Γεννημένη στη Λετονία, με σπουδές και τις πρώτες μικρού της μήκους γυρισμένες στην Ρωσία, η Σίνγκε Μπαουμάνε βρέθηκε στην Αμερική το 1977 ως «ξένη ιδιαίτερων δυνατοτήτων» όπου συνέχισε να δουλεύει ως animator, χτίζοντας στην πορεία μια πλούσια εργογραφία από εξαιρετικές μικρού μήκους που ταξίδεψαν τα φεστιβάλ του πλανήτη, από το Βερολίνο ως Sundance και κέρδισαν δεκάδες βραβεία.
Το «Rocks in My Pocket» είναι ένα βαθιά αυτοβιογραφικό φιλμ που ξεκινά εκ των έσω, από τις κρίσεις κατάθλιψης στις οποίες η σκηνοθέτης βυθίζεται τακτικά, αλλά που για να φτάσει ως εκεί, διανύει μια συναρπαστική πορεία στις πιο μύχιες οικογενειακές της ιστορίες, ξεκινώντας από την Λετονία της δεκαετίας του '20.
Εκεί όπου η γιαγιά της Μπαουμάνε, λίγο πιο πέρα από το σπίτι της, μπαίνει σε ένα ποτάμι για να αυτοκτονήσει, έχοντας όμως ξεχάσει να βάλει πέτρες στις τσέπες της. Η αφήγηση ακολουθεί την ιστορία της, ενός μικρού κοριτσιού που κατόρθωσε να πάει σχολείο, να γίνει γραμματέας, να ερωτευτεί το όλο ενθουσιασμό και λάθος αποφάσεις, πολύ μεγαλύτερό της αφεντικό, να παγιδευτεί σε μια σκληρή ζωή, γεμάτη ζήλεια, παιδιά και χειρωνακτική εργασία, σε μια χώρα που είδε τους Ρώσους, τους Γερμανούς και πάλι τους Ρώσους να την κατακτούν και να την λυγίζουν.
Το φιλμ ακολουθεί την ιστορία της χώρας και της γιαγιάς της, των παιδιών και των εγγονιών της, των εξαδέλφων της σκηνοθέτιδας, αναζητώντας μια κοινή κλωστή ή μια γραμμή του DNA που θα μπορούσε να ευθύνεται για μια ασθένεια που μοιάζει να κληρονομείται από γενιά σε γενιά και με την οποία η σκηνοθέτης έχει μάθει να συνυπάρχει σε μια επώδυνη συμβίωση.
Μια ιστορία που είναι σχεδόν ασταμάτητα γοητευτική, άλλοτε τόσο πικρή ώστε να την νιώθεις σχεδόν στο στόμα, άλλοτε τρυφερή και συγκινητική, συχνά γλυκά ή κυνικά αστεία. Μια ιστορία που μιλά για πολλά περισσότερα από την οικογένεια της σκηνοθέτιδας: για τον αγώνα που είναι η ζωή, την μάταιη αναζήτηση του νοήματός της, για την πολιτική και την Ιστορία, για την ιατρική και τον τρόπο που βλέπουμε τον εαυτό μας μέσα από τους άλλους, για την θέση της γυναίκας, την σεξουαλικότητα, τις κοινωνικές δομές, τον έρωτα.
Ολα εικονογραφημένα με ένα γοητευτικό, ποιητικό κινούμενο σχέδιο που κατορθώνει να επεκτείνει την αφήγηση και να εικονογραφεί πετυχημένα ιδέες και συναισθήματα. Που συχνά θυμίζει εικονογράφηση παιδικού βιβλίου μα που μιλά για πράγματα με απόλυτα ενήλικο τρόπο. Και ο κόσμος των σκίτσων της, βρίσκεται μέσα σε έναν άλλο τρισδιάστατο κόσμο, σε σκηνικά φτιαγμένα από papier mache κινηματογραφημένα με την τεχνική του stop motion animation κάτι που δίνει στο φιλμ έναν ιδιαίτερο αισθητικό χαρακτήρα.
Η ίδια η Μπαουμάνε, μετρά των Ρώσο animator Γιούρι Νορστάιν τον Γιαν Σβανκμάγιερ και τον Μπιλ Πλίμπτον ως τις βασικότερες επιρροές της στον τρόπο που δουλεύει και η αλήθεια είναι πως μπορείς να δεις την επίδρασή τους σε διάφορα σημεία του φιλμ, από τις λεπτομέρειες των σκίτσων, έως τις δόσεις φαντασίας ή τον ανθρωπομορφισμό των ζώων που διατρέχουν την ταινία, όμως αυτό που βλέπεις πολύ πιο ξεκάθαρα, δεν είναι άλλο από την προσωπική της σφραγίδα σε κάτι που δεν θα μπορούσε παρά να της ανήκει ολοκληρωτικά.
