Υπάρχουν 16 διαφορετικά είδη παραδοσιακών γεωργιανών χορών κι αν είσαι άντρας, οφείλεις να τα χορεύεις όλα, ακόμη και το ρομαντικό ντουέτο του γάμου, με απόλυτη αυτοσυγκράτηση, έλεγχο των μελών σου, κι ανδρικό παράστημα αφού μέσα από το χορό, δεν γιορτάζεις κάτι προσωπικό, αλλά «δοξάζεις το πνεύμα και την ιστορία του έθνους».
Είναι σαφές από την πρώτη στιγμή που βλέπεις τους σπουδαστές της κρατικής σχολής χορού να κάνουν πρόβες υπό την αυστηρή επιτήρηση ενός χορογράφου που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι στρατιωτικός, ή ιερέας, ότι δεν υπάρχει χώρος για ελαφρότητα, αυτοσχεδιασμό, λάθη και φυσικά την παραμικρη προσωπική πινελιά της ταυτότητας του χορευτή, στις κινήσεις και τα βήματα του χορού.
Οι ρόλοι και οι ρουτίνες είναι απόλυτα προκαθορισμενοι και, το ίδιο μοιάζει να είναι η νόρμα σε μια κοινωνία όπου ακόμη κι αν δεν ζει αποκομμένη από τον σύγχρονο κόσμο, δείχνει βαθιά συντηρητική, καθοδηγούμενη από τις διδαχές της θρησκείας και της παράδοσης.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ο Μεράμπ, ένας νεαρός σπουδαστής από μια οικογένεια με ιστορία στο χορό, αφού η γιαγιά, η μητέρα του κι ο πατέρας του ήταν διακεκριμένοι χορευτές του εθνικού χορευτικού συνόλου, είναι λογικό να νιώθει περιορισμένος, μια αίσθηση που θα γίνει ασφυκτική όταν στην σχολή θα εμφανιστεί ένας καινούριος χορευτής, ο Ιρακλί, για τον οποίο ο Μεράμπ θα νιώσει μια απροσδιόριστη έλξη.
Δεν είναι απροσδόκητο το που θα οδηγηθεί η ιστορία των δυο αγοριών, όμως ο τρόπος που ο γεννημένος στην Σουηδία, γεωργιανής καταγωγής Λεβάν Ακίν κινηματογραφεί αυτή την πορεία, δεν σου αφήνει πολλά περιθώρια από το να την ακολουθήσεις με απόλυτο ενδιαφέρον, ενθουσιασμό και συναισθηματική αγωνία.
Η διαδρομή της μπορεί να μην αποφεύγει κάποιες γνώριμες στροφές, αλλά ακόμη κι έτσι η αναβράζουσα νεανική ενέργεια, η μεθυστική ζάλη της ανακάλυψης ενός ολόκληρου καινούριου κόσμου σε ένα άγγιγμα ή ένα φιλί, ο τρόπος που η ζωή σου μπορεί να πάρει μια ολοκληρωτικά απροσδόκητη τροπή χάρη στην έλξη ενός άλλου ανθρώπου, αποτυπώνονται στην οθόνη με φρεσκάδα κι ένταση.
Ο Ακίν κινηματογραφεί με ζωντάνια κι αυθεντικότητα τον κόσμο και την ατμόσφαιρα μιας εν πολλοίς ανεξερεύνητης κοινωνίας και οι δυο νεαροί πρωταγωνιστές μεταμορφώνουν τους χαρακτήρες τους σε ένα από τα πλέον ακαταμάχητα ρομαντικά ζευγάρια που είδαμε στην οθόνη τα τελευταία χρόνια, θυμίζοντας σχεδόν την ομορφιά και την συγκίνηση που νιώσαμε πρόσφατα για τον έρωτα του Ελιο και του Ολιβερ στο «Να Με Φωνάζεις Με Τ' Ονομά Σου».
Tags: Κάννες 2019