Buzz

Τι βλέπουμε στο σπίτι την Κυριακή, 21 Αυγούστου

στα 10

Η ομάδα του Flix επιλέγει για εσάς ό,τι πιο ενδιαφέρον μπορεί να βρεθεί σε τηλεόραση, πλατφόρμες και φεστιβάλ.

Flix Team
Τι βλέπουμε στο σπίτι την Κυριακή, 21 Αυγούστου

Η ομάδα του Flix επιλέγει για εσάς ό,τι πιο ενδιαφέρον μπορεί να βρεθεί σε τηλεόραση, πλατφόρμες και φεστιβάλ.


Βλέπουμε στο Σπίτι: Αναζητήστε όλες τις προτάσεις του Flix για το σπίτι στην ειδική ενότητα «Βλέπουμε στο Σπίτι» που ανανεώνεται συνεχώς.


pari main

«Pari» (2020) του Σιαμάκ Ετεμάντι

Ενα ζευγάρι Ιρανών φτάνει στο Ελευθέριος Βενιζέλος. Κατεβαίνοντας από το αεροπλάνο, μαθαίνουμε πως έχουν έρθει για να δουν το γιο τους που σπουδάζει στην Αθήνα. Μόνο που κανείς δεν τους περιμένει όταν περάσουν την πύλη, ο γιος τους δεν απαντάει στο τηλέφωνο και πρέπει να ξεκινήσουν μόνοι τους για να καταλάβουν τι έχει συμβεί. Ο,τι ακολουθεί από εκείνη τη στιγμή και μετά περιγράφεται μόνο με το συναίσθημα της κομμένης ανάσας, αφού ο γιος τους είναι εξαφανισμένος, το σπίτι στο οποίο έμενε είναι εγκαταλελειμμένο, στο Πολυτεχνείο κανείς δεν μοιάζει να τον γνωρίζει και η Αθήνα μοιάζει με το εντελώς αντίθετο από τη Γη της Επαγγελίας που ονειρεύτηκαν για το παιδί τους.

Το πολυβραβευμένο μεγάλου μήκους ντεμπούτο του Σιαμάκ Ετεμάντι - μια εκρηκτική επαναδιαπραγμάτευση πάνω στις έννοιες του «ξένου», της «πατρίδας», της «επανάστασης». Διαβάστε την κριτική του Flix εδώ.

Θα βρείτε επίσης ενδιαφέρον: Ο Σιαμάκ Ετεμάντι ξεφυλλίζει στο Flix το προσωπικό του άλμπουμ έμπνευσης για το «Pari»

Το «Pari» προβάλλεται στις 00.30 στην ΕΡΤ 2

Μήλα 607 1

«Μήλα» (2020) του Χρήστου Νίκου

Eνας 40χρονος άντρας τριγυρίζει στο απεριποίητο, ακατάστατο διαμέρισμά του με εμφανή σημάδια κατάθλιψης. Κλείνει την πόρτα πίσω του και βγαίνει στο δρόμο. Σε έναν κόσμο αλλόκοτο. Σε μια Αθήνα χτυπημένη από μία ανεξήγητη πανδημία: οι κάτοικοί της, ξαφνικά, ξεχνούν. Ποιοι είναι, τι κάνουν, πού πήγαιναν, πού είναι το σπίτι τους, υπάρχει κάποιος που τους περιμένει εκεί; Ο ήρωας αποκοιμιέται στη νυχτερινή διαδρομή του αστικού λεωφορείου κι όταν ξυπνά στο τέρμα, έχει φτάσει κι ο ίδιος στο δικό του. Χαμένος. Ενα ακόμα κρούσμα. Το Νο 14842. Γιατροί τον περιμαζεύουν και τον οδηγούν στα ειδικά κέντρα αποκατάστασης μνήμης. Ολοι στα γύρω δωμάτια, γυναίκες και άντρες διαφορετικών ηλικιών, χωρίς ταυτότητα, περιμένουν να τους αναζητήσουν οι αγαπημένοι τους. Εκτός κι αν κι εκείνοι πάσχουν από την ίδια μυστηριώδη αμνησία. Εκτός κι αν δεν τους αγαπά κανείς.

Οι μέρες περνούν, κι ο μοναχικός άντρας θα δεχθεί να πάρει μέρος σ' ένα πειραματικό πρόγραμμα μιας ομάδας θεραπευτών που θέλει τους ασθενείς να ξαναχτίζουν τη ζωή και τις αναμνήσεις τους από την αρχή. Νέο διαμέρισμα, νέα ρούχα, νέα ταυτότητα και ένα speed-course εκμάθησης εμπειριών - μια σειρά από ασκήσεις στον έξω κόσμο. Mια βόλτα με ποδήλατο, μια ταινία, ένα one night stand. Κάθε φορά που ολοκληρώνουν μια αποστολή, θα βγάζουν μια polaroid – ως απόδειξη, ως κερδισμένο ενθύμιο. Ο άντρας ακολουθεί τις οδηγίες με μουδιασμένη πειθαρχία. Με το ίδιο χαμένο βλέμμα. Με την ίδια θλίψη. Το μόνο που μοιάζει να τον συνδέει ενστικτωδώς με το πριν, το μόνο που του προσφέρει μία οικεία αίσθηση εαυτού, είναι η αγάπη του για τα μήλα. Από τον τρόπο που τα καθαρίζει και τα απολαμβάνει, του ξεφεύγει μια μικρή λαχτάρα για ζωή. Πόσο ειρωνικό ότι, όπως λέγεται, τα μήλα βοηθούν την μνήμη. Διαβάστε ολόκληρη την κριτική του Flix για την ταινία.

Το πολυβραβευμένο ντεμπούτο του Χρήστου Νίκου, η ταινία που αγάπησε τόσο η Κέιτ Μπλάνσετ στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας 2020, που μπήκε εκ των υστέρων παραγωγός!

Διαβάστε επίσης: «Weird δεν είναι το σινεμά. Είναι η ζωή»: Αρης Σερβετάλης & Σοφία Γεωργοβασίλη μιλούν για τα «Μήλα» του Χρήστου Νίκου

Προβάλλεται σήμερα το απόγευμα στις 17.45 στο Novalife, καθώς ήταν και μία συμπαραγωγή της Nova

Paris, 13th District

«Παρίσι, 13ο Διαμέρισμα» (Paris, 13th District, 2022) του Ζακ Οντιάρ

Παρίσι, 13ο διαμέρισμα. Η Εμιλί, μία 25χρονη Κινέζα δεύτερης γενιάς, δεν έχει χρόνο για την άρρωστη με αλτσχάιμερ γιαγιά της - ζει τα νιάτα της έντονα. Πεισματάρα, αυθάδης, διεκδικητική, ασχολείται με περιστασιακές δουλειές κι ακόμα πιο περιστασιακούς έρωτες. Μέχρι που μπαίνει στο διαμέρισμά της ο νέος της συγκάτοικος, ο Καμίλ - ένας νεαρός καθηγητής που εκείνη ερωτεύεται, εκείνος όχι. Δε θέλει σχέση, μόνο one night stands. Μέχρι που στο γραφείο του μπαίνει η Νορά, μία 30χρονη φοιτήτρια που παράτησε τις σπουδές της εξαιτίας της ομοιότητάς της με την porn star Αμπερ - και η παρεξήγηση μετατράπηκε σε viral bullying.

Ο Ζακ Οντιάρ καταθέτει μία ασπρόμαυρη ωδή στον έρωτα, την ευτυχία κι όλα όσα όλοι οι άνθρωποι ονειρευόμαστε - σε όποιο διαμέρισμα του Παρισιού, ή της Αθήνας κι αν κατοικούμε. Οχι απόλυτα άρτια ταινία, αλλά τόσο σαγηνευτικά όμορφη, τόσο περίεργα οικεία, τόσο σέξι. Διαβάστε την κριτική του Flix εδώ.

Το «Παρίσι, 13ο Διαμέρισμα» είναι διαθέσιμο στην πλατφόρμα του Cinobo

never rarely sometimes always 607

«Ποτέ, Σπάνια, Συχνά, Πάντα» (Never Rarely Sometimes, Always, 2020) της Ελίζα Χίτμαν

Η ιστορία ξεκινά σε μια μικρή πόλη της Πενσυλβάνια, όπου η Οτομ, ένα 17χρονο κορίτσι δείχνει να ασφυκτιά ανάμεσα σε ένα εχθρικό σχολικό περιβάλλον, μια μάλλον αδιάφορη οικογένεια και μια δουλειά σε ένα σουπερμάρκετ που δεν έχει να της προσφέρει απολύτως τίποτα. Ακόμη χειρότερα η Οτομ είναι έγκυος κι αν κι είναι αποφασισμένη να τερματίσει την εγκυμοσύνη της, οι νόμοι της πολιτείας που απαιτούν την συγκατάθεση των γονιών της για κάτι τέτοιο, το καθιστούν αδύνατο. Κι έτσι η Οτομ, απεγνωσμενη, αρχικά θα δοκιμάσει να προκαλέσει μια αποβολή, και στη συνέχεια, μαζί με την λίγο μεγαλύτερη ξαδέρφη της Κρίσταλ θα πάρουν το λεωφορείο για την Νέα Υόρκη με ελάχιστα χρήματα στην τσέπη προκειμένου να κάνει την έκτρωση εκεί.

Τόσο λιτή όσο και συναισθηματικά φορτισμένη η τρίτη μεγάλου μήκους της Ελίζα Χίτμαν («It Felt Like Love», «Beach Rats») είναι ένα εξαιρετικό δείγμα κινηματογραφικής οικονομίας και πολιτικού σινεμά που δεν υψώνει παντιέρες αλλά αφήνει την αλήθεια της ιστορίας και τις εξαιρετικές ερμηνείες των νεαρών πρωταγωνιστριών να σε συνταράξουν με έναν βουβό, αλλά και σχεδόν σπαρακτικό τρόπο. Διαβάστε την κριτική του Flix εδώ.

Διαθέσιμο στην πλατφόρμα του Netflix

el club 607

«Η Μυστική Λέσχη» (El Club, 2015) του Πάμπλο Λαραΐν

Αν είδατε το «Spencer» και σάς άρεσε, ανακαλύψτε και αυτό το παλιότερο διαμαντάκι του Πάμπλο Λαραΐν.

Πέντε άνθρωποι, τέσσερις άντρες και μια γυναίκα, ζουν μαζί σ' ένα σπίτι δίπλα στη θάλασσα. Καθαρίζουν, μαγειρεύουν, περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους εκπαιδεύοντας τον σκύλο τους, που παίρνει μέρος σε αγώνες, κερδίζει και τους φέρνει ένα σωρό λεφτά. Αυτοί οι πέντε άνθρωποι δεν είναι τυχαίοι: είναι άνθρωποι του Θεού, καθολικοί ιερείς και μια καλόγρια, που δεν ασκούν πια το λειτούργημά τους. Γιατί έχουν όλοι αμαρτήσει. Ο ένας βίαζε ανήλικα αγόρια, ο άλλος πουλούσε βρέφη σε ζευγάρια εν αγνοία των βιολογικών γονιών, ο άλλος καρπωνόταν χρήματα του στρατού, εκείνη χτυπούσε το κοριτσάκι που υιοθέτησε από την Αφρική. Ανθρωποι του Θεού και της Καθολικής εκκλησίας, παλιάς και «νέας». Οι οποίοι, αντί να κατηγορηθούν ανοιχτά και να καταδικαστούν, να φυλακιστούν, εκθέτοντας έτσι την Εκκλησία, τοποθετούνται σε σπίτια-κρυφές φυλακές, όπου ζητούν συγχώρεση, ή απλώς στοιχηματίζουν σε σκυλιά. Παλιά εγκλήματα, νέες τιμωρίες.

Ο Πάμπλο Λαραΐν επιτίθεται με μια ταινία - κατηγορώ κατά της παλιάς και καινής Καθολικής Εκκλησίας, με τη μορφή μιας μαύρης κωμωδίας που τρυπώνει, κατά στιγμές με κινηματογραφικό στόμφο, στο απόλυτο σκοτάδι της διαιωνιζόμενης θρησκευτικής αμαρτίας. Διαβάστε ολόκληρη την κριτική του Flix

Διαθέσιμο στην iPLATFORMA

the help 607

«Οι Υπηρέτριες» (The Help, 2011) του Τέιτ Τέιλορ

Αμερικανικός Νότος, 1962. Η 22χρονη Σκίτερ επιστρέφει από το κολέγιο, αποφασισμένη να γίνει συγγραφέας, παρά τις αντιδράσεις της μητέρας της, που προτιμά να τη δει παντρεμένη. Σύντομα θα πάρει μια απόφαση, που θα αναστατώσει όχι μόνο τις ζωές των δικών της ανθρώπων, αλλά και ολόκληρη την κωμόπολη Τζάκσον: να πάρει συνεντεύξεις από τις έγχρωμες γυναίκες που αφιέρωσαν τη ζωή τους στη φροντίδα εύπορων οικογενειών της περιοχής. Η πρώτη που ανοίγει την καρδιά της είναι η Ειμπελιν, η υπηρέτρια της καλύτερης φίλης της Σκίτερ, κάτι, που όμως αρχικά θα προκαλέσει τη δυσαρέσκεια της κλειστής τους κοινότητας...

Αντικατοπτρισμός των φυλετικών διακρίσεων στην Αμερική του 1960 και η ταινία που μάς σύστησε μεγάλα ταλέντα: Βαϊόλα Ντέιβις, Oκτάβια Σπένσερ (Οσκαρ Β' Γυναικείου), Τζέσικα Τσαστέιν! Διαβάστε ολόκληρη την κριτική του Flix

Διαβάστε επίσης την αποκλειστική μας συνέντευξη το 2011: Βαϊόλα Ντέιβις – To Flix μιλάει αποκλειστικά στο οσκαρικό φαβορί!**

«Οι Υπηρέτριες» προβάλλονται απόψε στις 23.40 στον Alpha

little america main

«Little America» των Λι Αίζενμεργκ, Κουμάιλ Ναντζιάνι και Εμιλι Β Γκόρντον

Η ιδέα δεν θα μπορούσε να είναι πιο απλή και γι αυτό είναι ιδιοφυής, είναι όμως ο τρόπος που η σειρά την εκτελεί που την κάνει αληθινά ακαταμάχητη, και τόσο πολιτική όσο και ανθρώπινη. Το «Little America» δεν είναι τίποτα περισσότερο από αληθινές ιστορίες μεταναστών που γενναία αναζητούν στην Αμερική το δικό τους σπίτι και την χώρα που μπορούν να είναι ελεύθεροι. To «Little America»ξεκίνησε σαν μια σειρά από αφηγήσεις ανθρώπων από ολόκληρο τον κόσμο στο Epic Μagazine για τις ιστορίες αμερικάνων που έφτασαν στη χώρα κι απόκτησαν την εθνικότητα πρόσφατα, «ιστορίες που φιλοδοξούν να είναι ένα συνολικό πορτρέτο των μεταναστών της Αμερικής. Και μέσω αυτών ολόκληρης της χώρας». Γιατί όπως λέει το περιοδικό «όλοι στην αμερική ήρθαν από κάπου αλλού, ακόμη και οι ιθαγενείς αμερικάνοι πέρασαν κάποτε τον Βερίγγειο πορθμό. Αυτή είναι η βασική ιδέα της Αμερικής, μια ταυτότητα ανοιχτή σε όλους, αλλά είναι κάτι που είναι εύκολο να το ξεχνάς όταν βρίσκεσαι ήδη εκεί». Διαβάστε την κριτική του Flix

Διαθέσιμο στην πλατφόρμα του AppleTV


Βλέπουμε στο Σπίτι: Αναζητήστε όλες τις προτάσεις του Flix για το σπίτι στην ειδική ενότητα «Βλέπουμε στο Σπίτι» που ανανεώνεται συνεχώς.