Δυο νέες Αθηναίες από διαφορετικές αφετηρίες και με διαφορετικά μεταφορικά μέσα εξετάζουν πού ξεκινά και πού τελειώνει η αναπηρία. Η ταινία μικρού μήκους «Ηandbrake» της Αντιγόνης Καρνεσιώτη, σε σενάριο της ίδιας και της Πατρίτσιας Τόσκα, κάνει ψηφιακή πρεμιέρα στο Onassis Channel στο YouTube, σήμερα, 3 Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία.
Πώς διαχειρίζεται ένα ανάπηρο άτομο μια μη προσβάσιμη πόλη; Τι πραγματικά συμβαίνει όταν λέμε «για 5 λεπτά θα το αφήσω, σιγά μην περάσει κανείς»; Τι εμπόδια μπορεί να συναντήσει μια ποδηλάτισσα στους αθηναϊκούς δρόμους; Είναι η έλλειψη προσβασιμότητας ένα πρόβλημα που αφορά μόνο τους ανάπηρους ανθρώπους;
Διαβάστε ακόμη: Η Ελπίδα Σταθάτου και μια ταινία για το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία στον οργασμό
Tο «Ηandbrake», το οποίο κάνει ψηφιακή πρεμιέρα σήμερα, 3 Δεκεμβρίου, στο Onassis Channel, είναι μια ταινία μικρού μήκους, με μια ιστορία εμπνευσμένη από τα βιώματα των σεναριογράφων της. Η ανεξαρτησία και η αυτονομία που αισθάνονται μέσα στο σπίτι τους καταρρέει όταν καλούνται να αντιμετωπίσουν μια σχεδόν απροσπέλαστη πόλη και τους ανθρώπους που την αποτελούν. Κατά το αναπηρικό κίνημα, την αναπηρία την προκαλούν οι υποδομές και η έλλειψη παιδείας, και όχι η εκάστοτε βλάβη που έχει το άτομο (κινητική, αισθητηριακή, νοητική).
Το «Ηandbrake» ταξίδεψε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων (2023), στο διεθνές φεστιβάλ «Reflection of disability in art» (2023), στο CineFem (2023) και στο Positively Different Short Film Festival (2024) – ανεξάρτητα φεστιβάλ που δίνουν έμφαση στην εκπροσώπηση των κοινωνικών ανισοτήτων και των δικαιωμάτων των ανάπηρων ατόμων στον κινηματογράφο. Η ομάδα της ταινίας πήρε μέρος σε συζητήσεις, πάνελ, άρθρα και συνεντεύξεις, συμβάλλοντας ενεργά στη διάδοση του βασικού της μηνύματος: η προσβασιμότητα μας αφορά όλους και όλες.
Δείτε εδώ την ταινία:
Διαβάστε ακόμη: Cinema+ 2025: To HIV/AIDS στον κινηματογράφο
Συντελεστές
Παίζουν: Πατρίτσια Τόσκα, Ελενα Κατάκου, Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Αρης Αντωνόπουλος, Ματίνα Κοψολαίμη, Γιάννης Πετρίδης
Σενάριο: Αντιγόνη Καρνεσιώτη & Πατρίτσια Τόσκα
Σκηνοθεσία: Αντιγόνη Καρνεσιώτη
Βοηθός Σκηνοθέτριας: Ολίνα Νικολαΐδου
Διευθύντρια Φωτογραφίας: Κατερίνα Γεωργούδη
Οπερατέρ: Αμαλία Κωβαίου
Α΄ Βοηθός Κάμερας & Ηλεκτρολόγος: Κοραλία Δογάνη
Σκηνογράφος: Εβελίνα Μπουρνουσούζη
Ηχολήπτης: Αντώνης Κουτέλιας
Βοηθός Ηχολήπτη: Γεωργία Τριανταφυλλοπούλου
Ρακόρ: Αννα Καρρά
Διευθύντρια Makeup: Ελενα Sunny Πιτσάρη
Βοηθός Makeup: Γωγώ Βαρδουνιώτη
Hair Stylist: Αφροδίτη Καγιά
Οργάνωση Παραγωγής: Αντιγόνη Καρνεσιώτη
Βοηθοί Παραγωγής: Δημήτρης Ασπρολούπος & Μυρτώ Κοκκίνου
Φωτογράφοι Πλατώ: Ελενα Μαρκοπούλου & Meian Photography (Marcelle Fivaz)
Μοντάζ: Κατερίνα Ρέκκα
Πρωτότυπη μουσική: Μάριος Γληγόρης
Conform-Color Grading: Σάκης Μπουζάνης – 2|35
Μιξάζ, Σχεδιασμός Ηχου & Ηχογράφηση: Γιάννης Ανδριτσόπουλος – Mellow Studio
Συντονισμός Post-Production: Alaska Films
Σχεδιασμός Λογοτύπου/Αφίσας: Delfe Designs
Executive Producers: Τζον Ντ. Καρνεσιώτης, Trade SRO, Λεωνίδας Διάκονος
Associate Producers: Εβαν Μαραγκουδάκης, Στέλιος Τσατσαρούνος, Hermina Athens, Bloom Space for Culture & Arts by Inter Alia
Με την υποστήριξη του Onassis Culture
Με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Προσβασιμότητας, η ταινία έρχεται να μας θυμίσει πως η προσβασιμότητα δεν θα έπρεπε να αποτελεί ειδική πρόβλεψη, αλλά κανόνα. Σε έναν κόσμο που δεν είναι φτιαγμένος για εμάς, όλοι είμαστε ανάπηροι. Εφόσον οι αρμόδιοι δεν φροντίζουν ώστε όλοι να ζούμε αξιοπρεπώς, με ίσες ευκαιρίες και χωρίς εμπόδια (φυσικά και μη), δυσχεραίνοντας έτσι την καθημερινότητα των ανθρώπων με αναπηρία (μια βόλτα αρκεί για να καταλάβουμε πως οι απαραίτητες προδιαγραφές προσβασιμότητας είναι μάλλον δυσεύρετες), ας προσπαθήσουμε να κάνουμε την αλληλεγγύη όπλο μας και να μην δυσκολεύουμε περεταίρω μια ήδη δύσκολη λόγω των συνθηκών γύρω μας συγκυρία. Πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό; Μάλλον πολύ εύκολα! Αρχικά θα μπορούσαμε, θα μπορούσαμε λέμε, να μην παρκάρουμε σε θέσεις αναπήρων, ή μπροστά από ράμπες, ή πάνω σε πεζοδρόμια μπλοκάροντας τόσο τους οδηγούς όδευσης τυφλών, όσο και γενικότερα την ασφαλή διέλευση πεζών, κ.ά. Αυτό δεν ονομάζεται «ειδική μεταχείριση», είναι απλώς το αυτονόητο. Τώρα, ως προς το τι μπορεί να κάνει η πολιτεία… πολλά! Αλλά φαίνεται πως αρκείται στο τίποτα! Μόλις μερικά χρόνια πριν άλλωστε είδαμε τον δήμο Αθηναίων να διαθέτει 5.700 ευρώ για παγκάκια, ξεχνώντας ωστόσο να λάβει μέτρα για την προσβασιμότητα στον «Μεγάλο Περίπατο»! Μέχρι και τα ΜΜΜ δεν είναι προσβάσιμα, καθιστώντας τη χρήση τους από ανάπηρα άτομα αδύνατη. Ολα αυτά έρχονται να ενισχύσουν μεσαιωνικού τύπου απόψεις που ταυτίζουν την αναπηρία με την ανικανότητα (δεν τα βγάζουμε απ’ το μυαλό μας, μόλις λίγα χρόνια έχουν περάσει από όταν ακούστηκε από υποψήφιο Βουλευτή η φράση «είμαστε σαν ανάπηροι, δεν μπορούμε να δουλέψουμε»). Αν κοιτάξουμε γύρω μας θα αντιληφθούμε πως ζούμε σε έναν κόσμο, σε μια χώρα αφιλόξενη προς μια μεγάλη μερίδα συμπολιτών μας. Φτάνει μόνο να ανοίξουμε τα μάτια μας.
Διαβάστε ακόμη: Η πρωτοβουλία «Σινεμά στην Ελλάδα - Ορατότης Μηδέν» απαντά στη διαβούλευση και στα στατιστικά στοιχεία του ΕΚΚΟΜΕΔ