Μία από τις ωραιότερες ελληνικές ταινίες της χρονίας (που τυχαίνει να είναι και ντεμπούτο μεγάλου μήκους), πληθώρα ελληνικών ντοκιμαντέρ που με τον βιαστικό και αψυχολόγητο τρόπο με τον οποίο βγαίνουν στις αίθουσες δεν συναντούν ούτε το πρωταρχικό κοινό τους, μία Ιζαμπέλ Ιπέρ και ένας Τζέραλντ Μπάτλερ (σε διαφορετικές ταινίες) για να βρίσκονται και μια ταινία softcore (#not) τρόμου για σαρακοστιανός μπουναμάς.
H Εμυ νιώθει ξένη μέσα στην κλειστή κοινότητα των Φιλιππινέζων Χαρισματικών Καθολικών του Πειραιά, που έχει καλωσορίσει με θέρμη την αδερφή της, την Τερέζα. Οταν η Τερέζα μένει έγκυος, η Έμυ έλκεται από μυστηριώδεις δυνάμεις που κατοικούν μέσα της.
Το ντεμπούτο μεγάλου μήκους της Αρασέλης Λαιμού με ειδική μνεία στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο και επίσημη συμμετοχή στο Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Υποσχέσεις (Les Promesses) του Τομά Κρουιτόφ
Η Κλεμάνς (Ιζαμπέλ Ιπέρ), μία ατρόμητη δήμαρχος μιας πόλης κοντά στο Παρίσι, ολοκληρώνει τη θητεία της. Μαζί με το δεξί της χέρι, τον πιστό Γιαζίντ (Ρεντά Κατέμπ), έχει παλέψει ενάντια στη φτώχεια, την ανεργία και τη διαφθορά. Οταν της γίνεται πρόταση να αναλάβει ένα υπουργείο, η φιλοδοξία της φουντώνει και διακυβεύεται η αφοσίωση της απέναντι στους πολίτες. Θα επιβιώσει η πολιτική της ακεραιότητα ή θα υπερτερήσει η φιλοδοξία;
Ιζαμπέλ Ιπέρ και Ρεντά Καντέμπ στην πολιτική σάτιρα του Τομά Κρουιτόφ.
Βρισκόμαστε στο 1979. Μία παρέα νεαρών αποφασίζει να γυρίσει μία ταινία πορνό στην ύπαιθρο του Τέξας, αλλά όταν οι απομονωνόμενοι γέροι οικοδεσπότες τους ανακαλύπτουν τα σχέδια της παρέας, τα μέλη του καστ καταλήγουν να παλεύουν για τη ζωή τους.
Η Μία Γκοθ στο θρίλερ του Τι Γουέστ. Με τον εύγλωττο τίτλο «X».
16 Φορές Ανοιξη (Seize Printemps) της Σουζάν Λαντόν
Η 16χρονη Σουζάν η οποία δεν μοιάζει με τους συνομιλήκους της και τους βαριέται αφόρητα, γνωρίζει έναν 35άρη ηθοποιό έξω απο ένα θέατρο και τον ερωτέυεται. Όμως ακόμα και ο έρωτας αδυνατεί να είναι η απάντηση στα πάντα.
To σκηνοθετικό ντεμπούτο της Σουζάν Λαντόν, κόρης του Βενσάν Λαντόν, σε μια ταινία που τονώνει το ηθικό του γαλλικού σινεμά όπως το ξέραμε.
Διασχίζοντας την έρημο της Νεβάδα, ο πανούργος απατεώνας Τέντι Μουρέτο (Φρανκ Γκρίλο) καταστρώνει ένα απεγνωσμένο σχέδιο να κρυφτεί από τον επικίνδυνο εκτελεστή Μπομπ Βίντικ (Τζέραλντ Μπάτλερ), να σπάσει στο ξύλο την πρωτάρα αστυνομικό Βάλερι Γιάνγκ (Αλέξις Γιανγκ), ώστε να συλληφθεί και να κρατηθεί στο αστυνομικό τμήμα μιας μικρής πόλης. Η φυλακή δεν μπορεί να προστατέψει για πολύ τον Μουρέτο, και ο Βίντικ ετοιμάζει την δική του κράτηση, περνώντας το χρόνο του σε κοντινό κελί έως ότου ολοκληρώσει την αποστολή του. Η άφιξη όμως ενός ακόμα εκτελεστή (Τόμπι Χας) θα προκαλέσει ξέφρενο χάος και ο Βίντικ θα πρέπει να φανεί δημιουργικός αν θέλει να ολοκληρώσει τη δουλειά και να διαφύγει από αυτή την εκρηκτική κατάσταση.
Ο Τζέράλντ Μπάτλερ υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Τζο Κάρνχαν.
Ο Τέταρτος Χαρακτήρας της Κατερίνας Πατρώνη
Οι παράλληλοι μονόλογοι τριών ανθρώπων ψηλαφούν τα βιώματα της απώλειας, της ενοχής, της πίστης και της αναζήτησης της λύτρωσης. Οι εξομολογήσεις τους συνυφαίνονται με την πόλη σε μια κινηματογραφική σύνθεση του εσωτερικού κόσμου των χαρακτήρων με το αστικό τοπίο, στο οποίο οι ήρωές μας περιπλανώνται τελώντας τις μικρές τους τελετουργίες.
To υπέροχο ντοκιμαντέρ της Κατερίνας Πατρώνη που απλώνει ανθρώπινες ιστορίες πάνω στον καμβά της ανθρώπινης κατάστασης.
Η Πόλη και η Πόλη των Χρήστου Πασσαλή και Σύλλα Τζουμέρκα
Οι δυο σκηνοθέτες εμπνέονται από τη γενέτειρά τους Θεσσαλονίκη και συνσκηνοθετούν μια ταινία κοφτερή σαν μαχαίρι, δομημένη σε έξι κεφάλαια, έναν πρόλογο και έναν επίλογο. Γυρισμένη σε μόλις 14 μέρες, με μια εξαιρετική ομάδα καλλιτεχνικών συντελεστών, και πολυαγαπημένων αλλά και πρωτοεμφανιζόμενων ηθοποιών, «Η Πόλη και η Πόλη» θαμπώνει τα όρια μεταξύ μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ και ταινίας-δοκιμίου. Μια ταινία "μοναδικής συναισθηματικής καθαρότητας και ασίγαστης δύναμης” που διατρέχει επτά δεκαετίες της ιστορίας της Θεσσαλονίκης και της πικρής εμπειρίας της εβραϊκής της κοινότητας.
H ταινία των Χρήστου Πασσαλή και Σύλλα Τζουμέρκα που αφηγείται επτά δεκαετίες της ιστορίας της Θεσσαλονίκης και της πικρής εμπειρίας της εβραϊκής της κοινότητας. Παγκόσμια πρεμιέρα στο διαγωνιστικό τμήμα Encounters του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολινού.
Διόνυσος, η Επιστροφή του Σπύρου Τσιφτσή
Σχεδόν τριανταπέντε χρόνια μετά το θρυλικό ανέβασμα των Βακχών, το όνομα του Θόδωρου Τερζόπουλου συγκαταλέγεται στο πάνθεον της διεθνούς θεατρικής πρωτοπορίας. Η ταινία ακολουθεί τον Τερζόπουλο, το τέταρτο παιδί μιας αγροτικής οικογένειας προσφύγων απ’ τον Πόντο, στη συναρπαστική του διαδρομή: από τον Μακρύγιαλο της Πιερίας, τόπο καταγωγής του, στο ταξίδι του στο Berliner Ensemble, στη Ρωσία, στην Κίνα, στην Αμερική, στη βάση του στο θέατρο Άττις στο Μεταξουργείο, φτάνοντας μέχρι τους Δελφούς, εκεί όπου ξεκίνησαν όλα.
Μια διαδρομή με οδηγό τον Θόδωρο Τερζόπουλο από τον Σπύρο Τσιφτσή.
Sotos, Ζω-γράφος Αειπράγμων του Γιάννη Φραγκούλη
Ο Σώτος Ζαχαριάδης δραστηριοποιείται στη ζωγραφική, τις εγκαταστάσεις, τη μουσική, τη χαρακτική και τη συγγραφή βιβλίων για περισσότερο από 30 χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Ζωγραφίζει και κάνει εκθέσεις και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, εκτός της Θεσσαλονίκης, και στο εξωτερικό. Παράλληλα ασχολείται με τη συγγραφή δοκιμίων, λογοτεχνημάτων, ιδίως ποιημάτων. Παίζει μουσική και συνθέτει εγκαταστάσεις. Αυτή η δραστηριότητά του ωθεί να το χαρακτηριστεί «πολυπράγμων». Η ταινία είναι προϊόν έρευνας του Αθανασίου Αθανάτου, ο οποίος συμμετέχει σε αυτή, παίρνοντας συνέντευξη από τον πολυπράγμονα καλλιτέχνη. Εχει διαμορφώσει με την έρευνά του το σενάριό της. Συμμετέχουν καταθέτοντας τις μαρτυρίες τους αρκετοί φίλοι του καλλιτέχνη και συνοδοιπόροι στην τέχνη του. Μέσα από αυτές τις μαρτυρίες, τις καταθέσεις απόψεων και τις αναλύσεις διαμορφώνεται, παράλληλα, μία εικόνα της καλλιτεχνικής κίνησης, κυρίως στη Θεσσαλονίκη, από το 1984 και μετά.
H βιογραφία του Σώτου Ζαχαριάδη από τον Γιάννη Φραγκούλη.
