Θεσσαλονίκη 2016: «Η Μεταμόρφωση»… διψά να «αφήσει το κακό να μπει»

Όταν ρωτάνε τον Μάιλο ποια είναι η αγαπημένη του ταινία με βρικόλακες, εκείνος απαντάει ότι είναι το «Martin» του Τζορτζ Ρομέρο ακριβώς επειδή είναι πολύ ρεαλιστικό. «Μα δεν υπάρχουν ρεαλιστικές ταινίες με βρικόλακες!» του ανταπαντά αμέσως η Σόφι, μια κοπέλα η οποία δείχνει να ενδιαφέρεται για τον απομονωμένο, λιγομίλητο νεαρό. Ο ίδιος όμως στο μυαλό του έχει πολύ τακτοποιημένα τα πράγματα, γνωρίζει τι πρέπει και τι δεν πρέπει να αφορά την ζωή ενός «αληθινού» βρικόλακα και έχει έτοιμο ακόμα κι ένα ημερολόγιο που μπορεί να λειτουργήσει ως εγκυκλοπαίδεια για το πώς ζουν και συμπεριφέρονται τα βαμπίρ στην πραγματικότητα! Δεν έχει δει το «Λυκόφως» και δεν χρειάζεται κιόλας. Ξέρει ότι δεν είναι ρεαλιστικό. Τα βαμπίρ δεν λαμπυρίζουν, διάολε!

Ο Μάιλο όμως είναι κάτι παραπάνω από απλός οπαδός των βαμπιρικών ταινιών τρόμου. Ανά συγκεκριμένες μέρες νιώθει την υποχρέωση να πιει αίμα και να δράσει ως γνήσιος κυνηγός, όπως κάνουν και τα «αληθινά» βαμπίρ, ελπίζοντας να έχει στην συνέχεια και την πολυπόθητη μεταμόρφωση, όπως του έχουν μάθει οι αγαπημένες του (πάντα ρεαλιστικές) ταινίες τρόμου. Το ράφι του είναι γεμάτο από αυτές. Η «Δίψα» του Παρκ Τσαν-γουκ, η «Aγρια Νύχτα» της Κάθριν Μπίγκελοου, η «Νύχτα τρόμου» του Τομ Χόλαντ (η πρωτότυπη, υποθέτουμε ο Μάιλο δε θα ήθελε να έχει καμία σχέση με το remake), τα «Παιδιά της Nύχτας» του Τζόελ Σουμάχερ, ακόμα και η «Nadja» του Μάικλ Αλμερέιντα, είναι μέρη μιας ολόκληρης κουλτούρας που ο Μάιλο δείχνει να έχει αγκαλιάσει τρομακτικά πιστά.

Το Flix θα σας μεταφέρει καθημερινά όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για το 57ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης - μέσα κι έξω από τις σκοτεινές αίθουσες - ως τη λήξη του, την Κυριακή, 13 Νοεμβρίου. Κάντε κλικ εδώ για να δείτε συγκεντρωμένα όλα τα θέματα του Flix για το Φεστιβάλ

Η «Μεταμόρφωση» όμως δεν είναι ουσιαστικά μία ταινία τρόμου. Ο Μάικλ Ο’ Σέι μπορεί να αντλεί τις αναφορές του από την horror κληρονομιά όμως η ταινία του είναι περισσότερο η ιστορία ενός κοινωνικά αποκομμένου αγοριού που πασχίζει να βρει τρόπο να είναι ένα κάποιο κομμάτι της εξίσου αποκομμένης κοινωνίας στην οποία κατοικεί παρά ένα μινιμαλιστικό μοντέρνο φιλμ τρόμου, που σκοπό έχει όντως να τρομάξει. Ο βαμπιρισμός στην «Μεταμόρφωση» είναι ουσιαστικά μία μεταφορά, όπως ήταν ανέκαθεν ο βαμπιρισμός ιδίως στις ταινίες που κοιτούσαν πέρα από τα φθηνά τρομάγματα (και αυτή την παρατήρηση θα την εκτιμούσε ο Μάιλο), που κυρίως συμβολίζει την συναισθηματική αστάθεια, την ψυχολογική ένταση και σε έναν βαθμό την σεξουαλική αφύπνιση.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που το κομμάτι της ιστορίας που δεν αφορά τις δολοφονικές τάσεις του Μάιλο έχει να κάνει με την πρώτη του ουσιαστικά ερωτική αλληλεπίδραση με ένα μεγαλύτερο λευκό κορίτσι. Αυτή είναι και η πιο ευθεία αναφορά της ταινίας στο «Άσε το Κακό να μπει» του Τόμας Άλφρεντσον, ακόμα μία ταινία την οποία ο Μάιλο δείχνει να λατρεύει, μόνο που το ύφος της «Μεταμόρφωσης» ανήκει ολοκληρωτικά στον ανεξάρτητο αμερικανικό κινηματογράφο (συμπεριλαμβανόμενης της κοινωνικής ματιάς της, της χαμηλότονης αφήγησης και της low budget υφής της εικόνας), μακριά από κάθε Σκανδιναβική ακρίβεια.

Διαβάστε ακόμη: Θεσσαλονίκη 2016: «Ο Αγριος Τόπος» - Ας μιλήσουμε για το εξωγήινο χταπόδι στο δωμάτιο

Θέλει ικανότητα να δημιουργήσει κανείς μία ταινία όπου ο ήρωας είναι ουσιαστικά ένας serial killer. Και ο Ο’ Σέι δεν αποκρύπτει αυτή την πλευρά της ιστορίας, βάζοντας τον Μάιλο σε μία πορεία που εντυπωσιάζει με το πόσο σκληρή τολμάει να γίνει. Υπάρχουν όμως θέματα ρυθμού σε αυτή την «Μεταμόρφωση» που την εμποδίζουν να φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο έντασης. Ισχύει ότι από την αρχή, δε δίνει ποτέ την ψευδαίσθηση ότι πρόκειται για ένα αγωνιώδες φιλμ τρόμου. Όμως οι σκηνές των επιθέσεων είναι σε σημεία άτεχνες, η ηχητική μπάντα που τις συνοδεύει είναι μάλλον παρεμβατική παρά ενισχυτική και η αλλαγή της ταχύτητας περισσότερο αποπροσανατολίζει παρά δημιουργεί την έκπληξη.

Το δυνατότερο σημείο της ταινίας είναι σαφώς η ίδια η ψυχολογία του Μάιλο και ο τρόπος που ο Έρικ Ράφιν που τον υποδύεται καταφέρνει να κάνει το κοινό να ενδιαφερθεί για εκείνον. Σαν σύνολο, η «Μεταμόρφωση» μπορεί να μην κατακτά αυτό που υπόσχεται, ούτε να καταφέρνει να φτάσει στο ύψος των αναφορών της. Ωστόσο, υπενθυμίζει όμως σε όλους ότι οι εντονότερες ιστορίες τρόμου κρύβονται ακριβώς πίσω από την στροφή ενός αληθινού δρόμου και αυτός είναι ο πιο ρεαλιστικός τρόμος που τελικά προσφέρει.

Το Flix θα σας μεταφέρει καθημερινά όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για το 57ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης - μέσα κι έξω από τις σκοτεινές αίθουσες - ως τη λήξη του, την Κυριακή, 13 Νοεμβρίου. Κάντε κλικ εδώ για να δείτε συγκεντρωμένα όλα τα θέματα του Flix για το Φεστιβάλ

Περισσότερο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης:

• Τα πρόσωπα του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στην κάμερα του Flix #2
• Θεσσαλονίκη 2016: Η «Ισοπέδωση» συστήνει μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα σκηνοθετική φωνή
• Θεσσαλονίκη 2016: Για όλες τις γυναίκες που, στην ηλικία τους, ακόμα κρύβονται για να καπνίσουν...
• Θεσσαλονίκη 2016: Οταν η Τούμπα κατέβηκε στο Ολύμπιον
• Θεσσαλονίκη 2016: Η ομάδα του Φεστιβάλ στην κάμερα του Flix
• Θεσσαλονίκη 2016: «Κυλά στο Αίμα», μια ταινία που θέλεις να την πάρεις αγκαλιά
• Θεσσαλονίκη 2016: «Oταν Ξέσπασε η Βία» - Καμία πατρίδα για τους μελλοθάνατους στα Aγρια Βαλκάνια
• Θεσσαλονίκη 2016: Τo Flix βλέπει και γράφει για όλες τις ταινίες του Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου
• To ντοκιμαντέρ του Νίκου Τριανταφυλλίδη για τον ΠΑΟΚ είναι φτιαγμένο από θλίψη, αγάπη και αφοσίωση
• Θεσσαλονίκη 2016: «Aνδρας Eλβετικός Σουγιάς» - ο Χάρι Πότερ πέθανε, ζήτω το πτώμα του (που κλάνει)
• Θεσσαλονίκη 2016: Στον «Τυφλό Χριστό» του Κρίστοφερ Μάρεϊ η θρησκεία δεν έχει τίποτα κοινό με την Πίστη
• Θεσσαλονίκη 2016: Στο «Kékszakállú» η πραγματικότητα είναι χωρίς διέξοδο αλλά άψογα καδραρισμένη
• Θεσσαλονίκη 2016: Το «Paterson» του Τζιμ Τζάρμους μία ωδή στην ποίηση της καθημερινότητάς μας
• Στην τελετή Εναρξης του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: Κύριε Υπουργέ, επιτρέψτε μας τρεις διορθώσεις
• Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: Το παρελθόν του διαγωνιστικού τμήματος κρύβει εκπλήξεις!
• ΠΑΟΚ και ξερό ψωμί! Η Μαρίνα Δανέζη μοιράζεται με το Flix το τελευταίο ταξίδι του Νίκου Τριανταφυλλίδη
• Με έμπνευση... Pulp Fiction το τρίτο τρέιλερ του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
• Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου: Οχι τόσο σέξι, αλλά ευτυχώς ούτε «τα νέα κρατικά βραβεία»!
• Λεονάρντο Φάβιο: Ανακαλύπτοντας έναν σπουδαίο σκηνοθέτη στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
• O Φιλίπ Γκραντριέ φέρνει τα σκόταδια του στο 57o Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
• Τελευταία Εξοδος Θεσσαλονίκη: Δείτε το δεύτερο τρέιλερ του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου για το 57ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
• Ολες οι ελληνικές ταινίες που θα προβληθούν στο 57ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
• Μερικές από τις ωραιότερες ταινίες της χρονίας στο τμήμα «Ματιές στα Βαλκάνια» του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
• Ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος σκηνοθετεί το πρώτο τρέιλερ του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
• H Αγορά του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης αποκαλύπτεται!
• O ΠΑΟΚ που αγάπησε ο Νίκος Τριανταφυλλίδης σε παγκόσμια πρεμιέρα στο 57ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
• Το 57o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έχει αφίσα
• Θεσσαλονίκη 2016: Τα Highlights κι οι νέες ενότητες στο πρόγραμμα
• Ενας Τζιμ Τζάρμους δεν είναι (ποτέ) αρκετός στο 57ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
• Οσα ενώνουν το Φεστιβάλ του Λοκάρνο με το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
• Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: Αλλαγές στο ελληνικό τοπίο
• Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης αποκτά διαγωνιστικό τμήμα για νέους δημιουργούς
• Αυτή είναι η ομάδα του νέου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Η Fischer γιορτάζει 10 χρόνια παρουσίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, απονέμοντας και φέτος τα πιο σημαντικά βραβεία, τα Βραβεία Κοινού Fischer. Διαβάστε και δείτε περισσότερα εδώ.