50 χρόνια πριν. Οι Beatles γινόντουσαν εμμονή και στην Αμερική. Η στρατιωτική επιχείρηση στο Βιετνάμ βρισκόταν σε πλήρη ανάπτυξη. Ο Δρ. Μάρτιν Λούθερ Κινγκ κατευθυνόταν από τη Σέλμα στο Μοντγκόμερι. Και στις 2 Μαρτίου της ίδιας χρονιάς, στον κινηματογράφο Ρίβολι της Νέας Υόρκης το κοινό άκουγε για πρώτη φορά το ερώτημα: «πώς λύνει κανείς ένα πρόβλημα σαν την Μαρία;»
Με αυτό τον τρόπο ξεκίνησε το αφιέρωμα που ετοίμασαν τα Οσκαρ στην επέτειο των 50 χρόνων από την πρεμιέρα της «Μελωδίας της Ευτυχίας» του Ρόμπερτ Γουάιζ, με πρωταγωνιστές το θρυλικό ζευγάρι των Τζούλι Αντριους και Κρίστοφερ Πλάμερ. Μόνο που μπορεί να ξέρουμε απ' έξω τους στίχους του «Ντο Ρε Μι», αλλά κατά πόσο ξέρουμε ότι το παρασκήνιο των γυρισμάτων της ταινίας δεν ήταν τόσο μελωδικό ή πάντα τόσο... ευτυχισμένο; Ολες οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από το αφιέρωμα του Vanity Fair στα 50 χρόνια της ταινίας.
Δείτε εδώ: την εμφάνιση της Lady Gaga στο tribute των Οσκαρ για τη «Μελωδία της Ευτυχίας»
Υποψήφια για 10 Οσκαρ το 1966, η ταινία κέρδισε 5 (ταινίας, σκηνοθεσίας, μουσικής, μοντάζ και ήχου). Η Τζούλι Αντριους έχασε στο Α' Γυναικείο και ο Κρίστοφερ Πλάμερ δεν ήταν καν υποψήφιος. Oι κριτικές που πήρε η ταινία ήταν καταστροφικές. Η Πολίν Κέιλ το χαρακτήρισε «ρομποτικά κατασκευασμένο» ώστε να μετατρέπει το κοινό σε «συναισθηματικά και αισθητικά ευνουχισμένους ηλίθιους που πιάνουν τους εαυτούς τους να σιγοτραγουδούν τα γλυκανάλατα τραγούδια ευτυχισμένοι». Οι New York Times έθαψαν κυρίως τον Πλάμερ (του οποίου ο «Βασιλιάς Ληρ» στο θέατρο έσκιζε εκείνη την εποχή) ως «απαίσιο».
Η Τζούλι Αντριους παραλίγο να απορρίψει το ρόλο της Μαρία, γιατί της φάνηκε πολύ κοντινός στην «Mary Poppins» (1964). Πάντως η «Mary Poppins» δεν είχε κυκλοφορήσει ακόμα στα σινεμά και τα φον Τραπ παιδιά-ηθοποιοί θεωρούσαν ότι αυτό το τραγούδι με τους «σουπερκαλιφρατζιλιστικεξπιαλιντόσιους» στίχους που τους τραγουδούσε η Αντριους στα διαλείμματα του γυρίσματος για να τα διασκεδάσει ήταν απλώς... nonsense.
Ενα βλέμμα, χίλιες λέξεις: Τζούλι Αντριους, Οντρεϊ Χεπμπορν
Νο Fair Lady Τα «Η Μελωδία της Ευτυχίας» και «Mary Poppins» κυκλοφόρησαν με 6 μήνες διαφορά. H Aντριους ήταν ήδη σταρ στο Μπρόντγουεϊ με το «Ωραία μου Κυρία». Ομως ο Τζακ Γουόρνερ δεν την έβρισκε ιδιαίτερα ικανή για να πρωταγωνιστήσει στην κινηματογραφική μεταφορά του «My Fair Lady». Προσέλαβε την Οντρεϊ Χέπμπορν, η οποία δεν μπορούσε να τραγουδήσει (την ντουμπλάρει η Μάρνι Νίξον, η οποία παίζει την «Αδελφή Σοφία» στις πρώτες σκηνές της «Μελωδίας της Ευτυχίας»). Οταν η Αντριους κέρδισε το Οσκαρ για τη «Mary Poppins» φρόντισε να ευχαριστήσει, όλο νόημα, τον Τζακ Γουόρνερ.
Είναι διαβόητο πόσο μισούσε ο Πλάμερ την ταινία. Ηταν θεατρικός ηθοποιός, σοβαρός, δεν ήθελε με τίποτα να συνδυαστεί το όνομά του με αυτό το «ποταπό μιούζικαλ». Επί χρόνια αναφερόταν σ' αυτό αντί για «Τhe Sound of Music» – «Τhe Sound of Mucus» ή «S&M». Παρομοίαζε το να συναναστρεφεται κανείς την Τζούλι Αντριους με το «να σε χτυπάνε στο κεφάλι με μία ροζ γλυκιά κάρτα Αγίου Βαλεντίνου κάθε μέρα».
H ταινία είναι εμπνευσμένη από την αληθινή ιστορία της Μαρία Φον Τραπ, όπως την έγραψε στην αυτοβιογραφία της το 1949 «The Story of the Von Trapp Family Singers». Ηταν μία πολύ ενεργητική γυναίκα, ο σκηνοθέτης Ρόμπερτ Γουάιζ δεν την ήθελε στο γύρισμα γιατί ήταν «bossy». Μάλιστα δεν έλαβε ποτέ ούτε πρόσκληση για την πρεμιέρα της ταινίας...
Ελάχιστα ήταν γνωστά για τον πραγματικό Κάπτεν φον Τραπ, οπότε ο Κρίστοφερ Πλάμερ πήγε στο Σάλτσμπουργκ με έναν διερμηνέα κι έκανε έρευνα για να δει τι είδους άνθρωπος ήταν ο ήρωάς του. Γνώρισε έναν ανηψιό του φον Τραπ που του είπε ότι «ο Κάπτεν ήταν ο πιο βαρετός άνθρωπος που θα μπορούσες να γνωρίσεις στη ζωή σου». Δεν ήταν όμως τόσο αυστηρός. Αυτό είναι δημιούργημα της ταινίας και τα παιδιά του ταράχτηκαν τότε με την αποτύπωση του πατέρα τους έτσι. Η Μαρία φον Τραπ ζήτησε από τον Γουάιζ να μαλακώσει το πορτρέτο του λίγο, αλλά ο σκηνοθέτης αρνήθηκε.
Doe, a deer, a female deer... Κάθε χρόνο, στο Λονδίνο, το Σάλτσμπουργκ και το Hollywood Bowl παίζεται η sing-a-long εκδοχή της ταινίας και το κοινό έρχεται ντυμένο όπως οι χαρακτήρες της ταινίας. Η Τζούλι Αντριους είχε δει κάποιον βαμμένο χρυσό από την κορυφη μέχρι τα νύχια και τον ρώτησε «εσύ τι έχεις ντυθεί;». «Μα φυσικά “Ray, a drop of golden sun”» (ηλιαχτίδα, στίχος από το «Ντο Ρε Μι» διάσημο τραγούδι του soundtrack)
Τα παιδιά της οικογένειας Φον Τραπ τότε και τώρα
O Nτρέιφους δεν μπορούσε να χορέψει! Για το ρόλο των παιδιών είχαν περάσει από ακρόαση οι: Κερτ Ράσελ, Ρίτσαρντ Ντρέιφους, Βερόνικα Κάτραϊτ. Το ρόλο της Βαρώνης θα τον έπαιζε η Γκρέις Κέλι, αλλά είχε ήδη παντρετεί τον Ρενιέ κι αποσυρθεί. Την αντικατέστησε η Ελινορ Πάρκερ που «έφυγε» από τη ζωή το 2013.
Ποια τραγούδια; Η ταινία έκανε τεράστια επιτυχία στη Νότιο Κορέα. Οι αιθουσάρχες την έπαιζαν 4-5 φορές την μέρα σε sold out θέατρα. Ενας αιθουσάρχης στη Σεούλ προσπάθησε να βρει έναν τρόπο για ακόμα περισσότερες προβολές και τον βρήκε: έκοψε όλα τα μιούζικαλ κομμάτια!
50 shades of friendship Η Τζούλι Αντριους κι ο Κρίστοφερ Πάλμερ είναι ακόμα κολλητοί φίλοι. Τον ξέρει καλύτερα κι από τις γυναίκες του κι εκείνος της γκρινιάζει ακόμα σαν να είναι γυναίκα του. Φροντίζει πάντα να εμφανίζεται για να τη στηρίξει σε ό,τι εκείνη ανεβάζει. Μετά τον καρκίνο στις φωνητικές της χορδές που τής στοίχισε τη διάσημη φωνή της, η Αντριους έγραψε 29 παιδικά παραμύθια, αλλά δεν μπορούσε να μην τραγουδά. Ανέβασε το «Βίκτωρ, Βικτώρια» στο Μarquis Theater στην Νέα Υόρκη. Μαντέψτε ποιος έκανε μία suprise εμφάνιση λίγο πριν την τελευταία υπόκλιση...
Διαβάστε ακόμα:
