Το «Γυναίκες που Περάσατε από Εδώ» είναι η πρώτη ταινία που γυρίζει ο Σταύρος Τσιώλης μετά από το «Φτάσαμεεε!» που είχε βγει στις στις αίθουσες το 2004 και το κλείσιμο μιας άτυπης τριλογίας που ξεκίνησε με το «Παρακαλώ Γυναίκες μην Κλαίτε» το 1992 και συνεχίστηκε το 1998 με το «Ας Περιμένουν οι Γυναίκες».
Μια τόσο μακρινή απουσία φτάνει στο τέλος της σε λίγες μέρες όταν η καινούρια του ταινία (στα στάδια της παραγωγής ο Σταύρος Τσιώλης της περιέγραφε ως «αποχαιρετιστήρια», αλλά ελπίζουμε να έχει αλλάξει γνώμη), θα κάνει την πρεμιέρα της στην Θεσσαλονίκη, πριν ετοιμαστεί για τις αίθουσες τον Φεβρουάριο.
Δείτε ακόμη: Ο Σταύρος Τσιώλης κάνει την «αποχαιρετιστήρια ταινία» του
Τι είναι το «Γυναίκες που Περάσατε από Εδώ»; Ο Τσιώλης εξηγεί:
«Ακου: Δύο άνεργοι άνδρες προσλαμβάνονται να φυλάξουν τσίλιες σε ένα παλιό σπίτι όπου, παράνομα, χτίζεται ένα δωμάτιο. Το σπίτι βρίσκεται σε δρόμο συνοικίας, από τον οποίο περνούν πολλοί άνθρωποι, πιθανότατα και πολεοδόμοι που υποκρίνονται τους αθώους διαβάτες για να πετύχουν την επ’ αυτοφώρω σύλληψη παρανομούντων. Πολεοδόμοι δεν θα περάσουν από εδώ! Ο δρόμος όμως, είναι πέρασμα, και γυναίκες & άνδρες που θα τον διαβούν κουβαλάνε όνειρα, και πληγές, και ελπίδες, και άσβεστη την ανάγκη της θαλπωρής που υπόσχεται ο έρωτας. Και οι δύο άνεργοι άνδρες, απροετοίμαστοι, θα δεχθούν με φόβο και έκπληξη και θαυμασμό το μεγάλο θαύμα και το μεγάλο αίνιγμα μιας πραγματικής ζωής. Αυτό είναι ουσιαστικά το έργο».
Κι αυτοί είναι μερικοί διάλογοι:
- Αν μας πιάσουν;
- Οκτώ μήνες για συγκάλυψη. Αλλά στο εφετείο γίνονται πέντε. Αν έχουμε τα λεφτά τους εξαγοράζουμε. Αν δεν τα χουμε βγαίνουμε από το δικαστήριο με το κεφάλι ψηλά.
- Με χειροπέδες.
Ο Ερρίκος Λίτσης και ο Κωνσταντίνος Τζούμας είναι οι δύο πρωταγωνιστές της ταινίας όπως τους περιγράφει η επίσημη σελίδα της ταινίας, «δυο φτωχοδιάβολοι, κάπου στην Αθήνα. «Ανθρωποι της ανάγκης», όπως λέει χαρακτηριστικά ένας εξ αυτών. Αναλαμβάνουν να φυλάξουν τσίλιες σε ένα παλιό σπίτι όπου χτίζεται ένα δωμάτιο. Διακινδυνεύουν τη φυλάκιση,ναι, αλλά σάμπως έχουν και πολλά να χάσουν; Φυσικά το δωμάτιο χτίζεται από έναν «νοικοκύρη» για το 13χρονο κορίτσι του. «Πως μπορεί να ντύνεται και να ξεντύνεται στο ίδιο δωμάτιο, μαζί με τα τρία αδέρφια της; Μια γυναίκα είναι άλλο πράγμα. Έχει μυστικά» τονίζει ο ένας, ίσα για να προλάβει την λιγοψυχιά του άλλου που αναρωτιέται αν αξίζει τον κόπο όλος αυτός ο κίνδυνος για 40 ευρώ μεροκάματο. Ευτυχώς για εμάς, πείθεται».
Διαβάστε για όλες τις ελληνικές ταινίες που θα προβληθούν φέτος στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
Μιλώντας για την επιστροφή του στο σινεμά ο Σταύρος Τσιώλης λέει: «Όταν γυρνάς μετά από δέκα πέντε χρόνια στο χώρο, δε μπορείς να ξεφύγεις από έναν κινηματογράφο αυτοβιογραφικό. Πρώτα, θέλεις να εξομολογηθείς τον πόνο και σιγά – σιγά, μόλις καθαρίσεις με αυτόν τον λογαριασμό, είναι σα να φεύγουν τα σύννεφα και ανακαλύπτεις ότι η ζωή είναι απίστευτα σπάνιο και όμορφο πράγμα». Κάτι ανάλογο κάνουν για τον θεατή η ταινίες του, μας δείχνουν την ομορφιά και την γοητεία της, στις πιο απλές μα ουσιαστικές στιγμές της, γεμίζουν την οθόνη με χιούμορ και μελαγχολία, με απλότητα μα και σοφία ενός ανθρώπου που μοιάζει να έχει ζήσει όχι μια αλλά δεκάδες ζωές και μοιράζεται μαζί μας κάτι από αυτές στο σινεμά.
Και κάπως έτσι αυτή η ευκαιρία για μια καινούρια συνάντηση με τον Σταύρο Τσιώλη μοιάζει με ένα ραντεβού που δεν πρέπει να χαθεί, είτε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για όσους είστε εκεί, είτε λίγο αργότερα στις αίθουσες, όταν οι γυναίκες του θα περάσουν κι από εκεί.
Δείτε ακόμη:
