Το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Εβα Βίκτορ αποτέλεσε μία από τις πιο πολυσυζητημένες ταινίες του φετινού καλοκαιριού. Κι ας μην αντικατοπτρίστηκε η παγκόσμια επιτυχία του στα νούμερα του εγχώριου box office, όπου έμεινε στην κορυφαία εισπρακτική δεκάδα μόλις μέχρι τη δεύτερη εβδομάδα προβολής του.
Σε κάθε περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψιν το οικουμενικό ιντερνετικό word-of-mouth, τα επόμενα βήματα της δημιουργού που μέσω του «Sorry, Baby» μας έκανε να προβληματιστούμε αναφορικά με το τι εστί female gaze στο σύγχρονο σινεμά, είναι δεδομένο ότι θα μας απασχολήσουν.
Διαβάστε ακόμη: Οχι. To «Ταιριάζουμε;» της Σελίν Σονγκ δεν έχει καμία διάθεση για προπαγάνδα.
Κατά τη διάρκεια του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Εδιμβούργου, η Βίκτορ, η παραγωγός της ταινίας, Αντέλ Ρομάνσκι, καθώς και η κωμικός Ρόουζ Ματαφέο βρέθηκαν στο Tollcross Central Hall για μία συζήτηση γύρω από τη σημασία του φιλμ, το οποίο άνοιξε μάλιστα τη φετινή διοργάνωση. Με αφορμή την παραπάνω, η σκηνοθέτης αποκάλυψε πως η mental health coordinator με την οποία συνεργάστηκε συνέβαλε καθοριστικά στον τρόπο που δημιουργήθηκε μία σκηνή κατά την οποία η κεντρική ηρωίδα παθαίνει κρίση πανικού.
Η Βίκτορ στα γυρίσματα της ταινίας
Παράλληλα δήλωσε πως δεν κατανοεί τον λόγο για τον οποίο η βιομηχανία τείνει να υποτιμά την ιδιότητα των φροντιστών ψυχικής υγείας: «Οι σκηνές αυτές είναι δύσκολες, τόσο για τους ηθοποιούς όσο και για το συνεργείο. Το να υπάρχει ένας επαγγελματίας που τις διαχειρίζεται, είναι κάτι που με απασχολεί έντονα».
Σε συνέχεια της συζήτησης η Βίκτορ μίλησε ανοιχτά και για τις προσωπικές τις αμφιβολίες και τις προκλήσεις που κλήθηκε να ξεπεράσει μπαίνοντας στον χώρο του κινηματογράφου ως νέα δημιουργός. «Ανακάλυψα τη σκηνοθεσία στα midde 20s μου και ένιωθα αργοπορημένη, ότι δεν ανήκα στον χώρο. Χρειάστηκε να απομακρύνω αυτά τα στρώματα ανασφάλειας για να καταλάβω πως το μόνο που χρειαζόμουν ήταν τα εργαλεία για να δώσω μορφή σε ό,τι έβλεπα με τα μάτια κλειστά», εξήγησε.