«Τα τρία βήματα για να πετύχεις στο Χόλιγουντ είναι τα εξής: Βήμα πρώτο να έχεις καλή συμπεριφορά, βήμα δεύτερο να δέχεσαι τα πάντα και να είσαι τέλειος σε ό,τι σου προσφέρουν. Και βήμα τρίτο να μην εγκαταλείπεις ποτέ. Τίποτα δεν έχει τελειώσει προτού να τελειώσει.»
Κανείς δεν ξέρει πως θα είχε καταγραφεί στο μεγάλο βιβλίο του σινεμά το όνομα του Ρόμπερτ Φόρστερ, αν ο Κουέντιν Ταραντίνο δεν έγραφε πάνω του το ρόλο του Μαξ Τσέρι στο «Jackie Brown» το 1997, χαρίζοντάς του όχι μόνο τη διεθνή αναγνώριση που περίμενε τουλάχιστον τρεις δεκαετίες, αλλά και μια υποψηφιότητα για Οσκαρ.
Ο Ρόμπερτ Φόρστερ στο «Jackie Brown»
Μέχρι να φτάσει στην αγκαλιά της Παμ Γκρίρ, όμως, ο Ρόμπερτ Φόρστερ είχε διανύσει μια ολόκληρη καριέρα στο σινεμά, ξεκινώντας από το Μπρόντγουεϊ, γοητεύοντας τον Τζον Χιόυστον που τον διάλεξε προσωπικά για τον πρώτο του ρόλο στο «Ανταύγειες σε Χρυσά Μάτια» του 1967. Από τότε και μέχρι τα τέλη του '80, όπου ο Φόρστερ άρχισε να εργάζεται ως καθηγητής σε σχολές υποκριτικής προκειμένου να γεμίσει το χρόνο του από την έλλειψη ρόλων, είχε πρωταγωνιστήσει σε σειρά ταινιών που δεν είχαν ακριβώς αποφασίσει αν τον ήθελαν action hero ή έναν άντρα της εποχής του. Σημαντικότερες από αυτές το - cult πλέον - «Medium Cool» του Χάσκελ Γουέξλερ και του «Justine» του Τζορτζ Κιούκορ του 1969.
Medium Cool
The Black Hole
Alligator
Στη δεκαετία του '70 έκανε πολλή τηλεόραση («Banyon», «Nakya», «Police Story») και διέπρεψε σε ταινίες καταστροφής/περιπέτειες όπως το «The Avalanche» του 1978 και «The Black Hole» του 1979 αλλά και το «Alligator» του 1980 και το «Vigilante» του 1982. Το 1986 έπαιξε στο πλευρό του Τσακ Νόρις στο διάσημο «Delta Force», μέχρι που οι ρόλοι σταμάτησαν και όλοι ξέχασαν ποιος ήταν ο Ρόμπερτ Φόρστερ.
Μέχρι που ο κόσμος σταμάτησε, για να ξεκινήσει ξανά ένα πρωί σε ένα diner.
«Συνάντησα τον Κουέντιν Ταραντίνο σε ένα μικρό εστιατόριο. Μπήκε μέσα και εκεί που καθόμουν μαζί με έναν άλλο ηθοποιό του φώναξα. Μιλήσαμε για λίγο. "Σε τι δουλεύεις τώρα;". Μου είπε ότι διασκευάζει το "Rum Punch", ένα μυθιστόρημα του Ελμορ Λεόναρντ. Μου είπε: "Γιατί δεν το διαβάζεις;" Και το έκανα. Εξι μήνες αργότερα, μπήκα στο ίδιο εστιατόριο - εκεί παίρνω πρωινό κάθε πρωί, έτσι είμαι τακτικός εκεί - και καθώς βγήκα στην αυλή και γύρισα προς το τραπέζι μου, καθόταν στο σημείο μου. Και καθώς τον πλησίασα, σήκωσε το σενάριο αυτό και το πρότεινε προς εμένα και είπε: "Διάβασε αυτό, δες αν σου αρέσει". Βλέπετε, τότε η καριέρα μου ήταν νεκρή. Κανένας ατζέντης, κανένας διευθυντής, κανένας δικηγόρος, τίποτα. Και αυτός ο τύπος μου δίνει αυτό το σενάριο και λέει, "Διάβασε αυτό, δες αν σου αρέσει". Και το πήρα σπίτι και το διάβασα και δεν μπορούσα να πιστέψω ότι μιλούσε για το ρόλο του Μαξ Τσέρι. Και γνωρίζω ότι και η Παμ Γκρίρ ένιωσε το ίδιο όταν το διάβασε. Το διάβασα και δεν μπορούσα να καταλάβω για ποιο ρόλο με είχε σκεφτεί. Αλλά όταν του τηλεφώνησα, είπε: "Ας φάμε πάλι πρωινό μαζί" και το επόμενο πρωί ξανά το πρωινό και επειδή είχα την εμπειρία των εταιριών να θέλουν πάντα κάποιον άλλον, του είπα," Κοίτα, το εκτιμώ, αλλά δεν νομίζω ότι θα σου επιτρέψουν να με προσλάβεις ". Και είπε: "Προσλαμβάνω όποιον θέλω εγώ." Και ήταν τότε που ο κόσμος σταμάτησε. Δεν θα μπορούσα ποτέ να πιστέψω ότι κάποιος μου έδινε μια δεύτερη ευκαιρία σε αυτή τη δουλειά.»
Ο Ρόμπερτ Φόρστερ με τον Κουέντιν Ταραντίνο στα γυρίσματα του «Jackie Brown»
Η επιτυχία του «Jackie Brown» εξαργυρώθηκε από τον Ρόμπερτ Φόρστερ με αμείωτη παρουσία του στο σινεμά και στην τηλεόραση (συνολικά μετράει πάνω από 100 τίτλους), πάντα σε δεύτερους αλλά χαρακτηριστικούς ρόλους, είτε αυτοί ήταν στο τηλεοπτικό «Heroes» και τους «Απογόνους» του Αλεξάντερ Πέιν, είτε στο revival του «Twin Peaks» το 2017 ή το «Breaking Bad».
Με τον Μπράιαν Κράνστον στο «Breaking Bad»
Οι «Απόγονοι» του Αλεξάντερ Πέιν
Στο «Twin Peaks»
Η ειρωνία θέλει τον Ρόμπερτ Φόρστερ να πεθαίνει από καρκίνο την ημέρα που στο Netflix κάνει πρεμίερα το «El Camino: Μια ταινία του Breaking Bad» στο οποίο κρατάει και πάλι ένα μικρό - αλλά χαρακτηρικό ρόλο δίπλα στον Ααρον Πολ.
O Κουέντιν Ταραντίνο έγραψε σε ένα σημείωμα: «Σήμερα ο κόσμος μένει με ένα λιγότερο τζέντλεμαν. Ενα λιγότερο άνθρωπο που μπορείς να εμπιστευτείς τυφλά. Ενα λιγότερο καλό άνθρωπο. Ενα λιγότερο υπέροχο πατέρα. Ενα λιγότερο θαυμάσιο ηθοποιό. Θυμάμαι όλα τα πρωινά που έχουμε πάρει μαζί. Ολες τις ιστορίες. Ολες τις ευγενικές λέξεις. Ολη την υποστήριξη. Το να διαλέξω τον Ρόμπερτ Φόρστερ για το "Jackie Brown" ήταν μια από τις καλύτερες επιλογές που έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου. Θα μου λείψεις καλέ μου φίλε. Αντίο Μαξ. Αντίο Μάιλς.»
Δείτε εδώ μερικές από τις (υπέροχες) σκηνές του Ρόμπερτ Φόρστερ στο «Jackie Brown»
