Αυτήν την Τρίτη, 31 Οκτωβρίου, οι τρεις ταινίες που προβάλλονται στο πλαίσιο του αφιερώματος στο σινεμά επιστημονικής φαντασίας που διοργανώνουν το Flix και η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση δεν έχουν μοναδικό κοινό ότι ανήκουν στην ενότητα Απώτατα Σύνορα της έκθεσης Science Fiction: Ταξίδι στο Αγνωστο.
Αποτελούν ταυτόχρονα τρεις υπέροχες ερωτικές ιστορίες που τυγχάνει να ανήκουν στο είδος της επιστημονικής φαντασίας. Αν όμως το «La Jetée» του Κρις Μαρκέρ και το «Je t' Aime Je t' Aime» του Αλέν Ρενέ έχουν ήδη βρει τη θέση τους ανάμεσα στα κλασικά αριστουργήματα του κινηματογράφου, το «Aurora» (ή «Vanishing Waves», όπως είναι ο αγγλικός του τίτλος) της Κριστίνα Μπουόζιτε παραμένει παραγνωρισμένο, παρ’ όλο που αποτελεί μια από τις πιο πρωτότυπες και εικαστικά συναρπαστικές sci-fi δημιουργίες της τελευταίας δεκαετίας.
Ενας συναισθηματικά αποστασιοποιημένος νευρολόγος συμμετέχει σε ένα φιλόδοξο επιστημονικό πείραμα κατά τη διάρκεια του οποίου συνδέεται με το μυαλό μιας νεαρής γυναίκας που βρίσκεται σε κώμα. Καθώς βυθίζεται σταδιακά σε αυτό το αχαρτογράφητο τοπίο, μια παθιασμένη ερωτική σχέση αναπτύσσεται ανάμεσά τους, στον εικονικό χώρο όπου συναντιούνται τα υποσυνείδητά τους, παρασύροντάς τους σε αλλόκοτα μονοπάτια που θα θέσουν σε κίνδυνο την εγκυρότητα του πειράματος, την επαφή του επιστήμονα με την πραγματικότητα, αλλά και την ίδια τη ζωή της ασθενούς.
Δεν είναι δύσκολο να ανιχνεύσει κανείς τις μυριάδες κινηματογραφικές –και όχι μόνο– αναφορές που στοιχειώνουν την ταινία της Μπουόζιτε: από τον Αντρέι Ταρκόφσκι, τον Στάνλεϊ Κιούμπρικ και τον Αλεχάντρο Χοδορόφσκι μέχρι τον Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, τον Ντέιβιντ Λιντς και τον Κεν Ράσελ.
Ομως η Λιθουανή σκηνοθέτιδα κατορθώνει να ξεφύγει επιδέξια από τη σκιά τους και να τις μετουσιώσει σε κάτι ολότελα δικό της: μια ταινία επιστημονικής φαντασίας που επανατοποθετεί μερικά από τα αιώνια φιλοσοφικά ερωτήματα του είδους για τα όρια της επιστήμης, τη σύγκρουση ανάμεσα στη λογική και το συναίσθημα, το σώμα και το μυαλό.
Πάνω απ’ όλα, όμως, πρόκειται για μια σπαρακτική ερωτική ιστορία ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που για διαφορετικούς λόγους βρίσκονται μετέωροι κι αναζητούν μοναδικό καταφύγιο σε ένα άλλοτε τρομακτικό και άλλοτε εκθαμβωτικό εναλλακτικό σύμπαν. Κι ο τρόπος που η Μπουόζιτε το ζωντανεύει στην οθόνη, με εικονοκλαστική αισθητική και προκλητικό αισθησιασμό, αποτελεί από μόνος του επίτευγμα.