Η Κλοέ Ζάο και η Τζέσι Μπάκλεϊ παρουσίασαν το «Hamnet» στο Λος Αντζελες την Τρίτη το βράδυ, με τη βοήθεια του παραγωγού Στίβεν Σπίλμπεργκ.
Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Μάγκι Ο’Φάρελ (2020) και αφηγείται την ιστορία του Γουίλιαμ Σαίξπηρ και της συζύγου του, Αγκνες, καθώς ο γιος τους, Αμνετ, πεθαίνει σε νεαρή ηλικία, γεγονός που ενέπνευσε τον Σαίξπηρ να γράψει τον «Αμλετ».
Πριν από την πρεμιέρα της ταινίας στο Academy Museum, ο Σπίλμπεργκ είπε στο κοινό: «Οι σκηνοθέτες ψάχνουν πάντα για ιστορίες να διηγηθούν, αλλά μερικές φορές η ιστορία διαλέγει σκηνοθέτη. Η Κλοέ Ζάο ήταν η σκηνοθέτρια μέσω της οποίας το βιβλίο «Hamnet», της Μάγκι Ο’Φάρελ, βρήκε τον δρόμο του, και δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς».
Ο Σπίλμπεργκ, δείχνοντας προς την οθόνη του κινηματογράφου, σημείωσε πως αυτές είναι «οι οθόνες που παλεύουμε κόντρα στο ρεύμα για να διατηρήσουμε γεμάτες, όχι μόνο με μπλοκμπάστερ και λοιπά κινηματογραφικά θεάματα, αλλά και με ευαίσθητα και οικεία πορτρέτα, με τις αποκαλυπτικές στιγμές που αλλάζουν τη ζωή και γεννιούνται από τη θλίψη. Πρέπει να υπάρχει χώρος για ταινίες όπως της Κλόε σε τέτοιες οθόνες».
Ο Σπίλμπεργκ πρόσθεσε: «Είμαι περήφανος να είμαι ένας από τους παραγωγούς που είχαν την ευκαιρία να δουν την Κλόε να δημιουργεί αυτό το θαύμα».
Το πρότζεκτ είναι αρκετά συγκινητικό, κάτι που - όπως είπε η Ζάο - ένιωσαν και οι ηθοποιοί και το συνεργείο κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. «Νιώσαμε όλοι κάτι πολύ δυνατό και είμαστε χαρούμενοι που το κοινό αισθάνεται το ίδιο πράγμα που αισθανθήκαμε κι εμείς», δήλωσε η σκηνοθέτρια στο The Hollywood Reporter.
Διαβάστε ακόμη: Τζέσι Μπάκλεϊ: «Το “Hamnet” δεν είναι “πορνογραφία θλίψης”»
Η Μπάκλεϊ πρόσθεσε πως ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις πώς θα υποδεχθεί το κοινό μια ταινία. «Δημιουργείς κάτι το οποίο περνά μέσα από τόσες διαφορετικές πύλες πριν φτάσει στο κοινό. Είμαι τόσο χαρούμενη που καταφέραμε να κάνουμε τον κόσμο να νιώσει κάτι».
Ο Τζο Αλγουιν, ο οποίος επίσης πρωταγωνιστεί στην ταινία, δήλωσε αστειευόμενος πως: «Είναι σπαρακτικό, αλλά υπάρχει και ελπίδα εκεί μέσα, άρα είναι ανεβαστικό και θεραπευτικό. Δε νομίζω πως οι θεατές φεύγουν από τις αίθουσες μη μπορώντας να μαζέψουν τα κομμάτια τους». Για την ομάδα, αυτά τα κομμάτια «μαζεύονταν» στα χορευτικά διαλλείματα που ενέτασσε η Ζάο στο τέλος κάθε βαριάς σκηνής, όπου «έβαζε δυνατά μουσική και όλοι απλώς πηδούσαν γύρω γύρω», εξήγησε ο Αλγουιν.
Η Μπάκλεϊ επεσήμανε επίσης πόσο κοντά ήρθαν εκείνη και η Ζάο κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, καθώς μοιράστηκαν όλα τα βαθύτερα, πιο σκοτεινά τους μυστικά, κλαίγοντας, γελώντας, χορεύοντας και «πηδώντας μαζί σε ποτάμια».
Διαβάστε ακόμη: To «Hamnet» της Κλόι Ζάο μόλις μπήκε με φόρα στην οσκαρική κούρσα