Ακόμη κι αν χθες το βράδυ, στη σκηνή του κινηματογράφου Ολύμπια της Δράμας, εκπρόσωποι του Σωματείου «μικρό» και της «Αντιφασιστικής - Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας Δράμας» δεν θύμιζαν στο κοινό το τραγικό γεγονός της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα από οπαδό της Χρυσής Αυγής στο Κερατσίνι, είναι σχεδόν σίγουρο πως δεν υπήρχε κανείς που να το έχει ξεχάσει...
Μπορεί οι συζητήσεις ανάμεσα στους επαγγελματίες του χώρου, εδώ στη Δράμα, να μονοπωλούνται από τις ταινίες των δημιουργών που διαγωνίζονται και όσα διαδραματίζονται καθημερινά σε διαστάσεις μικρού μήκους στη μεγάλη οθόνη, αλλά τα γεγονότα στην Αθήνα, η αντιφασιστική οργή που έχει ξεσπάσει πανελλαδικά και ο ταυτόχρονος παραλογισμός της ανοχής της Χρυσής Αυγής, βρίσκουν συχνά πυκνά το δρόμο να τρυπώσουν στη κουβέντα.
Αλλωστε μοιάζει αδύνατον να ξεχαστείς.
Μια βόλτα στην πόλη της Δράμας σε βρίσκει αντιμέτωπο με τα μεγάλα πανό που έχουν αναρτηθεί στη μνήμη του Παύλου Φύσσα στην κεντρική πλατεία, ενώ μερικά στενά πιο κάτω δεν είναι υπερβολή πως μπορείς να πέσεις πάνω σε μια παρέλαση οπαδών της Χρυσής Αυγής που ετοιμάζονται για τη μεγάλη ημέρα τους: όταν βουλευτές του «κόμματος» θα ανέβουν στη Δράμα για να γιορτάσουν τα εγκαίνια των γραφείων τους, εδώ και στην Καβάλα. Κι όλα αυτά την ίδια στιγμή που η Δράμα γιορτάζει τα 100 χρόνια από την απελευθέρωσή της - ειρωνικά γιορτάζοντας έναν ολόκληρο αιώνα ελευθερίας που κινδυνεύει ξανά αυτή τη φορά από τους ίδιους τους Ελληνες.
Εχουμε παρακολουθήσει πολλές φορές στο παρελθόν προβολές κινηματογραφικών φεστιβάλ να διακόπτωνται από παρεμβάσεις σωματείων, οργανώσεων και λοιπών φορέων. Και δεν έχουμε υπάρξει πάντα σύμφωνοι με τη λογική του να «διακόπτεις» και να εκμεταλλεύεσαι την παρουσίαση του έργου νέων ανθρώπων για την προώθηση αιτημάτων, συχνά προερχόμενων από αμφιλεγόμενα κέντρα αποφάσεων.
Ομως, χθες, με τις ελληνικές ταινίες μικρού μήκους να μιλούν - σχεδόν όλες - με τον δικό τους τρόπο για την κρίση στην Ελλάδα - η παρέμβαση του Σωματείου «μικρό» και της «Αντιφασιστικής - Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας Δράμας» έμοιαζε απαραίτητη, ίσως και επιτακτική.
Οχι γιατί έχει ξεχάσει κανείς σε τι εποχές ζούμε, αλλά κυρίως γιατί υπενθύμισε για ακόμη μια φορά το - δυστυχώς - πολύ μεγάλου μήκους σενάριο που εκτυλίσσεται πιο τρομακτικό από κάθε μυθοπλασία στην πραγματική ζωή.
Διαβάστε εδώ περισσότερα για το 36ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας.
Tags: ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΔΡΑΜΑΣ 2013