Φεστιβάλ / Βραβεία

Berlinale 2018: To «Human, Space, Time and Human» δεν είναι μόνο η χειρότερη ταινία του Κιμ Κι-ντουκ, αλλά και μια πολύ κακή ταινία

of 10

Ανόητα κι ανεπιτυχώς «προκλητική», αξιογέλαστα «μεταφορική» κι αθέλητα αστεία αυτή η παραβολή του Κορεάτη σκηνοθέτη για την ανθρώπινη φύση είναι τόσο προφανής όσο και και σαχλή.

Berlinale 2018: To «Human, Space, Time and Human» δεν είναι μόνο η χειρότερη ταινία του Κιμ Κι-ντουκ, αλλά και μια πολύ κακή ταινία

Ο Κιμ Κι-ντουκ είναι ένας σκηνοθέτης που δεν φοβάται την πρόκληση, αντιθέτως έχει χτίσει μερικές από τις καλύτερες ταινίες του πάνω σε ιστορίες, σε σκηνές σε παρατηρήσεις για τον άνθρωπο και την κοινωνία του που μοιάζουν να έχουν ως βασικό στόχο να σε ενοχλήσουν. Στις καλύτερες στιγμές του, ανακαλύπτεις στο σινεμά του μια σχεδόν φιλοσοφική καθαρότητα ή έστω μια διαπεραστική αιχμή, υλικό για σκέψη μέσα από φιλμ που δεν εξαντλούνται στο πρώτο τους επίπεδο.

Τίποτα απ΄όλα αυτά δεν είναι εκεί στο «Human, Space, Time and Human», μια χοντροκομμένη, φτηνή, σχεδόν σαδιστική παραβολή για τις πιο σκοτεινές πλευρές του ανθρώπου και την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, η οποία κάνει την χρήση ενός παρόμοιου τίτλου με το «Ανοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας Και…Ανοιξη» (μια από τις καλύτερες ταινίες του, πίσω στο 2003), να μοιάζει σχεδόν με ιεροσυλία.

Το 68ο Φεστιβάλ Βερολίνου διεξάγεται από τις 15 έως τις 25 Φεβρουαρίου. Το Flix είναι όπως πάντα εκεί και σας μεταφέρει όλα όσα αξίζει να ξέρετε από την Berlinale, την στιγμή που συμβαίνουν.

human space time and human 607

Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα παλιό πολεμικό πλοίο το οποίο χρησιμεύει ως κρουαζιερόπλοιο για ένα επταήμερο ταξίδι με ιδιαίτερο χρώμα. Ανάμεσα στους επιβάτες του συναντάμε ένα αγνό ζευγάρι που δεν θέλουν να βάλουν selfies στα κανόνια γιατί κάποτε σκότωναν –και ναι είναι ντυμένοι στα λευκά-, έναν διεφθαρμένο πολιτικό και τον μαλθακό γιό του, μια ομάδα από γκάνγκστερ που θα τους πουλήσουν προστασία, ένα τσούρμο πόρνες και μια αγέλη από νεαρούς άντρες που μοιάζουν να ψάχνουν μόνο ένα πράγμα: σεξ. Κι αναμεσά τους ένας σιωπηλός γέρος ο οποίος μαζεύει από κάθε γωνιά του πλοίου άμμο και χώμα, σκουπιδάκια και σκόνη γεμίζοντας με αυτά πλαστικά ποτήρια.

Και φυσικά αυτή η κρουαζιέρα στην οποία κανείς λογικός άνθρωπος δεν θα ήθελε να πάει θα πάρει μια πολύ άσχημη τροπή, όταν οι επιβάτες θα διαμαρτυρηθούν για την ιδιαίτερη μεταχείριση του πολιτικού και το ίδιο βράδυ με την βοήθεια του αλκοόλ οι πόρνες θα κάνουν την δουλειά τους με το πλήρωμα και οι νεαροί άντρες θα επιδοθούν σε απανωτούς βιασμούς γυναικών. Κι ο σιωπηλός γέροντας θα τα δει όλα από το φινιστρίνι.

human space time and human 607

Και κάπως έτσι τελειώνει το πρώτο κεφάλαιο με τίτλο «Ανθρωπος» για να ξεκινήσει το δεύτερο με τίτλο «Χώρος», στο οποίο θα βρούμε το καράβι να ίπταται ανάμεσα στα σύννεφα δίχως κανείς να μπορεί να εξηγήσει πως βρέθηκε εκεί και δίχως καμιά δυνατότητα επικοινωνίας με τον έξω κόσμο. Κι όπως ακριβώς συμβαίνει στο «ήταν ένα μικρό καράβι», οι προμήθειες είναι περιορισμένες, η τροφή δεν φτάνει για όλους και ο καθένας θα προσπαθήσει να σώσει τον εαυτό του.

Aυτό που θα ακολουθήσει θα είναι ένα όργιο βίας και αγριότητας γραμμένο, σκηνοθετημένο και ερμηνευμένο με τόση αφέλεια, και απόλυτη έλλειψη λεπτότητας, ή οποιουδήποτε ευφυίας που δεν δείχνει τίποτα από απλοϊκό, γραφικό και γελοίο. Κι ακόμη χειρότερα, μοιάζει εντελώς ερασιτεχνικό και φτηνό, σαν μια κακοφτιαγμένη σχολική παράσταση και σε καμμιά περίπτωση η 23η ταινία ενός σκηνοθέτη με βραβεία σε μερικά από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ του κόσμου. Τα ψήγματα μερικών εν δυνάμει ενδιαφερόντων ιδεών πεθαίνουν με βίαιο τρόπο στο σενάριο και κάποιες εικόνες που θα μπορούσαν να περιέχουν μια σκληρή ποίηση μαραζώνουν από την ευτέλεια της εικόνας σε μια ταινία που δεν έχει απολύτως καμιά σωτήρια αρετή.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι πρόκειται για ένα στραβοπάτημα, αλλά αυτό το φιλμ του Κιμ Κι-ντουκ μοιάζει με στραβοπάτημα στο χείλος ενός τεράστιου γκρεμού και προσγείωση πάνω σε μια χειροβομβίδα. Και παρεμπιπτόντως, ναι, το φιλμ έχει και κάμποσες από αυτές.



Περισσότερες κριτικές από την Berlinale 2018

Το 68ο Φεστιβάλ Βερολίνου διεξάγεται από τις 15 έως τις 25 Φεβρουαρίου. Το Flix είναι όπως πάντα εκεί και σας μεταφέρει όλα όσα αξίζει να ξέρετε από την Berlinale, την στιγμή που συμβαίνουν.