Συνεχίζοντας μια καριέρα που στηρίζεται στο hype και όχι σε καλές ταινίες, ο Ξαβιέ Ντολάν θάβει την τεράστια αποτυχία του «The Death and Life of John F. Donovan» με την χειρότερη ίσως ταινία του, που βρίσκεται - χωρίς καμία δικαιολογία και μόνο από κεκτημένη ταχύτητα - στο Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ Καννών.
Μία απόπειρα ψυχαναλυτικής και κοινωνιολογικής ανάλυσης των αστυνομικών διαδικασιών, βαρετή, διδακτική και συγκαταβατική, ξεφουσκώνει κάθε κινηματογραφικό ενδιαφέρον σε αυτό το αστυνομικό νουάρ που επιχειρεί ο Αρνό Ντεπλεσάν.
Στον απόηχο της συγκλονιστικής, για τα μάτια, συνάντησης Μπραντ Πιτ - Λεονάρντο ΝτιΚάπριο, οι Μαριόν Κοτιγιάρ και Λεά Σεντού ανατρέπουν τους κανόνες του κόκκινου χαλιού και τραβούν πάνω τους τα φλας.
Ολοκληρώθηκε η Εβδομάδα Κριτικής, το παράλληλο τμήμα του 72ου Φεστιβάλ Καννών με τις πρώτες και δεύτερες ταινίες δημιουργών απ' όλον τον κόσμο.
Το Flix στη συνέντευξη Τύπου της νέας ταινιας του Ταραντίνο «Once Upon a Time in Hollywood». Τι είπε ο Ταραντίνο για τον Πολάνσκι; Για τη βία των ταινιών του απέναντι στις γυναίκες (και πώς τον έσωσε ο Μπραντ Πιτ); Γιατί ο Λεονάρντο ξερει πολύ καλά τι σημαίνει να αισθάνεσαι outsider στο Χόλιγουντ;
Ο Κορεάτης δημιουργός παραδίδει ένα αιχμηρό κι απολαυστικό κομμάτι κοινωνικού και πολιτικού σινεμά που όχι, δεν μοιάζει με αυτό του Κεν Λόουτς.
Αν το ως τώρα σινεμά του ήταν ασκήσεις, η 10η ταινία του είναι η διατριβή του για το entertainment.
Μπραντ Πιτ και Λεονάρντο ΝτιΚάπριο και Μάργκο Ρόμπι μαζί στο στο κόκκινο χαλί των Καννών. Σκέφτεστε τίποτα καλύτερο;
Ενα από τα πιο ριψοκίνδυνα θέματα των ημερών μας γίνεται κάτω από το ακέραιο βλέμμα των αδελφών Νταρντέν μια ακόμη πανανθρώπινη ιστορία ενηλικίωσης, χωρίς όμως τον αντίκτυπο που είχαν τα άλλα τους... παιδιά.
O Aϊρα Σακς φαντασιώθηκε την αλά Ερίκ Ρομέρ ταινία της καριέρας του, με πρωταγωνίστρια την Ιζαμπέλ Ιπέρ.
Με φόντο μια σχολή παραδοσιακών γεωργιανών χορών και μια βαθιά συντηρητική κοινωνία, η ταινία του Λεβάν Ακίν ξετυλίγει μια τρυφερή ιστορία αυτοανακάλυψης και ομοερωτικής επιθυμίας.
Καμία βροχή δεν μπορεί να θαμπώσει τη λάμψη μίας Grande Dame. Κυρίες και κύριοι, η Ιζαμπέλ Ιπέρ.
Μία ουσιαστική γυναικεία ταινία, ένα δυνατό γυναικείο σκηνοθετικό βλέμμα. Ενας ουσιαστικός γυναικείος Χρυσός Φοίνικας;
Ενόψει της αυριανής πρεμιέρας του «Once Upon a Time in Hollywood» ο Κουέντιν Ταραντίνο εκλιπαρεί - όχι spoilers!
Φέτος το καλοκαίρι, η Weid Wave μας παρουσιάζει τις πλέον χαρακτηριστικές, αριστουργηματικές ταινίες της φιλμογραφίας του πολυβραβευμένου και εμβληματικού Σουηδού σκηνοθέτη.
Δείτε ολόκληρο το μάθημα σινεμά που έδωσε ο Αλέν Ντελόν λίγες ώρες πριν βραβευθεί για το σύνολο της καριέρας του με τον τιμητικό Χρυσό Φοίνικα.
Οσα ζήσαμε, ό,τι είδαμε, αυτά που αξίζει να θυμόμαστε κι εκείνα που θέλουμε να ξεχάσουμε. Σε ένα κείμενο.
Μετά το Sundance, το φιλμ της βραβευμένης στη Cinefondation σκηνοθέτη συμμετέχει στις ειδικές προβολές του φεστιβάλ.
Μετά το «Plaire, Aimer et Courir Vite», ο Γάλλος σκηνοθέτης επιστρέφει στις Κάννες.
Ευτυχώς στο γνωστό του, ποιητικό, αιθέριο ύφος, ο Τέρενς Μάλικ κάνει την πιο προσγειωμένη του ταινία εδώ και χρόνια - και ξεκάθαρα πολιτική.
Η δεύτερη μεγάλου μήκους του σκηνοθέτη του «The Witch», ξεπερνά και παραβλέπει τις προσδοκίες καθ οδόν προς ένα σκοτεινό μεγαλείο.
Voguing, τσιγάρα, ομπρέλες και η Μπεατρίς Νταλ στο κόκκινο χαλί.
Quirky, στιλιζαρισμένο με έναν γοητευτικό αλλά καταχρηστικό τρόπο, συναισθηματικά αμήχανο και κωμωδία χωρίς να είναι πραγματικά αστεία, η ταινία του Μάικλ Κοβίνο που κάνει την πρεμιέρα της στο «Ενα Κάποιο Βλέμμα» του 72ου Φεστιβάλ Καννών αφηγείται το «love story» ανάμεσα σε δύο φίλους.
Δίνοντας νέο (και κυριολεκτικό) ορισμό στο «πιο στιλιζαρισμένο πεθαίνεις», ο Ντίαο Γινάν φτιάχνει ένα καθαρόαιμο γοητευτικό αν και θύμα της επιτήδευσής του νουάρ στην καρδιά μιας Κίνας σε πλήρη αποσύνθεση.
Οχι μακριά από το πνεύμα του «Αστυνομία, Ταυτότητα», ο Ρουμάνος δημιουργός κάνει ένα κωμικό νουάρ που, αν ήταν αμερικανικό, θα ήταν κι εμπορικό.
Τοποθετημένο στα χρόνια του εμφυλίου και της ανόδου του φονταμενταλισμού στην Αλγερία, το φιλμ της Μούνια Μεντούρ συμμετέχει στο Ενα Κάποιο Βλέμμα.
Μια «εγκεκριμένη» βιογραφία γίνεται ανυψωτικό μιούζικαλ αλλά και ειλικρινής ψυχανάλυση του glam performer κι εκτοξεύει το ταλέντο του Τάρον Ετζερτον.
To ντεμπούτο της Αμερικανίδας Ντανιέλ Λέσοβιτς, με τον Μάρτιν Σκορσέζε και το Hercules Fund του Πάρι Κασιδόκωστα-Λάτση στα credits του, συμμετέχει στο τμήμα Ενα Κάποιο Βλέμμα.
Χθες, όλα ήταν Πέδρο. Πόνος και δόξα και λάμψη Καννών.
Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Ισλανδού Χλινούρ Πάλμασον, μετά το «Winter Brothers», συμμετέχει στην Εβδομάδα Κριτικής του Φεστιβάλ.
Η πέμπτη ταινία της αυστριακής σκηνοθέτιδας (και η πρώτη της αγγλόφωνη) συμμετέχει στο διαγωνιστικό του Φεστιβάλ.
Στην πιο αυτοβιογραφική στιγμή της καριέρας του, ο Πέδρο Αλμοδόβαρ βγάζει από την πρίζα την εξτραβαγκάντζα που τον έκανε διάσημο και δίνει ατόφιο, χειροποίητο, ανεξάντλητο... πόνο και δόξα σε μια εμμονική επιστροφή στο σινεμά (του).
O Kεν Λόουτς επιστρέφει στο φεστιβάλ Καννών, μετά το «Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ» και το Χρυσό Φοίνικα του 2016, με ένα ακόμα οικογενειακό, προσωπικό και πολιτικό δράμα. Και παρόλο που το μήνυμά του είναι πάντα καίριο, όχι δεν νομίζουμε ότι είναι αντάξιο ενός ακόμα κινηματογραφικού βραβείου.
Οσα ζήσαμε, ό,τι είδαμε, αυτά που αξίζει να θυμόμαστε κι εκείνα που θέλουμε να ξεχάσουμε. Σε ένα κείμενο.
Σε κανένα επίπεδο απολύτως πετυχημένη, η ταινία της πρώτης Αφρικανής στο διαγωνιστικό των Καννών ερεθίζει τη σκέψη και τις αισθήσεις.
Η δεύτερη ταινία του δημιουργού του «οι Δικοί μου Ανθρωποι», προβάλλεται στο Ενα Κάποιο Βλέμμα.
Μια σειρά από home movies της Γουαάντ αλ-Κατέμπ μετατρέπονται σ' ένα από τα σκληρότερα ντοκουμέντα της εποχής μας.
Οι Βραζιλιάνοι Κλέμπερ Μεντόντσα Φίλιου και Ζουλιάνο Ντορνέλες παίζουν με το σινεμά είδους, τα b-movies και την πολιτική σύγχυση της χώρας τους σε μια ταινία που δεν χωράει τελικά πουθενά. Κι αυτό δεν το λέμε για καλό.
Στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο, ο ντοκιμαντερίστας Λατζ Λι (γέννημα θρέμμα του παριζιάνικου γκέτο) δεν ξέρει πώς να ξεφύγει από τα κλισέ, παρόλο που είναι κομμάτι της αλήθειας που επιχειρεί να αποτυπώσει.
Οσα ζήσαμε, ό,τι είδαμε, αυτά που αξίζει να θυμόμαστε κι εκείνα που θέλουμε να ξεχάσουμε. Σε ένα κείμενο.