές, καθώς οι γυναίκες τους περιμέναν με αγωνία στο σπίτι για τα καλά ή τα άσχημα νέα τους.
Η ταινία προβάλλεται στις 21.00 στο Open
Μήλα του Χρήστου Νίκου
Eνας 40χρονος άντρας τριγυρίζει στο απεριποίητο, ακατάστατο διαμέρισμά του με εμφανή σημάδια κατάθλιψης. Κλείνει την πόρτα πίσω του και βγαίνει στο δρόμο. Σε έναν κόσμο αλλόκοτο. Σε μια Αθήνα χτυπημένη από μία ανεξήγητη πανδημία: οι κάτοικοί της, ξαφνικά, ξεχνούν. Ποιοι είναι, τι κάνουν, πού πήγαιναν, πού είναι το σπίτι τους, υπάρχει κάποιος που τους περιμένει εκεί; Ο ήρωας αποκοιμιέται στη νυχτερινή διαδρομή του αστικού λεωφορείου κι όταν ξυπνά στο τέρμα, έχει φτάσει κι ο ίδιος στο δικό του. Χαμένος. Ενα ακόμα κρούσμα. Το Νο 14842. Γιατροί τον περιμαζεύουν και τον οδηγούν στα ειδικά κέντρα αποκατάστασης μνήμης. Ολοι στα γύρω δωμάτια, γυναίκες και άντρες διαφορετικών ηλικιών, χωρίς ταυτότητα, περιμένουν να τους αναζητήσουν οι αγαπημένοι τους. Εκτός κι αν κι εκείνοι πάσχουν από την ίδια μυστηριώδη αμνησία. Εκτός κι αν δεν τους αγαπά κανείς. Οι μέρες περνούν, κι ο μοναχικός άντρας θα δεχθεί να πάρει μέρος σ' ένα πειραματικό πρόγραμμα μιας ομάδας θεραπευτών που θέλει τους ασθενείς να ξαναχτίζουν τη ζωή και τις αναμνήσεις τους από την αρχή. Νέο διαμέρισμα, νέα ρούχα, νέα ταυτότητα και ένα speed-course εκμάθησης εμπειριών - μια σειρά από ασκήσεις στον έξω κόσμο. Mια βόλτα με ποδήλατο, μια ταινία, ένα one night stand. Κάθε φορά που ολοκληρώνουν μια αποστολή, θα βγάζουν μια polaroid – ως απόδειξη, ως κερδισμένο ενθύμιο. Ο άντρας ακολουθεί τις οδηγίες με μουδιασμένη πειθαρχία. Με το ίδιο χαμένο βλέμμα. Με την ίδια θλίψη. Το μόνο που μοιάζει να τον συνδέει ενστικτωδώς με το πριν, το μόνο που του προσφέρει μία οικεία αίσθηση εαυτού, είναι η αγάπη του για τα μήλα. Από τον τρόπο που τα καθαρίζει και τα απολαμβάνει, του ξεφεύγει μια μικρή λαχτάρα για ζωή. Πόσο ειρωνικό ότι, όπως λέγεται, τα μήλα βοηθούν την μνήμη.
Το πολυβραβευμένο ντεμπούτο του Χρήστου Νίκου. Παγκόσμια πρεμιέρα στο άνοιγμα των Οριζόντων του Φεστιβάλ Βενετίας, επίσημη υποβολή της Ελλάδας για το Οσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας. Διαβάστε εδώ την γνώμη του Flix.
Η ταινία προβάλλεται στις 18.25 στο Nova Cinema 1
Γκαγκάριν (Gagarine) των Φανί Λιατάρ, Ζερεμί Τρουλ
Το «Cité Gagarine» χτίστηκε το 1961 στα «banlieue» φτωχικά προάστια του Παρισιού. Ενα οικοδόμημα 13 ορόφων και 370 διαμερισμάτων, σχεδιασμένο στα πρότυπα των εργατικών κατοικιών της κομμουνιστικής Ευρώπης: ναι μεν μαζική στέγαση στο πολυόροφο τσιμέντο, αλλά ταυτόχρονα ένας κυκλικός αρχιτεκτονικός συνδυασμός με μία κοινή εσωτερική αυλή που χαρίζει στους κατοίκους κάτι παραπάνω από άπλετο φως - έναν τόπο γειτονίας, συνεύρεσης. Ενα ξεκάθαρο στίγμα κοινότητας. Γιατί στο Gagarine, όπως και σε εκατοντάδες παρόμοια κτίσματα, κατέφυγαν άνθρωποι που, μέχρι εκείνη τη στιγμή της μετακόμισής τους δεν ανήκαν πουθενά: μετανάστες που ζήτησαν άσυλο, εργάτες κάτω από τα όρια της φτώχειας, μονογονικές οικογένειες που αδυνατούσαν να τα βγάλουν πέρα χωρίς τη συνδρομή της πρόνοιας. Το 1961 μπήκαν τα θεμέλια τέτοιων σπιτιών και μαζί επικράτησε ένα κύμα αισιοδοξίας. Ολα θα πάνε καλά. Οταν έχεις μια στέγη πάνω από το κεφάλι σου, μπορείς να κοιτάς ψηλά τα αστέρια. Ισως για αυτό του έδωσαν και το όνομα του Γιουρι Γκαγκάριν, του πρώτου κοσμονάυτη που ταξίδεψε στο διάστημα. Ο ήρωας της Σοβιετικής Ενωσης πήγε μάλιστα στα εγκαίνια της εργατικής κατοικίας και έκοψε την κορδέλα. Ολα θα πήγαιναν καλά. Αν βρήκαμε τρόπο να στέλνουμε ανθρώπους στο φεγγάρι, το να προσφέρουμε στους συνανθρώπους μας τα βασικά στη γη, ήταν αυτονόητο. Εξήντα χρόνια μετά, τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Το Gagarine είναι ένα ακόμα κτίριο του παριζιάνικου γκέτο. Ρωγμές διαβρώνουν τα θεμέλιά του, αμίαντο δηλητηριάζει τους τοίχους του, σάπιες αποχετεύσεις μουχλιάζουν τα πατώματά του. Ποντίκια τρέχουν στους διαδρόμους, βαποράκια διακινούν ναρκωτικά στις εσωτερικές αυλές του. Ταυτόχρονα όμως, παραμένει για εκατοντάδες ανθρώπους «το μόνο σπίτι που γνώρισαν». Ενας από αυτούς είναι κι ο 16χρονος Γιούρι. Πρώτης γενιάς αφρικανός μετανάστης, ορφανός από πατέρα κι εγκαταλελειμμένος από την ξαναπαντρεμένη μητέρα του, δεν γνώρισε ποτέ την πατρίδα του. Πατρίδα, σπίτι, οικογένεια είναι για αυτόν το Gagarine. Η γειτόνισσα της διπλανής πόρτας του δίνει ένα πιάτο φαΐ, ο γιος της είναι αδελφός που δεν έχει, η ταράτσα είναι ο κόσμος που ονειρεύεται. Εκεί, αυτό το ντροπαλό αγόρι που ονειρεύεται να γίνει αστροναύτης έχει χτίσει το «πιλοτήριό» του. Εκεί διατηρεί την παράγκα με τα εργαλεία του. Το Gagarine τον κηδεμονεί, κι αυτός κηδεμονεί το Gagarine: μαζί με τον Χουσάμ, τον κολλητό του, και την Ντιάνα, το δυναμικό Ρομά κορίτσι που είναι κρυφά ερωτευμένος, βρίσκουν τα υλικά να επισκευάσουν σιγά σιγά τις πρώτες ανάγκες του κτιρίου. Γιατί αν το επισκευάσουν, δε θα έρθει το κράτος να το κρίνει ακατάλληλο, να το εκκενώσει, να το κατεδαφίσει.
Ενα εντυπωσιακό σκηνοθετικό ντεμπούτο. Οι Λιατάρ και Τρουλ παραδίδουν μία ταινία, μαγικά υβριδική: από την μία ξεκάθαρα γειωμένη στην άδικη, ρεαλιστική πραγματικότητα των παριζιάνικων γκέτο, κι από την άλλη ρομαντικά απογειωμένη στα αστέρια. Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
H ταινία είναι διαθέσιμή για αγορά σε streaming στο viva.gr
Νυχτερινός Ανταποκριτής (Nightcrawler) του Νταν Γκιλρόι
Ο Λου Μπλουμ ψάχνει απελπισμένος για δουλειά, ώσπου ανακαλύπτει τον «υπόγειο» και εφήμερο κόσμο του αστυνομικού ρεπορτάζ στο Λος Αντζελες. Θα συνεργαστεί με ένα τηλεοπτικό συνεργείο που καταγράφει ατυχήματα, πυρκαγιές και δολοφονίες, και θα γνωρίσει τη Νίνα, μία βετεράνο στο «άθλημα», η οποία θα τον βοηθήσει να γνωρίσει την επιτυχία. Αναζητώντας μανιωδώς «καυτές» ειδήσεις που θα απογειώσουν τα νούμερα τηλεθέασης, μετατρέπεται σε έναν αμφιβόλου ηθικής δημοσιογράφο που θα κάνει τα πάντα για την αποκλειστικότητα.
Κάπου ανάμεσα στον «Ταξιτζή» και το «Δίκτυο», το ντεμπούτο του σεναριογράφου Νταν Γκιλρόι είναι μια σπουδή πάνω στο σύγχρονο κυνήγι της φρίκης ή στο πόσο μαύρη μπορεί να είναι μια υπαρξιακή κωμωδία. Υποψηφιότητα για Οσκαρ Σεναρίου, υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα Α' Ανδρικού Ρόλου. Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
H ταινία είναι διαθέσιμη στο ΕΡΤFlix
Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ (Enfant Terrible) του Οσκαρ Ρέλερ
Οταν το 1967 ο 22χρονος Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ αναλαμβάνει τη θεατρική σκηνή του Anti-Theatre του Μονάχου, κανείς δεν υποψιάζεται ότι αυτός ο αυθάδης τύπος θα γίνει ένας από τους σημαντικότερους μεταπολεμικούς Γερμανούς σκηνοθέτες. Σαν να το αισθάνεται ότι δεν έχει πολύ καιρό μπροστά του, γυρίζει μανιωδώς τη μια ταινία μετά την άλλη. Ταινίες του ανοίγουν στα μεγαλύτερα κινηματογραφικά φεστιβάλ του κόσμου, και λατρεύονται ή μισιούνται από κοινό, κριτικούς και συναδέλφους. Η οργή του μαζί με την βαθιά επιθυμία του για αγάπη, τον κάνουν τον πιο σημαντικό και ριζοσπαστικό σκηνοθέτη, ένα enfant terrible.
Η ζωή, το έργο, η άνοδος και η πτώση του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ σε μια κινηματογραφική βιογραφία που παίρνει ρίσκα, αλλά καίει μέσα στη στιλιστική αλαζονία της κάθε ειλικρινή αποτύπωση της «live fast die young» μυθιστοριογραφίας του Γερμανού «παιδιού - θαύματος». Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
Η ταινία είναι διαθέσιμη στο Cinobo
Honey Cigar (Cigar au miel) του Καρίμ Αϊνούζ
Παρίσι, 1993. Η 17χρονη Σέλμα μεγαλώνει σε μια ευκατάστατη, κοσμική οικογένεια Βερβέρων. Οταν γνωρίζει τον Ζουλιέν, έναν γοητευτικό νεαρό που την ελκύει, συνειδητοποιεί για πρώτη φορά πόσο περιοριστικοί είναι οι κανόνες της πατριαρχικής οικογένειάς της και πόσο την εμποδίζουν από το να εξελιχθεί. Καθώς ο ακραίος Ισλαμισμός μαίνεται στην Αλγερία, την πατρίδα της οικογένειάς της, η Σέλμα ανακαλύπτει τη δύναμη της δικής της επιθυμίας. Είναι αγωνίστρια. Αντλώντας δύναμη από τα κοντινά της πρόσωπα, ξεκινά την αποστολή της, να γίνει μια ελεύθερη γυναίκα και ν' ακολουθήσει το δικό της μονοπάτι.
Στην Ελλάδα, το 12ο MyFrenchFilmFestival φιλοξενείται στο Cinobo, από 14 Ιανουαρίου έως 14 Φεβρουαρίου 2022. Oλες οι ταινίες θα είναι διαθέσιμες για 30 μέρες, με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους. Μπορείτε να δείτε τις 30 ταινίες του MyFrenchFilmFestival από όλες τις συσκευές σας με 5,99€ με το Festival Pass. To Festival Pass θα είναι διαθέσιμο προς αγορά στις 14/01/22. Εάν είστε συνδρομητές Cinobo, η συνδρομή εξασφαλίζει δωρεάν πρόσβαση στο Φεστιβάλ
Βλέπουμε στο Σπίτι: Αναζητήστε όλες τις προτάσεις του Flix για το σπίτι στην ειδική ενότητα «Βλέπουμε στο Σπίτι» που ανανεώνεται συνεχώς
