Ο Χαβιέρ Μπαρδέμ πρωταγωνιστεί στο «Το Ξέρουν Ολοι», τη νέα ταινία του Ασγκάρ Φαραντί, που άνοιξε το 71ο Φεστιβάλ Καννών και βγαίνει στις αίθουσες ανήμερα Χριστούγεννα. Δίπλα του συμπρωταγωνιστούν ο Ρικάρντο Νταρίν και η, γυναίκα του στη ζωή, άλλωστε, Πενέλοπε Κρουζ. Ωστόσο, τόσο στην οθόνη όσο κι από κοντά, δύσκολα επιτρέπει στο βλέμμα σου να κινηθεί αλλού: εκτός από πολυδιάστατος ηθοποιός με μοναδικό στιλ, είναι κι ένας εξαιρετικά ενδιαφέρων συζητητής, με ξεκάθαρες απόψεις που εκφράζει ηχηρά.
Στο «Το Ξέρουν Ολοι», ο Ασγκάρ Φαραντί μεταφέρεται από το Ιράν (και τη Γαλλία, όπως στο «Παρελθόν»), στην Ισπανία και σ' ένα οικογενειακό θρίλερ. Μετά από χρόνια στην Αργεντινή, η 40χρονη Λάουρα (Πενέλοπε Κρουζ), επισκέπτεται το πατρικό χωριό της στην Ισπανία για το γάμο της μικρής της αδελφής. Μαζί της, η έφηβη κόρη της Ιρένε κι ο πιτσιρικάς γιος της Ντιέγκο. Ο άντρας της, Αλεχάντρο (Ρικάρντο Νταρίν), πρέπει να μείνει πίσω στο Μπουένος Αϊρες για δουλειές. Το μεγάλο σόι, φίλοι και γνωστοί, ζουν στο ρυθμό των ετοιμασιών για το γάμο. Μέχρι που ένα black out κατά τη διάρκεια της δεξίωσης θα σκοτεινιάσει πολύ πιο καθοριστικά τον κόσμο της Λάουρα: η κόρη της απάγεται, μυστηριωδώς, κι ένα τεράστιο ποσό θα ζητηθεί για λύτρα. Ενα ποσό που κανείς δεν έχει να πληρώσει. Μόνο ο Πάκο (Χαβιέρ Μπαρδέμ), ο παλιός της φίλος, θα μπορούσε να πουλήσει το κτήμα του για να βοηθήσει - αλλά γιατί να θέλει να το κάνει;
Με βροντερή φωνή και χαμόγελο στα μάτια, ο Χαβιέρ Μπαρδέμ μίλησε στο Flix για το «Το Ξέρουν Ολοι», την Πενέλοπε Κρουζ, τον Ασγκάρ Φαραντί, τη μαμά του και... τους Metallica! Διαβάστε παρακάτω όσα μας είπε.
«Το Ξέρουν Ολοι» Είναι μια ταινία για την οικογένεια, την αγάπη, την προδοσία, τη μεταμφίεση, την εντιμότητα, την ανειλικρίνεια, είναι μια ταινία για πολλά πράγματα, γι’ αυτό ο Ασγκάρ Φαραντί είναι τόσο σύνθετος σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Η οικογένεια είναι ιερή για τον καθένα κι όταν ένα μέλος της τραυματιστεί ή κινδυνεύσει, αυτό επηρεάζει ολόκληρη την κοινότητα. Οχι μόνο τα μέλη της οικογένειας, αλλά και τον γύρω κόσμο. Νομίζω γι’ αυτό ο Ασγκάρ χρησιμοποιεί την οικογένεια ως κλειδί στις ταινίες του, γιατί είναι για όλους μας ένα πολύ ευαίσθητο ζήτημα.
Μια ταινία για όλες τις πατρίδες Νομίζω ότι η ταινία είναι όσο ισπανική πάει, όλο το συνεργείο, όλοι οι συντελεστές ήταν Ισπανοί, εκτός από τον Ασγκάρ και τον μοντέρ. Γυρίστηκε στην Ισπανία, στα ισπανικά. Αλλά ταυτόχρονα είναι από παντού, γι’ αυτό κι ο Ασγκάρ ένιωσε άνετα να την κάνει. Ναι, υπάρχει το φράγμα της γλώσσας, αλλά ο Ασγκάρ καταλαβαίνει ότι πέρα από τις λέξεις πρέπει να υπάρχει η αλήθεια, η ειλικρίνεια της ιστορίας και των ερμηνειών. Αυτό το αισθάνεται κι είχε πάντα δίκιο: όποτε ερχόταν και μου έλεγε, «δεν πιστεύω αυτά που λες», είχε δίκιο. Δεν είναι οι λέξεις που λες, αλλά το πόσο συνδέεσαι μ’ αυτές. Το σπουδαίο που κάνει ο Ασγκάρ είναι ότι ποτέ δεν παίρνει το μέρος κάποιου ήρωα, δεν κρίνει, δείχνει τον καθένα με τα δικά του κίνητρα και τους δικούς του στόχους κι όλοι έχουν δίκιο. Κι αυτό είναι πολύ δύσκολο να το κάνεις, ιδιαίτερα σε μια εποχή όπου όλα είναι άσπρα ή μαύρα, σωστά ή λάθος, καλά ή κακά. Ενώ ο Ασγκάρ σου λέει, μπορεί να μην υποστηρίζεις αυτόν εδώ τον ήρωα, αλλά άκουσέ τον, ή άκουσέ την, γιατί έχει ένα δίκιο. Κι αυτό εκ μέρους του είναι πάρα πολύ γενναίο.
Ολοι παίρνουμε μαθήματα μεγαλώνοντας, αν είμαστε ανοιχτοί. Ο κίνδυνος μεγαλώνοντας είναι να νομίζεις ότι ξέρεις τα πάντα, ενώ ξέρουμε όλο και λιγότερα.»
Ο Ασγκάρ Φαραντί Θυμάμαι την πρώτη φορά που είδα τον «Χωρισμό» στο σινεμά, τελείωσε η ταινία κι είχα κολλήσει στο κάθισμά μου, δεν μπορούσα να κουνηθώ, σαν να με είχαν χτυπήσει στο κεφάλι. Και σκέφτηκα, αν μπορούσα μια μέρα να κάνω μια τέτοια ταινία, μ’ έναν τέτοιο σκηνοθέτη… αλλά αυτό δεν θα συμβεί ποτέ. Μέχρι που, λίγα χρόνια αργότερα, γράφει ένα ρόλο για μένα. Είναι μεγάλη ευθύνη, αλλά και διαρκής προσπάθεια να φανείς αντάξιος. Το ωραιότερο πράγμα είναι ότι είναι ένας υπέροχος άνθρωπος, γεμάτος αγάπη και τρυφερότητα, ο οποίος πραγματικά προσέχει το πιο σημαντικό, τις ανθρώπινες σχέσεις, είναι ίσος προς όλους και δίνει χώρο για κάθε διαδικασία, δεν έχει άγχος, δεν βιάζεται, δεν πιέζει κανέναν πέρα από τα όριά του. Ναι, θα σου ζητήσει να πας μακριά, αλλά αν δεν θέλεις, είσαι και πάλι ασφαλής. Δεν θα σου βάλει το μαχαίρι στο μυαλό, όπως κάνουν άλλοι σκηνοθέτες.
Φωτογραφία από τα γυρίσματα του «Το Ξέρουν Ολοι», Τερέζα Ισάσι
Για τις γυναίκες Αν ο κόσμος εξαρτιόταν από εμάς, τους άνδρες, θα είχε καταστραφεί πριν εκατοντάδες χρόνια, χιλιάδες εκατομμύρια χρόνια. Βρισκόμαστε εδώ σήμερα χάρη στις γυναίκες κι είμαστε ασφαλείς, είμαστε στο σπίτι τους, η φύση μας δημιούργησε όλους και πρέπει να τις λατρεύουμε κι αυτό είναι γεγονός. Ενας αληθινός, καλός άντρας, είναι εκείνος που αντιμετωπίζει τη γυναίκα ισότιμα.
Για τη μητέρα του Προέρχομαι από την Ισπανία που είναι μια πολύ πατριαρχική χώρα, αλλά με μεγάλωσε μια γυναίκα, με μόρφωσε, γιατί ο πατέρας μου ήταν κάπως απών από την ανατροφή μου, για διάφορους λόγους, ο Θεός να τον έχει καλά. Γνώρισα και είδα τον κόσμο, μέσα από τα μάτια μιας γυναίκας. Κι ο μεγαλύτερος αδελφός μου ήταν ο μέντοράς μου, τον ακολουθούσα, ήταν ο άντρας της οικογένειας, ο καημένος, ένα παιδί ήταν, αλλά έχω μια αδελφή και τη μητέρα μου που ήταν μητέρα και πατέρας μαζί κι είδα τι σημαίνει να είσαι γυναίκα σ’ αυτόν τον κόσμο. Τι σήμαινε να είσαι γυναίκα ηθοποιός, το ’60, στην Ισπανία: χειρότερο απ’ το να ήσουν πόρνη. Κανείς δεν το έπαιρνε στα σοβαρά, θεωρούνταν κακόφημο και η δύναμη αυτής της γυναίκας, που έδινε αξιοπρέπεια σε ό,τι έκανε και πόσο σκληρά πολέμησε για να μεγαλώσει αυτά τα τρία παιδιά, χωρίς να χάνει την ψυχραιμία της και με τη δύναμη ενός πάνθηρα, μιας λέαινας, αυτό είναι κάτι που πάντα θα λατρεύω. Και με κάνει να σκέφτομαι ότι είμαστε τόσο απροστάτευτοι χωρίς εκείνες. Νομίζω πως εμείς είμαστε το αδύναμο φύλο.
Είμαι πολίτης, πληρώνω τους φόρους μου, ψηφίζω κι έχω το δικαίωμα να λέω ό,τι θέλω.»
Η ανδρική τιμή είναι μια βαρβαρότητα Δεν νομίζω ότι η τιμή, αυτό που λέμε η ανδρική τιμή, σε οδηγεί σε καλές αποφάσεις: οι άνθρωποι σκοτώνουν ο ένας τον άλλο για την τιμή τους, ιδιαίτερα σε τέτοιες, μάτσο καταστάσεις όπου συμβαίνουν τόσα «εγκλήματα τιμής», άντρες, πρώην σύζυγοι, δολοφονούν. Δεν είναι για την τιμή τους, είναι επειδή είναι άρρωστοι και βάρβαρο άνθρωποι και το λένε τιμή. Εξαιτίας της τιμής έχουν υπάρξει και θα υπάρξουν πόλεμοι που σκορπούν το θάνατο. Εγώ προτιμώ την ηθική από την τιμή. Στις ταινίες του Ασγκάρ υπάρχουν ηθικά διλήμματα, θα θυσιαζόσουν για κάποιον που δεν γνωρίζεις, ή όχι; Αυτό είναι ένα ηθικό δίλημμα.
Φωτό Τερέζα Ισάσι
Οι Metallica κι η διασημότητα Ολοι παίρνουμε μαθήματα μεγαλώνοντας, αν είμαστε ανοιχτοί. Ο κίνδυνος μεγαλώνοντας είναι να νομίζεις ότι ξέρεις τα πάντα, ενώ ξέρουμε όλο και λιγότερα. Μόνο τα παιδιά τα ξέρουν όλα. Ενα μάθημα που έμαθα από τη μητέρα μου είναι ότι δεν πρέπει ποτέ να παντρεύεσαι την επιτυχία ή την αποτυχία. Γιατί, όπως είπε κι ο Κίπλινγκ και οι δυο είναι κάλπικες. Είμαι φαν της hard rock κι αγαπώ πολύ αυτό το τραγούδι των Metallica, το "Moth Into Flame", από το τελευταίο τους άλμπουμ, το "Hardwired...to Self-Destruct". Λέει ότι η φλόγα έλκει την πεταλούδα, σαν η φλόγα να είναι η διασημότητα, αλλά η πεταλούδα καίγεται. Λοιπόν, η φλόγα καίει είτε είναι η επιτυχία, είτε η αποτυχία. Πρέπει να μείνεις μακρυά έτσι κι αλλιώς, για να μπορέσεις να συνεχίσεις να πετάς, να δουλεύεις, να μαθαίνεις. Αλλά ζούμε σ’ ένα κόσμο όπου η έλξη του προβολέα είναι τόσο τεράστια που οι άνθρωποι καίγονται. Κι εγώ καίγομαι κάθε μέρα, περπατώ σ’ ένα κόκκινο χαλί και μου φωνάζουν, «Χαβιέρ!», τόσο οργισμένα σαν να έκανα κάτι κακό! Κι είναι, ας πούμε, επειδή κάποιος δεν μπορούσε να βγάλει φωτογραφία από τη σωστή γωνία. Δεν φταίω εγώ.
Πολιτικός λόγος Είμαι πολίτης, πληρώνω τους φόρους μου, ψηφίζω κι έχω το δικαίωμα να λέω ό,τι θέλω. Αλλά αυτό που επίσης έμαθα από τη μητέρα μου είναι ότι, από τη στιγμή που έχεις άποψη, έχεις κι εχθρούς. Αλλά καλύτερα να έχεις εχθρούς, από το να αποζητάς να σε συμπαθούν όλοι.
Φωτό Τερέζα Ισάσι
Η Πενέλοπε Κρουζ κι η οικογένεια Εγώ μεγαλώνω, γερνάω. Εκείνη δεν μεγαλώνει, γίνεται όλο και πιο νέα, το εννοώ. Δεν χρειάζομαι να μιλάω για τη δουλειά μου όταν είμαι σπίτι. Εκείνο που χρειάζομαι να κάνω στο σπίτι είναι να είμαι καλός πατέρας, αυτό θεωρώ τώρα το πιο πολύτιμο, να είμαι ο καλύτερος σύζυγος και πατέρας που μπορώ να είμαι, που είναι και το δυσκολότερο πράγμα, με την έννοια ότι πρέπει ν’ αφοσιωθείς σ’ αυτό και να αφιερώσεις χρόνο στους ανθρώπους που αγαπάς και που σ’ ενδιαφέρουν. Γιατί ο χρόνος είναι το παν, ειδικά για τα παιδιά, το παν. Ο χρόνος είναι ποιότητα, είναι πολιτισμός. Οι ταινίες είναι μια πολύ έντονη διαδικασία. Κι εμείς έχουμε μάθει πώς να διαχωρίζουμε την πραγματικότητα από τη μυθοπλασία κι αυτό είναι υγιές. Γι’ αυτό ο χρόνος κι η εμπειρία μας βοηθά σ’ αυτό. Ο χώρος για τις ταινίες είναι το σετ. Στο σπίτι θέλεις να είσαι καλός μπαμπάς και μαμά, γιατί αυτό θέλουν τα παιδιά, δεν θέλουν τον Εσκομπάρ στο τραπέζι.
Συμφιλίωση με το παρελθόν Η ταινία «Το Ξέρουν Ολοι» δεν είναι θρίλερ, είναι μια ταινία για τη μεταμφίεση και την αποκάλυψή της, για το παρελθόν που διεισδύει στο παρόν και καταστρέφει το μέλλον. Το παρελθόν σε περιμένει, κάτι που έκανες, που είπες, θα επιστρέψει αργά ή γρήγορα. Αν εμένα θα έρθουν πολλά πράγματα από το παρελθόν να με στοιχειώσουν; Είναι ερώτηση παγίδα; Οχι, εντάξει, νομίζω έχω πληρώσει τα τιμήματά μου, έχω λύσει σημαντικά ζητήματα, παρότι ξέρω ότι ποτέ δεν τα έχεις όλα τακτοποιημένα. Αλλά αν πεθάνω σήμερα, θα πω, προσπάθησα, νομίζω καλά τα πήγα. Απ’ όταν έγινα πατέρας, τίποτε δεν είναι τόσο σημαντικό όσο το να βοηθάς να διαπαιδαγωγήσεις κάποιον, γνωρίζοντας ότι πρέπει να διαπαιδαγωγήσεις τον εαυτό σου για να το καταφέρεις. Οτι όσα ξέρεις, ίσως δεν είναι τα εφόδια που χρειάζεσαι. Είναι σπουδαίο αλλά και πολύ δύσκολο, γιατί πρέπει να μάθεις πολλά πράγματα για τον εαυτό σου. Είναι νέοι καιροί, νέα εποχή, νέες αξίες.
Περισσότερος Χαβιέρ Μπαρδέμ:
