Buzz

O Γουες Αντερσον διαλέγει τις 10 αγαπημένες του ταινίες από τον κατάλογο της Criterion Collection!

στα 10

Μανιακός σινεφίλ και ήδη μέλος της μεγάλης οικογένειας της Criterion Collection, ο Γουες Αντερσον διαλεξε τις δέκα καλύτερες ταινίες του από τους καταλόγους της εταιρίας, δίνοντας ένα στίγμα για το που ακριβώς ξεκινάει και τελειώνει το κινηματογραφικό το σύμπαν.

O Γουες Αντερσον διαλέγει τις 10 αγαπημένες του ταινίες από τον κατάλογο της Criterion Collection!

Οι επιλογές του είναι κλασικές, αναπάντεχες, άλλες κόντρα στο δικό του σινεμά και άλλες απόλυτα ταυτισμένες με αυτό και με συνολική έμφαση στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο, γεγονός που δεν εκπλήσσει αφού ανέκαθεν το σύμπαν του Γουες Αντερσον βρισκόταν πιο κοντά στη nouvelle vague παρά στον νέο αμερικάνικο κινηματογράφο.

Με πέντε από τις ταινίες του να κυκλοφορούν ήδη σε συλλεκτικές εκδόσεις από την Criterion Collection (την εταιρία που έκανε τέχνη την έννοια του home entertainment, κυκλοφορώντας εδώ και χρόνια σε DVD και Blu-Ray μερικές από τις καλύτερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου) ξεκινώντας από το «Bottle Rocket» και συνεχίζοντας με το «Rushmore», την «Οικογένεια Τενενμπάουμ», το «The Life Aquatic with Steve Zissou» και το «Darjeeling Limited», ο Αντερσον δέχθηκε το κάλεσμα της εταιρίας και διάλεξε τις αγαπημένες του ταινίες από τον κατάλογο της.

Δείτε τι σημειώνει για κάθε μια από αυτές και παραγγείλτε τις - φυσικά - από το επίσημο site της Criterion Collection.

1

«Τα Σκουλαρίκια της Μαντάμ ντε...» του Μαξ Οφίλς (1953) / H συνέντευξη με την συγγραφέα του βιβλίου στην οποία βασίστηκε ο Οφίλς, Λουίζ ντε Βιλμορίν στο DVD της ταινίας είναι πολύ αστεία. Είναι γοητευτική και συναρπαστική, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη γυναίκα έχετε γνωρίσει - και ξαφνικά μιλάει για το φιλμ. Το μισούσε ή μου φάνηκε; Ο Μαξ Οφίλς έφτιαξε μια τέλεια ταινία.

2

«Au Hasard Balthazar» του Ρομπέρ Μπρεσόν (1966) / Είναι φρικτό να βλέπεις αυτό το φτωχό γαϊδούρι να πεθαίνει. Το βασανίζουν και το βασανίζουν, ενώ αυτό συνεχίζει και η καρδιά σου βρίσκεται μαζί του. Η «Mouchette» είναι συγκλονιστική. Αλλά από την άλλη είναι μια σπάνια ευκαιρία να μπορείς να ζητησεις από τον Ζαν-Λικ Γκοντάρ να σου μοντάρει το τρέιλερ

3

«Pigs and Battleships» (1962), «The Insect Woman», (1963) «Intentions of Murder» (1964) του Σοέι Ιμαμούρα / Είμαι μεγάλος θαυμαστής του Ιμαμούρα. Πάντοτε λάτρευα το «Vengeance is Mine» που ήταν η μόνη του ταινία που γνώριζα (τότε σε ένα διπλό laser disc της Criterion). Αυτό το box set όμως μου άνοιξε τους ορίζοντες γύρω από το έργο του. Για παράδειγμα το «Pigs and Battleships». Ο πόλεμος δεν έκανε ακριβώς θαύματα για τους ανθρώπους στο Τόκιο ή όπου αλλού διαδραματίζεται η ταινία.

4

«Η Ανοδος στην Εξουσία του Λουδοβίκου του 14ου» του Ρομπέρτο Ροσελίνι (1966) / Ενα πανέμορφο και πολύ παράξενο φιλμ. Δεν το είχα ακούσει ποτέ. Ο τύπος που παίζει τον Λουδοβίκο δεν μπορεί να πείσει ούτε σε μία ατάκα, ούτε στα αυτιά κάποιου που δεν ξέρει Γαλλικά - και όμως είναι συναρπαστικός. Δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω του από την αρχή μέχρι το τέλος. Βασικά, απλά περπατάει μέσα και έξω από δωμάτια και ντύνεται και γδύνεται. Θέλω να το δω ξανά!

5

«O Κατάσκοπος που Γύρισε από το Κρύο» του Μάρτιν Ριτ (1965) / Δεν το είχα ξαναδεί πριν. Είναι υπέροχο και η συνέντευξη με τον Τζον λε Καρέ είναι τόσο συγκινητική - ειδικά η παραδοχή του στο τέλος πως ο Μάρτιν Ριτ έφτιαξε «κάτι σαν μια κλασική ταινία».

6

«The Friends of Eddie Coyle» του Πίτερ Γέιτς (1973) / Οχι ακριβώς αυτό που λέμε «ανεβαστικό»!

7

«Classe tous risques» του Κλοντ Σοτέ (1960) / Μια πολύ καλή ταινία. Είμαι μεγάλος θαυμαστής του Κλοντ Σοτέ, ειδικά του «Μια Καρδιά στο Χειμώνα». Ποιος είναι άραγε ο δικός μας Λίνο Βεντούρα;

8

«L’Enfance Nue» του Μορίς Πιαλά (1968) / Εμαθα τον Πιαλά από το DVD της Criterion του «A Nos Amours». Πρέπει να δεις οποιαδήποτε ταινία του σου πέσει στα χέρια.

9

«Mishima: A Life in Four Chapters» του Πολ Σρέιντερ (1985) / Τι υπέροχο DVD και ο ηχητικός σχολιασμός... Το ξαναέβαλα από την αρχή και το είδα με το commentary του Πολ Σρέιντερ. Αυτή η ταινία ήταν πάντοτε η αγαπημένη μου του Σρέιντερ μαζί με το «Blue Collar».

10

«O Εξολοθρευτής Αγγελός» του Λουίς Μπουνιουέλ (1962) / O Λουίς Μπουνιούελ είναι ο ήρωας μου. Ο Μάικ Νίκολς είχε πει κάποτε σε μια συνέντευξη του ότι σκέφτεται τον Μπουνιουέλ κάθε μέρα, πράγμα που πιστεύω ότι κάνω κι εγώ. Ή τουλάχιστον κάθε δεύτερη μέρα.

Διαβάστε ακόμη: