Η Γκρέτα Γκέργουιγκ («Lady Bird»), το poster girl των γυναικών σκηνοθετών σήμερα, μπορεί να αγνοήθηκε από την πεντάδα των Χρυσών Σφαιρών (περιμένουμε να δούμε τι θα κάνουν τα Οσκαρ) αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν απολαμβάνει μία διθυραμβική πορεία με τις «Μικρές Κυρίες», την νέα της ταινία, τη δική της εκδοχή στο κλασικό μυθιστόρημα της Λουίζα Μέι Αλκοτ.
Διαβάστε περισσότερα: Οι πρώτες αντιδράσεις για τις «Μικρές Κυρίες» της Γκρέτα Γκέργουιγκ
Η νέα δεκαετία έφερε πολλά περισσότερα στην 37χρονη δημιουργό από την νέα της ταινία και την υπόσχεση για το πόσο σημαντική φωνή θα είναι στο σινεμά του μέλλοντός μας. Σύντροφος του Νόα Μπόμπακ (τι ζευγάρι!), έγινε πολύ πρόσφατα μητέρα (ναι, και ταινίες και μωρό και για τους δυο τους) και, το πιο σημαντικό, όταν μιλάει για όλα αυτά δεν τα κάνει να μοιάζουν απλά, εύκολα. Αλλά ούτε και αδύνατα.
Διαβάζεις τις απαντήσεις της στο Elle, ένα εμβληματικό γυναικείο περιοδικό, κι ακούς τη φωνή μίας κανονικής γυναίκας. Που εργάζεται, στέκεται ισότιμα δίπλα στον σύντροφό της, τον καμαρώνει, την καμαρώνει, μεγαλώνουν το παιδί τους και τα κάνουν όλα σωστά, λάθος, μέτρια, καλά, εξαιρετικά. Τα κάνουν. Aυτό έχει σημασία.
Διαβάστε αποσπάσματα από τη συνέντευξη:
Δεν είναι οργανωμένη σκηνοθέτης, είναι ξωτικό «Οποιος έχει δουλέψει μαζί μου, μπορεί να το μαρτυρήσει: μπαίνω σε τρανς όταν δουλεύω. Δεν πλένομαι, δεν απαντάω στα τηλέφωνα, γίνομαι ξωτικό. Είμαι superfocused και χαοτική μαζί. Χρειάζομαι το δημιουργικό μου άγχος, χρειάζομαι αυτή την πίεση, χρειάζομαι πάρα πολλά deadlines. Αλλιώς δεν μπορώ...»
Σκηνοθετώντας την Μέριλ Στριπ «Ω, ήμουν τρομοκρατημένη απέναντί της. Γιατί τι να της πει κανείς; Τι σκηνοθετική οδηγία να δώσει; Είναι τόσο έξυπνη και ξέρει περισσότερο σινεμά από τον καθένα μας. Υπάρχουν μερικές γραμμές στο σενάριο που της έγραψα άκομψα, απλώς για να προχωρήσω τον χαρακτήρα της από το Α στο Β. Και φυσικά το κατάλαβε. "Γιατί να πω κάτι τέτοιο;" με ρώτησε. Κι όταν σε ρωτάει κάτι η Μέριλ Στριπ, καλύτερα να έχεις μια γμημένη καλή απάντηση. Νιώθεις δέος μπροστά της και σου κόβονται τα πόδια, αλλά αυτό σε αναγκάζει να γίνεις καλύτερη. Βέβαια αυτό είναι δύσκολο - πρέπει να παραδεχθείς μπροστά της ότι είσαι ηλίθια. Αλλά το αξίζει. Είναι υπέροχη...»
Ολα αυτά και να είναι ταυτόχρονα και μια νέα μαμά «Δεν υπήρχε περίπτωση να τα καταφέρω χωρίς (πληρωμένη) βοήθεια. Και χωρίς τη βοήθεια της μητέρας μου και των φιλενάδων μου. Οσο κι αν έχεις προετοιμαστεί, αυτό που βρίσκεις μπροστά σου δεν έχει καμία σχέση με ό,τι νόμιζες. Τουλάχιστον αυτή είναι η εμπειρία μου. Για μένα βοηθάει το να είσαι και λίγο σε άρνηση σε όσα συμβαίνουν...»
Διαβάστε περισσότερα:
