Eχει συνεργαστεί με τους μεγαλύτερους κινηματογραφικούς σκηνοθέτες της γενιάς μας: Ολιβερ Στόουν, Τόνι Σκοτ, Γουίλιαμ Φρίντκιν, Μάρτιν Σκορσέζε, Αλαν Πάρκερ, Ντέιβιντ Λιντ, Αντονι Μιγκέλα, Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ, Θεοδωρος Αγγελόπουλος, Λαρς φον Τρίερ – για να αναφέρουμε μερικούς από αυτούς. Δικαίως λοιπόν, ο Γουίλεμ Νταφόε βραβεύτηκε χθες το βράδυ με την τιμητική Χρυσή Αρκτο του 68ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου - ένα βραβείο που του παρουσίασε ο Βιμ Βέντερς, ο οποίος τόνισε την μοναδικότητα του ταλέντου του.
«Κάθε ηθοποιος είναι μοναδικός. Ομως το Γουίλεμ Νταφόε είναι ένας στο εκατομμύριο. Γιατί μπορεί να παίξει το ίδιο πειστικά τον Ιησού Χριστό, αλλά και τον Αντίχριστο και τον βρυκόλακα...»
Ο ίδιος πάντως, εύθυμος, ευγενής, γλυκός και αυτοσαρκαστικά και γενναιόδωρα αστείος, δήλωσε στην επίσημη συνέντευξη Τύπου που προηγήθηκε της τιμητικής εκδήλωσης, ότι νιώθει ότι έχει γίνει κάποιο λάθος με το τιμητικό του βραβείο. «Στα 62 μου χρόνια νιώθω ότι είναι ακόμα πολύ νωρίς. Εχω ακόμα πολλά να δώσω. Ομως σκέφτομαι ότι ίσως να έχουν ένα κάποιο δίκιο: 40 χρόνια καριέρας είναι πολλά, οπότε ναι ίσως έχω κι εγώ κάτι να πω πλέον...»
Δε θα ομολογούσε ποτέ ότι έχει αγαπημένο σκηνοθέτη
«Είναι χαρακτηριστικό του καλού ηθοποιού να προσποιείται ότι δεν έχει προτιμήσεις» (γελάει). «Οχι, μιλώντας σοβαρά, δεν μπορώ να συγκρίνω, ούτε προσπαθώ. Δεν είναι δουλειά μου να κάνω διαχωρισμούς. Εγώ αγαπώ την τέχνη μου και σ' αυτήν είμαι πιστός. Ναι, φυσικά, υπάρχουν συνεργάτες που είχαμε περισσότερη επικοινωνία από άλλους. Δεν υπάρχει όμως περίπτωση να τους ονομάσω...»
Δεν υπάρχουν μικροί και μεγάλοι ρόλοι
«Μου αρέσουν οι μικροί ρόλοι. Δεν τους βρίσκω καθόλου υποτιμητικούς. Αισθάνομαι μεγάλη άνεση στο να είμαι απλά ένα χρώμα σ' έναν πίνακα. Τι σημαίνει επίσης «αν με στοίχειωσε ένας χαρακτήρας μου;». Ναι, ο Ιησούς ήταν λίγο προβληματικός σε αυτό...» (γελάει)
Η σχέση του με τον Λαρς φον Τρίερ
«Ο Λαρς διαθέτει ένα εξαιρετικό ταλέντο στο να μας προμηθεύει με ωμό, πραγματικό σινεμά. Είναι ένας από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες στο παρόν και θα μείνει ως ένας από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες στο μέλλον. Ελπίζω να ξαναδουλέψω μαζί του. Οι εμπειρίες από τις συνεργασίες μας ήταν πολύ ευχάριστες. Είναι ο σκηνοθέτης από τον οποίο μαθαίνεις, μοιράζεσαι το ίδιο πάθος και περνάς και καλά μαζί του...»
Η τηλεόραση δεν θα κατακτήσει ποτέ το μυστήριο και την ποίηση του σινεμά
«Οχι. Δεν με έλκει καθόλου μία τηλεοπτική καριέρα. Δεν με ενδιαφέρουν οι τηλεοπτικοί ρόλοι. Πιστεύω ότι ακόμα και σήμερα, με τόσα ενδιαφέροντα πρότζεκτς που υποστηρίζουν το αντίθετο, υπάρχει διαφορά μεταξύ τηλεόρασης και κινηματογράφου. Νομίζω ότι έχει μετακινηθεί η ενέργεια και το μπάτζετ στην τηλεόραση γιατί αυτό ταιριάζει καλύτερα στην σύγχρονη κουλτούρα μας. Ομως πιστεύω ότι υπάρχουν ακόμα υπέροχοι κι ενδιαφέροντες ρόλοι στο σινεμά. Κι ότι η τηλεόραση δε θα κατακτήσει ποτέ το μυστήριο του κινηματογράφου. Η τηλεόραση έχει εμμονή με την πλοκή, όχι την ποίηση...»
Περισσότερη Berlinale
- Berlinale 2018: Ο Χοακίν Φίνιξ εκτίμησε τα κινηματογραφικά φεστιβάλ για πρώτη φορά
- Berlinale 2018: Η Ιζαμπέλ Ιπέρ δε φοβάται τίποτα (εκτός από τους ανόητους ρόλους και τους ηλίθιους σκηνοθέτες)
- Berlinale 2018: Το Flix στη συνέντευξη Τύπου του «Isle of Dogs» του Γουές Αντερσον
- Berlinale 2018: (Περίπου) 24 ώρες με τον Ρόμπερτ Πάτινσον
- Berlinale 2018: Στο κόκκινο χαλί με τον Γουές Αντερσον και τα «σκυλάκια» του
- Berlinale 2018: Το γερμανικό χιούμορ και η ισότητα των φύλων στο επίκεντρο του «Face to Face with German Films»
