Οι βασικές αισθήσεις (οι κύριες και συμβατικές, για να μην επεκταθούμε!), είναι πέντε. Η όραση, η ακοή, η γεύση, η όσφρηση και η αφή. Ο κινηματογράφος παραδοσιακά επαφίεται σε δύο από αυτές, την όραση και την ακοή. Η μαγειρική σε τέσσερις, όλες εκτός από την ακοή (που κι αυτό συζητιέται). Κοινή συνισταμένη η όραση. Παρακάτω οι γεύσεις που θυμόμαστε και τα πράγματα που μάθαμε γι’ αυτές, βλέποντας τις ταινίες της χρονιάς.
«Το Αλογο του Τορίνο»: Η Καυτή Πατάτα.
Οποιος είδε αυτήν την ταινία, έχει εντυπωμένα στο μυαλό του τα χέρια, αντρικά ή γυναικεία, κουρασμένα και σημαδεμένα, που ξεφλουδίζουν και θρυμματίζουν το φτωχικό φαγητό, τη βραστή πατάτα που αποτελεί ολόκληρο το καθημερινό γεύμα. Η επιλογή του Μπέλα Ταρ δεν είναι, φυσικά, τυχαία. Η πατάτα καλλιεργείται εύκολα, περιέχει και βιταμίνες και μέταλλα και υδατάνθρακες κι έχει κατά καιρούς συντηρήσει ολόκληρες γενιές άπορων λαών, είτε επρόκειτο για τους Ινδιάνους και τους Αζτέκους της Λατινικής Αμερικής, είτε για την Καποδιστριακή Ελλάδα μετά την Επανάσταση του 1821, είτε για την Ιρλανδία του μεγάλου λιμού. Μέρες που είναι, να τις έχετε πάντα στο σπίτι!
«Crazy, Stupid, Love.»: Τι ετοιμάζει ο Ράιαν Γκόσλινγκ για να το πιει στο ποτήρι;
Είναι ακαταμάχητος γόης (στην ταινία τουλάχιστον), έχει φέρει την Εμα Στόουν σπίτι, ετοιμάζεται να την αποπλανήσει και της φτιάχνει ένα κοκτέιλ. Ποιο είναι; Λέγεται «The Old Fashioned» κι έχει πάρει αυτό το όνομα γιατί είναι το πρώτο καταχωρημένο κοκτέιλ στην ιστορία του αλκοόλ. Πρωτοαναμείχθηκε τη δεκαετία του 1880, σ’ ένα ανδρικό κλαμπ στο Κεντάκι, το Pendennis Club. Ενας θαμώνας, ο Συνταγματάρχης Τζέιμς Ι. Πέπερ, μετέφερε τη συνταγή στο Ξενοδοχείο Waldorf-Astoria στη Νέα Υόρκη κι από τότε έγινε το αγαπημένο ποτό του Ρούζβελτ, του Τρούμαν και εκατομμυρίων ακόμα. Να πώς γίνεται: σε χαμηλό ποτήρι βάζετε ένα κύβο ζάχαρης και την υγραίνεται με δύο σταγόνες Angostura Bitters και λίγη σόδα. Ανακατεύετε ώσπου να διαλυθεί η ζάχαρη. Γεμίζετε το ποτήρι με πάγο και προσθέτετε 40ml Μπέρμπον ή κάποιο άλλο γουίσκι. Τελειώνετε με μια φλούδα πορτοκαλιού. Και προχωράτε στα επόμενα.
«Υπηρέτριες»: Mississippi Mud Pie, μαύρη όπως οι όχθες του ποταμού!
Η Μίνι Τζάκσον (κατά κόσμον Οκτάβια Σπένσερ) είναι η καλύτερη υπηρέτρια του Μισισιπί. Ο βασικός λόγος είναι ένας, ότι η σοκολατένια πίτα που φτιάχνει είναι ακαταμάχητη! Οχι μόνο λιώνει στο στόμα των τυχερών κυριών που την απολαμβάνουν, αλλά γίνεται και όπλο εκδίκησης, πέτρα σκανδάλου και σύμβολο αποτίναξης της δουλείας! Η χαρακτηριστική τάρτα σοκολάτα του αμερικανικού Νότου λέγεται Mississippi Mud Pie, επειδή η πυκνή, υγρή υφή της και το χρώμα της θυμίζουν το χώμα στις όχθες του ποταμού Μισισιπή. Οι «υπηρέτριες», το έγχρωμο βοηθητικό προσωπικό των μεγάλων σπιτιών του Νότου, ξεκίνησαν να φτιάχνουν αυτήν την τάρτα μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου, επειδή αποτελούνταν από απλά υλικά, που ήταν διαθέσιμα εκείνη την εποχή της σχετικής ανέχειας. Με τα χρόνια έγινε ένα από τα πιο αυθεντικά γαστριμαργικά προϊόντα της Αμερικής.
«Restless»: Οχι άλλα κόλλυβα!
Ενα μικρό κορίτσι κι ένα μικρό αγόρι, η Μία Γουασικόφσκα και ο Χένρι Χόπερ, συχνάζουν σε κηδείες και μνημόσυνα, έρχονται σ’ επαφή με το θάνατο και, φυσικά, με τον έρωτα. Αλλά τι τρώνε; Οχι βέβαια κόλλυβα, την αρχαιοελληνική συνταγή με το σιτάρι, το ρόδι και το κόλιαντρο που από τα πρωτοχριστιανικά χρόνια συνηθίζεται σ’ αυτές τις περιπτώσεις στην Ελλάδα. Από τη Βικτωριανή εποχή, οι αγγλοσάξονες γλυκαίνουν τη λύπη τους με τα funeral biscuits, τα «μπισκότα κηδειών», φτιαγμένα με πολύ βούτυρο για να σταθούν δυνατοί και κάρδαμο για να… καρδαμώσουν. Τα μπισκοτάκια αυτά, που μπορείτε να δείτε να ανταλλάσσουν οι πενθούντες στο «Restless» του Γκας Βαν Σαντ, τυλίγονται σε λευκό χαρτί και σφραγίζονται με μαύρο βουλοκέρι που απεικονίζει παραστάσεις ζωής.
«Shark Night 3D»: Αν πεινάει ο καρχαρίας…
Τι τρώνε οι καρχαρίες; Οχι και τόσο συχνά ανθρώπους, όπως ο κινηματογραφικός τρόμος μας έχει κάνει να πιστεύουμε. Η χρονιά με τις περισσότερες καταγεγραμμένες επιθέσεις καρχαρία εναντίων ανθρώπων ήταν το 2000, τα περιστατικά που σημειώθηκαν ήταν 79 και από αυτά, οδήγησαν σε θάνατο του θύματος τα 11. Στατιστικά, οι πιθανότητες για έναν άνθρωπο να δεχτεί επίθεση από καρχαρία είναι 1 στα 11,5 εκατομμύρια. Τα περισσότερα είδη καρχαρία είναι σαρκοβόρα, αλλά συνήθως βολεύονται με άλλα, μικρότερα ψάρια. Αντίθετα, ο καρχαρίας και ειδικά το πτερύγιό του αποτελεί νόστιμο φαγητό, κυρίως στο Χονγκ Κονγκ, την Κίνα, την Ιαπωνία, τη Σιγκαπούρη, την Ταϊλάνδη και τη Νότια Κορέα, σε σημείο που η ζήτηση και η αλιεία του να απειλεί την ίδια του την ύπαρξη ως είδος.
«Αι Ειδοί του Μαρτίου»: Ο Κανόνας της Οδοντογλυφίδας
Οι καλύτερες δουλειές κλείνονται τη νύχτα και οι σημαντικότερες πολιτικές διαπραγματεύσεις, όπως μάθαμε στην ταινία του Τζορτζ Κλούνεϊ, «Αι Ειδοί του Μαρτίου», γίνονται εκτός γραφείων. Στη Γουάσινγκτον, ωστόσο, οι νομοθέτες, οι πολιτικοί και οι σύμβουλοί τους απαγορεύεται δια νόμου να γευματίζουν ή να δειπνούν με συναδέλφους τους ή με lobbyists, γιατί κάτι τέτοιο μπορεί να θεωρηθεί δωροδοκία. Σε τέτοιες συναντήσεις, εφαρμόζεται ο ονομαζόμενος «toothpick rule», ο «κανόνας της οδοντογλυφίδας». Είτε, δηλαδή πρόκειται για επαγγελματικό πρωινό (που συνηθίζεται πολύ), είτε για γεύμα είτε για δείπνο, μπορεί να σερβίρεται μόνο ό,τι χωράει πάνω σε μια οδοντογλυφίδα! Ο κανόνας αυτός, βέβαια, αντί να περιορίσει τους σεφ, εντείνει τη δημιουργικότητά τους, μια και συναγωνίζονται ο ένας τον άλλον για το τι εδέσματα μπορούν να καρφώσουν πάνω σε μια οδοντογλυφίδα, με τι συνδυασμούς και ποιους τρόπους.
«Ανώνυμοι Ρομαντικοί»: Η σοκολάτα ως υποκατάστατο.
Στην ταινία-γλύκισμα του Γάλλου Ζαν Πιερ Αμερίς, ο Ζαν-Ρενέ και η Ανζελίκ, ζαχαροπλάστες, εκτονώνουν τον κρυφό έρωτα που νιώθουν ο ένας για τον άλλον, φτιάχνοντας τα πιο ευφάνταστα, σύνθετα και εκκεντρικά σοκολατάκια. Η κλίμακα στην αξία της σοκολάτας είναι τεράστια. Παρότι μπορείτε ωραιότατα να καλυφθείτε με μια βόλτα στο περίπτερο, η ακριβότερη σοκολάτα του κόσμου κοστίζει πραγματικά μια περιουσία. Λέγεται «Chocopologie», παρασκευάζεται από τον οίκο Knipschildt, από το 1999 και η αξία της είναι 3.945 ευρώ το κιλό! Οι θερμίδες παραμένουν ίδιες…
«Το Γάλα»: Τι πίνεις;
Δεν αποκαλύφθηκε πρώτη φορά στην ταινία του Γιώργου Σιούγα ή στο θεατρικό έργο του Βασίλη Κατσικονούρη: ο σύνδεσμος της μητέρας με το παιδί που θηλάζει είναι καθοριστικός, με καλά και καταστροφικά αποτελέσματα. Ας μείνουμε στη σύστασή του: η ταυτότητα του μητρικού γάλακτος εξαρτάται οπωσδήποτε από τη διατροφή της μητέρας, αλλά γενικά περιέχει πρωτεϊνες, υδατάνθρακες, μέταλλα, και λίπη σε ιδανικό συνδυασμό για την ανάπτυξη του μωρού. Περιέχει, επίσης, ένα ενδο-κανναβινοειδές συστατικό, παρόμοιο με αυτό της μαριχουάνας, που εντείνει την αίσθηση ικανοποίησης του μικρού όταν χορτάσει!
«Μαύρος Κύκνος»: Η Δίαιτα της Μπαλαρίνας.
Για τις μπαλαρίνες του «Μαύρου Κύκνου» του Ντάρεν Αρονόφσκι, η δίαιτα ήταν το μικρότερο από τα προβλήματά τους! Ωστόσο η διατροφή των χορευτριών, ώστε ούτε να υποσιτίζονται αλλά ούτε και να παίρνουν παραπανίσιο βάρος, διατηρώντας ταυτόχρονα τον οργανισμό τους γερό, προσδιορίστηκε ως «Η Δίαιτα της Μπαλαρίνας», που φυσικά κάνει θραύση κυρίως μακριά από τον κόσμο του χορού! Η διατροφή αυτή προβλέπει για πρωινό 1/3 του πακέτου cottage cheese και ένα φλυτζάνι ζεστό γάλα, για μεσημεριανό μία κουταλιά της σούπας ρύζι, μία κούπα ζωμό κοτόπουλου κι ένα κομμάτι κρέας 150 γραμμαρίων και για βραδινό πρωτεΐνη κι ένα φλυτζάνι ζεστό γάλα με λίγο μέλι, 2 ώρες πριν τον ύπνο. Αν δε σας ακούγεται ελκυστικό, κοιτάξτε παραπάνω στους «Ανώνυμους Ρομαντικούς» καλύτερα.
«Φιλενάδες»: Ξέρω ένα καλό μεξικάνικο…
Χωρίς πολλά λόγια, προσέξτε πού θα πάτε την κολλητή σας για φαγητό λίγο πριν το γάμο: μπορεί να εκτεθείτε!
Διαβάστε ακόμη:
- Best of 2011: Οι Αντρες της Χρονιάς
- Best of 2011: Τα 10 πράγματα που μάθαμε για το μέλλον από τις φετινές ταινίες
- Best of 2011: Αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία...
- Best of 2011: Παλιοχαρακτήρες
- Best of 2011: Οι Γυναίκες της Χρονιάς
- Best of 2011: To Soundtrack
- Best of 2011: Οι Καλύτερες Αφίσες της χρονιάς
- Best of 2011: Ψηφίστε την καλύτερη ταινία της χρονιάς!
