Δεν θα ήθελες να τους ξέρεις. Δεν θα θελες να τους κάνεις παρέα. Δεν θα θελες καν να τους συναντήσεις. Αυτοί είναι οι καλύτεροι «κακοί» της περασμένης χρονιάς.
Μπέρνι Ρόουζ - Ο Αλμπερτ Μπρουκς στο «Drive»
Τα χέρια του είναι βρώμικα ακόμη κι αν μόλις τα έχει πλύνει. Κάποτε ασχολήθηκε και με το σινεμά. Κάποιοι χαρακτήρισαν τις ταινίες που έκανε «ευρωπαϊκές. Μοιάζει κύριος, αλλά πιστέψτε μας, μπορείτε να τον χαρακτηρίσετε ως οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό...
Μαρίσα Βίγκλερ - Η Κέιτ Μπλάνσετ στο «Hanna»
Πιο ψυχρή κι από πάγο, αδύνατον να την σταματήσεις κάπου ανάμεσα σε διευθύντρια σχολείου και κακιά μάγισα παραμυθιού, η Μαρίσα Βίγκλερ μοιάζει με τον καλύτερο αντίπαλο που δεν είχε ποτέ ο Τζέιμς Μποντ. Με ταγιέρ που σκοτώνουν και βλέμμα πιο φονικό κι από το πιστόλι της, είναι πεπεισμένη πως «ακόμη και τα παιδιά μπορεί να είναι κακοί άνθρωποι» . Χάνα, για σένα το λέει...
Κέβιν -Ο Εζρα Μίλερ στο «Πρέπει να Μιλήσουμε για τον Κέβιν»
Η ζωντανή απόδειξη των λόγων της Μαρίσα Βίγκλερ. Είναι η έλλειψη μητρικής αγάπης; η απόφασή του να μην είναι ποτέ βαρετός; η ανατροφή ή ή φύση; Οτι κι αν φταιει ο Κέβιν στην ταινία της Λιν Ράμσεϊ είναι το πιο τρομακτικό παιδί από την εποχή του Ντέμιαν της «Προφητείας».
Μοντ Μπλαν - ο Αρης Σερβετάλης στις «Αλπεις»
«Θα κάνουμε ένα τεστ. Θα χρησιμοποιήσουμε αυτό το αντικείμενο. Αν δεν αλλάξει χρώμα και παραμείνει λευκό θα σημαίνει πως είσαι ικανή κι αξιόπιστη να παραμείνεις μαζί μας». Ο αρχηγός της ομάδας των «Αλπεων» λέει την παραπάνω φράση στην νοσοκόμα κραδαίνοντας μπροστά στο πρόσωπο της μια κορίνα ρυθμικής γυμναστικής. Μαντέψτε τη συνέχεια...
Λόκι - ο Τομ Χίντλεστον στο «Thor»
Κυριολεκτικά θεϊκός κακός, ο υιοθετημένος αδελφός του Θορ, είναι μαζί κατανοητά πληγωμένος και ακατανόητα δολοπλόκος. Με ρίζες στην αρχαία μυθολογία του Βορά, ο Λόκι είναι ένας «larger than life villain», αδίστακτος αλλά μυστηριωδώς γοητευτικός.
Χίλι Χόλμπρουκ - H Μπράις Ντάλας Χάουαρντ στις «Υπηρέτριες»
Μερικές φορές οι λέξεις είναι πιο επικίνδυνες και επώδυνες κι από στιλέτα και η Χίλι Χόλμπρουκ εκτοξεύει τις δικές της με απόλυτη ακρίβεια προς κάθε κατεύθυνση. Στον ρατσιστικό αμερικάνικο νότο των ‘50ς η Χίλι είναι το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσε να σου συμβεί, αν ήσουν μαύρος. Ή είχες αισθήματα και λογική.
Τζέιμς - Ο Εντι Μάρσαν στον «Τυραννόσαυρο»
Υπόδειγμα καλού χριστιανού και συζύγου των προαστίων. Το πρόσωπο της γυναίκας του το φανερώνει συχνά. Την πρώτη φορά που τον συναντάμε στην οθόνη, αφού την τσακίσει στο ξύλο, στη συνέχεια κατουράει πάνω της.
Τζανίν Κόντι - Η Τζάκι Γουίβερ στο «Χρίσμα»
«Εχεις κάνει μερικά άσχημα πράγματα γλυκέ μου, έτσι δεν είναι;». Η Μήδεια θα μπορούσε να θεωρηθεί πρότυπο καλής μητέρας μπροστά στην μήτηρ φαμίλιας της Τζάκι Γουίβερ, την καρδιά και τον εγκέφαλο της εγκληματικής αγέλης των γιων της. Τους οποίους αγαπά μια ιδέα περισσότερο απ όσο θα έπρεπε...
Γκαντ - Ο Ρέι Γούινστοουν στο «London Boulevard»
Φοράει μεταξωτές πιζάμες, γυαλιά trendy βιβλιοσκώληκα, διαβάζει Μπεν Τζόνσον στο κρεβάτι, ντύνεται με υπέροχο στιλ σκοτώνει χωρίς κανέναν δισταγμό. Λέει ατάκες όπως «είμαστε συνένοχοι τώρα, είναι σαν να είμαστε παντρεμένοι». Είναι gay. Και είναι ο Ρέι Γουίνστοουν. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;
Βράχος - Ο βράχος στις «127 Ωρες»
Κυλάει και δεν χρειάζεται να κάνει απολύτως τίποτα άλλο. Μένει αμετακίνητος στη θέση του, μεγάλος, αιώνιος, αδιάφορος για τα ανθρώπινα. Πόσο μάλλον για το χέρι του Τζέιμς Φράνκο που καταπλάκωσε. Ή τη ζωή του. Ενας βράχος δεν έχει συναισθήματα, κατανόηση, συνείδηση. Είναι ο τέλειος κακός...
Διαβάστε ακόμη:
