Η μίνι σειρά του Φράνκο Τζεφιρέλι με το καστ που θα ζήλευαν ο Γούντι Άλεν κι ο Ρόμπερτ Άλτμαν μαζί έχει λάβει διαστάσεις σχεδόν «Εκπαιδευτικής Τηλεόρασης» στην Ελλάδα, με την υποχρεωτική προβολή της κάθε Μεγάλη Εβδομάδα να έχει σώσει άπειρους από εμάς στα σχολικά χρόνια. Τότε που το να παρακολουθήσουμε μια καλογυρισμένη ταινία για έναν θαυματουργό ήρωα ήταν απείρως προτιμότερο από το να ανοίξουμε και να διαβάσουμε ένα κακογραμμένο σχολικό βιβλίο. Υποθέτω δεν είναι τυχαίο που η εικόνα του Ρόμπερτ Πάουελ έχει καθορίσει το ίματζ του Χριστού σε απόλυτο βαθμό και η ιταλοβρετανική συμπαραγωγή του Τζεφιρέλι έχει γίνει πιο Κανόνας κι από την ίδια την Καινή Διαθήκη.
Κάθε μέρα λοιπόν βλέπουμε κι από ένα μέρος του «Ιησού από τη Ναζαρέτ» και κρατάμε σημειώσεις, βίντεο και εικόνες. Επειδή γιατί όχι. Ακολουθούν, εχμ, spoilers υποθέτω...;
Διαβάστε επίσης:
- «Ιησούς από τη Ναζαρέτ», Μέρος 1ο
- «Ιησούς από τη Ναζαρέτ», Μέρος 2ο
- «Ιησούς από τη Ναζαρέτ», Μέρος 3ο
- «Ιησούς από τη Ναζαρέτ», Μέρος 4ο
- «Ιησούς από τη Ναζαρέτ», Μέρος 5ο
- «Ιησούς από τη Ναζαρέτ», Μέρος 6ο και τελευταίο (μέχρι του χρόνου...)
Πρώτο μέρος
Τι βλέπουμε
Το γάμο του Ιωσήφ και της Μαρίας, τον Άγγελο που λέει στην Παρθένο πως είναι έγκυος, την επίσκεψη στην ξαδέρφη Ελισάβετ που είναι επίσης έγκυος, τους τρεις μάγους με τα δώρα, τη γέννηση του μωρού Ιησού στη φάτνη, τον Ηρώδη που μαθαίνει για την επικείμενη έλευση του Μεσσία, εκείνου που θα γίνει ‘βασιλιάς του Ισραήλ’.
Τι κρατάμε
*Ξεκινάμε από το καλημέρα: Υπάρχει άνθρωπος που δεν μουρμουράει ενστικτωδώς όλη τη μουσική των τίτλων αρχής από την πρώτη ως την τελευταία νότα γνωρίζοντας κάθε αλλαγή; Εκείνο το σημείο ανάμεσα στα πρόσωπα του Πίτερ Ουστίνοφ και του Μάικλ Γιορκ που ξανασκοτεινιάζει και μπαίνουν δυνατά κρουστά είναι το καλύτερο. Κανένας Τζον Γουίλιαμς, μόνο Μορίς Ζαρ.
*Μιλώντας για τους τίτλους αρχής, βλέποντας όλο αυτό το καστ μαζεμένο δε γίνεται να μη χαζέψεις λίγο. Είναι για το prestigious Χόλιγουντ των ‘70s ό,τι ήταν ας πούμε τα «Χάρι Πότερ» για το βρετανικό τμήμα του Χόλιγουντ των ‘00s. Και συμπεριλαμβάνει ούτε λίγο ούτε πολύ, 7 νικητές Όσκαρ. Ας πούμε πως αυτός είναι ένας αριθμός που δε θα νικηθεί εύκολα από άλλη τηλεταινία πουθενά εδώ κοντά.
*Δε θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή πριν κάποια χρόνια που χάζευα τυχαία το ξεκίνημα ενός επεισοδίου στην τηλεόραση και εμφανίστηκε ο Ίαν ΜακΣέιν ως Ιούδας και συνειδητοποίησα ότι ΑΜΑΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛ ΣΟΥΕΡΑΝΤΖΕΝ, δηλαδή πιο κουλ από τους 7 οσκαρικούς νικητές μαζί.
*Αλλά αρκετά με τους τίτλους αρχής, πάμε στο επεισόδιο και στη στιγμή που βλέπουμε πρώτη φορά τη Μαρία της Ολίβια Χάσεϊ.
*Η Ολίβια Χάσεϊ:
Δεν ξέρω αν έχει υπάρξει τελειότερο κάστινγκ ποτέ για οτιδήποτε.
*Από τους 7 Οσκαρικούς εμφανίζεται μόνο ο Πίτερ Ουστίνοφ ως Ηρώδης αλλά η μεγάλη του στιγμή είναι στο επόμενο επεισόδιο, εδώ απλώς συζητά επιφανειακά για την επικείμενη έλευση του Μεσσία, ανησυχώντας πως θα χάσει το θρόνο του.
*Γενικά η πολιτική πλευρά της ιστορίας είναι εμφατικά απούσα από τη σειρά, η οποία εστιάζει στα μπλε μάτια του Πάουελ κι αφήνει στην άκρη τα πολλά-πολλά. Ο βασιλιάς Ηρώδης χαλαρώνει, ακούει για τον Μεσσία και ξαφνικά είναι όλο «OMG ένα νεογέννητο θα μου φάει το θρόνο σε 20 χρόνια ΚΑΦΤΕ ΤΑ ΟΛΑ».
*Ας μιλήσουμε όμως για τους μάγους: Πόσο πιο κουλ τριάδα ηθοποιών για τους μάγους θα μπορούσε να έχεις; Φερνάντο Ρέι! Ντόναλντ Πλέζανς! Βασιλιάς Μουφάσα!
«Σίμπα, ξέρεις τι είναι αυτό το άστρο στον ουρανό;»
*Αυτή η σκηνή, με τους πρώτους πιστούς να βρίσκουν τη φάτνη του μωρού και την επική μουσική του Ζαρ να σιγοντάρει, είναι φανταστική. Ο Τζεφιρέλι είναι σε κέφια.
*Η επιλογή του Τζεφιρέλι να μην υπάρχει το παραμικρό εφέ ή μη φυσικό κάδρο έχει λειτουργήσει εντελώς υπέρ της σειράς, που γερνάει πολύ πιο αργά και αξιοπρεπώς από τις περισσότερες μεταγενέστερές της. Δεν υπάρχει τίποτα που να προδίδει ιδιαίτερα την ηλικία της. Θα φανεί κι αργότερα με τα θαύματα αυτό- από όσο θυμάμαι.
*1-2 σημεία όμως παραμένουν κάπως αμήχανα χάρη σε αυτή την επιλογή, όπως όταν η Μαρία μιλάει μόνη της κοιτάζοντας μια αχτίδα φωτός.
*#pantouyparxeienasellinas: Ο _Γιώργο (sic) Βογιατζής παίζει τον Ιωσήφ, πάνω στον οποίον ανοίγει το επεισόδιο και η σειρά. Η μεγάλη του στιγμή έρχεται όταν μαθαίνει τα νέα περί εγκυμοσύνης της παρθένας γυναίκας του, κάτι που τον αγχώνει. Ανησυχεί για εκείνη (υπάρχει μια ωραία σκηνή εφιάλτη όπου την κυνηγάνε έξαλλοι φρουροί ηθικής), ξεκαθαρίζει πως δεν την άγγιξε καν, μπερδεύεται- μέχρι που δέχεται κι αυτός μια επίσκεψη που τα εξηγεί όλα.
*Γενικά όλοι οι εμπλεκόμενοι χαρακτήρες είναι τρομερά δεκτικοί σε όλο αυτό που συμβαίνει (ή δεν είναι καθόλου- μέση οδός δε μοιάζει να υπάρχει). Αν οι χαρακτήρες του «Lost» αμφισβητούσαν τόσο λίγο ό,τι συνέβαινε θα είχε κρατήσει κι εκείνο μόνο 6 επεισόδια.
*Δεχόμενοι πως η υπερηρωική μυθολογία έχει τη βάση της σε αυτή την ιστορία, έχει αξία να την παρακολουθήσουμε μέσα κι από αυτό το πρίσμα. Εδώ ας πούμε ο ίδιος ο Ιησούς δεν εμφανίζεται παρά λιγοστά δευτερόλεπτα, κι αυτά ως νεογέννητο. Ολόκληρο πρώτο επεισόδιο κι έχουμε απλά μια μακρά εισαγωγή για τους γονείς, την εποχή, τον Ηρώδη κλπ. Δεν είναι δηλαδή καν η Πρώτη Ταινία με το origin story του ήρωα, είναι για την ακρίβεια το βαρετό πρώτο μισάωρο της βαρετής πρώτης ταινίας, ένα παρατεταμένο ‘πώς σκοτώθηκαν οι γονείς του Μπάτμαν’. Ειλικρινά, δε μας ενδιαφέρει. Μπορούμε απλά να φτάσουμε στο σημείο όπου ο Μπάτμαν δέρνει κακούς;
*Μιλώντας για origin stories, να πώς το «All-Star Superman» αφηγήθηκε μέσα σε μία μόνο σελίδα (4 εικόνες, 8 λέξεις) ολόκληρο το origin story του Σούπερμαν, του περισσότερο τύπου-Ιησού όλων των σύγχρονων ηρώων της ποπ κουλτούρας. Δες, είναι ό,τι καλύτερο:
*Κι ένα trivia: Κανείς δεν ξέρει επισήμως ποιο είναι το μπάτζετ της παραγωγής. Είναι σίγουρα πάνω από $12 εκατομμύρια και λιγότερα από $45. Οτιδήποτε στο ενδιάμεσο παίζει. Η παραγωγή είναι τόσο άρτια (ειδικά κρατώντας στο μυαλό σου τη φράση «τηλεταινία του 1977») αλλά και έξυπνα δομημένη που οποιοδήποτε από αυτά τα δύο άκρα δε θα μας εξέπληττε.
Διαβάστε ακόμη:
- Ανακαλύψτε πέντε ταινίες που είδαν τη σταύρωση αλλιώς
- OMG! Οι 10 Χριστοί που άφησαν (κινηματογραφική) ιστορία!
Τα (κινηματογραφικά) Πάθη του Χριστού
Tags: jesus of nazareth
