Με μια ταινία που διασχίζει την απόσταση ανάμεσα στο crowd pleasing και το arthouse και που την ίδια στιγμή είναι ένα εντυπωσιακό μονοπλάνο 180 λεπτών, το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ανοίγει δυναμικά την 56η διοργάνωση του.
Ανακοινώνοντας σήμερα στην συνέντευξη Τύπου που δόθηκε στην Θεσσαλονίκη το πλήρες πρόγραμμα του, αποκάλυψε και το φετινό του διαγωνιστικό που περιλαμβάνει δεκαπέντε ταινίες που μοιάζουν όλες ενδιαφέρουσες.
Ο Γιώργος Ζώης με το «Interruption» και ο Γιώργος Γκικαπέππας με το «Silent» είναι οι δυο ελληνικές ταινίες που συμμετέχουν στο διαγωνιστικό το οποίο μπορείτε να μελετήσετε αναλυτικά πιο κάτω.
600 Μίλια (600 Miles) του Γκαμπριέλ Ριπστάιν
Σε μια αγοραπωλησία όπλων που προορίζονται για ένα μεξικανικό καρτέλ, ο νεαρός λαθρέμπορος Αμούλφο απάγει έναν ντετέκτιβ και τον οδηγεί στο αφεντικό του. Στα 600 μίλια που διανύουν οι δύο άντρες, χτίζουν μια σχέσηεμπιστοσύνης που θα ανατρέψει όλα όσα είχαν ως δεδομένα. Ο γιος του Αρτούρο Ριπστάιν στην πρώτη μεγάλου μήκους του σαν σκηνοθέτης σκηνοθετεί τον Τιμ Ροθ σε μια ταινία δρόμου που κέρδισε το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη στο φεστιβάλ Βερολίνου.
Μποξ (Box) του Φλορίν Σερμπάν
Οι δρόμοι δύο εντελώς διαφορετικών ανθρώπων διασταυρώνονται για χάρη του έρωτα. Ένας 19χρονος πολλά υποσχόμενος Pομά μποξέρ παθαίνει εμμονή με μια 34χρονη παντρεμένη ηθοποιό του θεάτρου. Φαινομενικά, οι δυο τους δεν έχουν τίποτα κοινό, όμως αμφότεροι –εύθραυστοι και δυναμικοί μαζί– πασχίζουν να αποδείξουν ποιοι είναι, να ξεπεράσουν τα όριά τους και να πετύχουν. Μοιραία, έρχονται ολοένα και πιο κοντά. Ο σκηνοθέτης του «Αν Θέλω να Σφυρίξω, Σφυρίζω,» επιστρέφει με μια ταινία που αν και ιστορία αγάπης, χτυπά σαν γροθιά.
Εύα Νόβα (Eva Nova) του Μάρκο Σκοπ
Η Εύα Νόβα, ξεπεσμένη αστέρας του κινηματογράφου, δίνει μάχη με τον εθισμό της στο αλκοόλ, ενώ προσπαθεί να διορθώσει λάθη του παρελθόντος που της έχουν κοστίσει ακριβά. Η επανασύνδεση με τον γιο της που κάποτε εγκατέλειψε στο βωμό της καριέρας, θα είναι η πιο τραυματική και λυτρωτική εμπειρία της ζωής της. Ο Σλοβάκος Μάρκο Σκοπ, αντλώντας έμπνευση από μια συνέντευξη που του είχε δώσει πριν από χρόνια η Γαλλίδα ηθοποιός Ανί Ζιραρντό, χτίζει ένα βαθιά ανθρώπινο πορτρέτο που μιλά για ζητήματα όπως το πέρασμα του χρόνου, οι οικογενειακοί δεσμοί, οι δεύτερες ευκαιρίες και η δύναμη της συγχώρεσης.
Από Μακριά (From Afar) του Λορέντσο Βίγας
O ήρωας της ταινίας του Λορένσο Βίγας προσελκύει νεαρούς άντρες στο διαμέρισμα του και, με αντάλλαγμα χρήματα, ζητά από αυτούς να τους κοιτά δίχως να τους αγγίζει. Από μακριά. Η ταινία, που ξετυλίγεται σαν ψυχολογικό θρίλερ, ιχνηλατεί τις συμπεριφορές των πολύπλοκων χαρακτήρων της. Η απόσταση –ψυχολογική ή κοινωνική– και το πώς αυτή μπορεί απροσδόκητα να εκμηδενιστεί με τρόπο επώδυνα βίαιο, βρίσκεται στο κέντρο του φιλμ που χτίζεται δίχως να απλουστεύει τους χαρακτήρες ή να καθοδηγεί τους θεατές του, καλύπτοντας κάθε απόχρωση της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Χρυσός Λέοντας στο φετινό φεστιβάλ Βενετίας και μια από τις ταινίες που ανυπομονούμε ιδιαίτερα να δούμε φέτος. Διαβάστε περισσότερα εδώ.
Γυάλινη Χώρα (Glassland) του Τζέραρντ Μπάρετ
Με φόντο το σύγχρονο Δουβλίνο, ο Τζον, ένας νεαρός οδηγός ταξί, περνά τη μίζερη καθημερινότητά του δουλεύοντας νυχτερινή βάρδια και φροντίζοντας την αλκοολική μητέρα του. Προκειμένου να βρει χρήματα για την κλινικήαποτοξίνωσης της μητέρας του, ο Τζον θα καταφύγει σε πράξεις που δεν φανταζόταν ότι θα έκανε ποτέ. Το ελλειπτικό, συγκινητικό δράμα του Ιρλανδού σκηνοθέτη Τζέραρντ Μπάρετ είναι μια ειλικρινής σπουδή για τη δυσλειτουργική –το λιγότερο– σχέση μεταξύ γονέα και παιδιού, αλλά κι ένα πορτρέτο της ιρλανδικής εργατικής τάξης και της οικονομικής εξαθλίωσης που βιώνουν άνθρωποι σαν τον Τζον.
Μια Βαριά Καρδιά (A Heavy Heart) του Τόμας Στούμπερ
Η ταινία του πολυβραβευμένου (και με σπουδαστικό Οσκαρ) για τις μικρού του μήκους Γερμανού σκηνοθέτη ακολουθεί την ιστορία του Χέρμπερτ, πρώηνμποξέρ, νυν προπονητής και άνθρωπος του «περιθωρίου», που βρίσκεται ξαφνικά αντιμέτωπος με μια καμπή στη ζωή του και αποφασίζει πως έχει μόνο μία ευκαιρία να διορθώσει τα λάθη του παρελθόντος. Ο Τόμας Στούμπερ, στηνπρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, κινηματογραφεί με ακρίβεια και καθαρότητα τις προκλήσεις, τον προσωπικό αγώνα και τον εσωτερικό κόσμο των ηρώων του.
Interuption του Γιώργου Ζώη
Οι τελευταίοι θεατές παίρνουν τις θέσεις τους. Η παράσταση της Ορέστειας ξεκινάει. Ξαφνικά, τα φώτα σβήνουν και η σκηνή βυθίζεται στο σκοτάδι. Μια ομάδα αγοριών και κοριτσιών με όπλα στα χέρια ανεβαίνουν στη σκηνή. Ζητάνε συγγνώμη για τη διακοπή και προσκαλούν όσους θεατές επιθυμούν να ανέβουν στη σκηνή μαζί τους. Η παράσταση συνεχίζεται κανονικά με μια μόνο διαφορά: η ζωή μιμείται την τέχνη και όχι το αντίστροφο. Η πρώτη μεγάλου μήκους του Γιώργου Ζώη, κάνει την Ελληνική πρεμιέρα της στην Θεσσαλονίκη μετά το φεστιβάλ της Βενετίας. Διαβάστε περισσότερα εδώ
Κισσός (Ivy) του Τόλγκα Καρατσελίκ
Τo πλήρωμα ενός φορτηγού πλοίου βρίσκεται εγκλωβισμένο έξω από τις ακτές της Αιγύπτου. Η πλοιοκτήτρια εταιρεία έχει μόλις χρεοκοπήσει και οι πέντε εναπομείναντες άνδρες μαζί με τον καπετάνιο πρέπει να περιμένουν για όσοχρειαστεί μέσα στο πλοίο, προκειμένου να μην κατασχεθεί από τις αρχές, διεκδικώντας στο μεταξύ τα δεδουλευμένα τους. Αναπόφευκτα, τα τρόφιμα και οι αντοχές εξαντλούνται και τα όρια ξεπερνιούνται. Η δεύτερη ταινία τουΤούρκου σκηνοθέτη Τόλγκα Καρατσελίκ είναι ένα βραδυφλεγές ψυχολογικό θρίλερ, αινιγματικό από την αρχή έως το τέλος.
Η Γη και η Σκιά (Land and Shade) του Σεζάρ Ασεβέδο
Ένας εργάτης επιστρέφει στο σπίτι του ύστερα από πολλά χρόνια. Επανασυνδέεται με την πρώην γυναίκα του και τον άρρωστο γιο του, και γνωρίζει για πρώτη φορά τη νύφη και τον εγγονό του. Το φιλμ, με φόντο μια φυτεία ζαχαροκάλαμου στην Κολομβία, δίνει μια γεύση της κολομβιανής αγροτικής ζωής, με άξονα μια οικογένεια που παλεύει για την επιβίωσή της. Οι διάλογοι είναι ελάχιστοι, ο ρυθμός αργός και οι χαρακτήρες σχεδόν αποκομμένοι απ’ το συναίσθημα, μέχρι που λυγίζουν απ’ τις απανωτές κακουχίες. Ο πρωτοεμφανιζόμενος Ασεβέδο, με ρεαλισμό και συμβολισμούς, αφηγείται μια ιστορία απλή για τη σύγχρονη κολομβιανή κοινωνία.
Ζωολογικός Κήπος (Petting Zoo) της Μίκα Μαγκί
Η 17χρονη Λάιλα, μια τυπική έφηβη από το Σαν Αντόνιο του Τέξας, μένει έγκυος από τον συνομήλικο φίλο της. Τώρα πρέπει να πάρει τη μεγαλύτερη απόφαση της ζωής της: να κρατήσει το μωρό ή να κάνει έκτρωση, έτσι ώστε να μπο-ρέσει να φοιτήσει στο πανεπιστήμιο, όπου έχει ήδη εξασφαλίσει μια υποτροφία; Η ιστορία ενηλικίωσης που αφηγείται ο Ζωολογικός κήπος είναι γνώριμη, ωστόσο στο φιλμ της Μαγκί αποδίδεται με αξιοθαύμαστη καθαρότητα καιζεστασιά. Πρώτη μεγάλου μήκους για την σκηνοθέτη από το Τέξας, σε παραγωγής της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη.
Δεσμοί Αίματος (Rams) του Γκριμούρ Χακόναρσον
Με τα πιο απλά υλικά, ο Γκρίμουρ Χακόναρσον δημιουργεί μια υπέροχη ταινία με σκανδιναβική ψυχή. Δυο αδέλφια, που από πείσμα έχουν να μιλήσουν περισσότερα από σαράντα χρόνια, ζουν σε διπλανές φάρμες σε μια απομακρυσμένη κοιλάδα της Ισλανδίας. Ο κόσμος τους στρέφεται γύρω από τα πρόβατά τους. Όταν μια ασθένεια προσβάλλει ένα κριάρι, ο φόβος απλώνεται σ’ όλη την περιοχή. Μαύρο χιούμορ και δράμα εναλλάσσονται σε μια ταινία που ο ρυθμός της συμβαδίζει με το ρυθμό της φύσης, δίνοντας χώρο στους ήρωες για να αναπνεύσουν. Βραβευμένο στο Ενα Κάποιο Βλέμμα των Καννών, το φιλμ του Χακόναρσον. Διαβάστε περισσότερα εδώ.
Ο Δρόμος για το Λα Πας (The Road to La Paz) του Φρανσίσκο Βαρόνε
Οι καλύτερες ταινίες δρόμου είναι αυτές στις οποίες, εκτός από τους ήρωες, οι θεατές κάνουν παράλληλα ένα δικό τους ταξίδι. O Δρόμος για το Λα Πας αφηγείται το ταξίδι ενός ηλικιωμένου μουσουλμάνου που ζητά από έναν «ερασιτέχνη ταξιτζή» να τον οδηγήσει με το παλιό Πεζώ 505 του, από το Μπουένος Άιρες μέχρι τη Λα Πας, απ’ όπου φιλοδοξεί να ταξιδέψει ώς την Μέκκα. Το φιλμ διανύει χιλιάδες μίλια στην οθόνη, και περίπου άλλα τόσα γράφει το συναισθηματικό κοντέρ μας βλέποντας αυτή την τρυφερή, βαθιά ανθρώπινη ιστορία.
Silent του Γιώργου Γκικαπέππα
Ανάμεσα στα ομιλώντα ζώα μιας σύγχρονης αγέλης, ο κανόνας που κυριαρχεί είναι το θέατρο της συνομιλίας. Όταν ένα νεαρό ζώο χάνει τη φωνή του και κρύβεται στη φωλιά του, η ομιλούσα αγέλη δεν μπορεί να αποδεχτεί την ανικανότητά του και ακολουθεί τον βασικό κανόνα μονολογώντας μπροστά του. Καθώς όμως το νεαρό ζώο εξακολουθεί να μην τους μιλά, η αγέλη στέκει διχασμένη κι αναποφάσιστη εάν είναι πραγματικά άρρωστο ή αν τους λέει ψέματα. Κι ενώ το σιωπηλό ζώο προσπαθεί απομονωμένο να ξαναβρεί τη φωνή του, τα ομιλώντα ζώα το περικυκλώνουν ακόμα πιο πολύ και το πιο δύσπιστο απ’όλα επιτίθεται. Ο Γιώργος Γκικαπέππας επιστρέφει μετά την «Πόλη των Παιδιών» και πάλι με πρωταγωνίστρια την Κίκα Γεωργίου. Διαβάστε περισσότερα εδώ.
Σπουργίτια (Sparrows) του Ρούναρ Ρούναρσον
Η ταινία του Ρούναρ Ρούναρσον ακολουθεί τα χνάρια ενός εφήβου που μετακομίζει κοντά στον πατέρα του στην επαρχία της Ισλανδίας. Εκεί καλείται να αντιμετωπίσει σχέσεις του παρελθόντος, αλλά και δύσκολες οικογενειακές ισορροπίες. Το φιλμ χτίζεται σχεδόν από ψίθυρους, από υπέροχα τοπία, μικρές στιγμές, και από τις έξοχες ερμηνείες των πρωταγωνιστών του υπό τη μουσική υπόκρουση του Κγιάρταν Σβάινσον των Sigur Ros. Ο σκηνοθέτης καταγράφει μια βαθιά ανθρώπινη ιστορία με φόντο το ισλανδικό τοπίο. Δεύτερη μεγάλου μήκους του Ρούναρσον μετά το εξαιρετικό «Volcano», κέρδισε το μεγάλο Βραβείο στο φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν. Διαβάστε περισσότερα εδώ
Λευκοί Ανθρωποι (White People) της Λίσα Ασάν
Στην Σουηδία του σήμερα, η Άλεξ είναι ανάμεσα σε μια ομάδα ανθρώπων που μεταφέρονται σε μια υπόγεια «φυλακή» περιμένοντας την απέλασή τους από τη χώρα. Δεν ξέρουμε για πού, δεν ξέρουμε γιατί. Το φιλμ της Λίζα Ασάν, δεύτερη μεγάλου μήκους της μετά το «She Monkeys» που προβλήθηκαν στο 52ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, διαδραματίζεται σ’ έναν μη τόπο, σ’ έναν μη χρόνο. Αμφίσημο και ανοιχτό σε ερμηνείες, αποτελεί ένα καίριο, διαπεραστικό σχόλιο για την εξουσία, τη δύναμη και τις σχέσεις κυριαρχίας – θέματα που αφορούν απόλυτα στην Ευρώπη του σήμερα.
Οπως ήδη έχει ανακοινωθεί, η ταινία λήξης του φεστιβάλ θα είναι το «Our Golden Days» του Αρνό Ντεπλεσάν, στο έργο του οποίού διοργανώνεται ένα αναδρομικό αφιέρωμα.
Διαβάστε εδώ περισσότερα για την 56η διοργάνωση του φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
- 56ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Οι ελληνικές ταινίες
- To 56ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έχει αφίσα –και αφιερώματα
- Οι υποψήφιες ταινίες για το βραβείο LUX στο 56ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
- Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2015: Επίδειξη ανωτερότητας με μερικές από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς!
- 56ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: (Διαπεραστικές) Ματιές στα Βαλκάνια του σήμερα και του χθες
