«Πρόχειρα μιλώντας, το θέμα θα είναι η ιστορία ενός αγοριού που σκέφτεται το θάνατο και ενός κοριτσιού που δεν το σκέφτεται.»
Ετσι περιέγραφε ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ στον Φρανσουά Τριφό το σενάριο του «Με Κομμένη την Ανάσα» που ξεκίνησε από την αληθινή ιστορία του Μισέλ Πορτάιλ, νεαρού Γάλλου που μετά από φυλακή που έκανε στην Αμερική για ένοπλή ληστεία, επέστρεψε στη Γαλλία για να σκοτώσει έναν αστυνομικό στην Κυανή Ακτή όπου περνούσε το καλοκαίρι του μαζί με το κορίτσι του από τη Αμερική.
Το πρώτο treatment γράφτηκε από τον Φρανσουά Τριφό και τον Κλοντ Σαμπρόλ, την ιδέα όμως αγάπησε περισσότερο ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ, ο οποίος μετά τις διαφωνίες των δύο πρωτοπόρων της nouvelle vague, άρχισε να γράφει το σενάριο και να ονειρεύεται την ταινία.
Ο Γκοντάρ ήθελε όλη η ταινία να μοιάζει με ένα ρεπορτάζ και έτσι ζήτησε από τον διευθυντή φωτογραφίας Ραούλ Κουτάρ να γυρίσει όλο το φιλμ με κάμερα στο χέρι, μόνο με φυσικό φωτισμό. Η ταινία γυρίστηκε στο Παρίσι τον Αύγουστο και το Σεπτέμβριο του 1959 και έπρεπε να ντουμπλαριστεί στο post-production, όχι μόνο επειδή η κάμερα Cameflex που χρησιμοποιήθηκε δεν είχε δυνατότητα εγγραφής σύγχορνου ήχου αλλά αφού και ο θόρυβος της ισοπέδωνε οποιαδήποτε άλλη ηχητική πηγή.
Το σενάριο - ή καλύτερα τις σημειώσεις σεναρίου - γνώριζε μόνο ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ, ο οποίος αυτοσχεδίαζε στο γύρισμα, δεν είχε ληφθεί καμία άδεια για τα γυρίσματα στις τοποθεσίες του Παρισιού και όπως υποστήριζουν όλοι οι εμπλεκόμενοι το μόνο πράγμα που έδινε ρυθμό στο γύρισμα ήταν οι «ιδέες» που είχε εκείνη την ημέρα ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ. Και μαζί η εμμονή του να κάνει αυτήν την ταινία όπως ακριβώς την είχε ονειρευτεί: σαν αυτή που θα άλλαζε για πάντα την ιστορία του σινεμά.
Το 1964, πέντε χρόνια μετά την έξοδο του «Με Κομμένη την Ανάσα» στις αίθουσες, ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ περιέγραφε με γλαφυρό τρόπο τον τρόπο που γυρίστηκε η ταινία: «Μπήκαμε στο σινεμά σαν να έμπαιναν άνθρωποι των σπηλαίων στις Βερσαλίες του Λουδοβίκου του 15ου».
Οι φωτογραφίες από τα γυρίσματα του «Με Κομμένη την Ανάσα» ανήκουν στον Ρειμόν Κοσετιέ.
Δείτε εδώ μια συνέντευξη του Ζαν-Λικ Γκοντάρ το 1960 στο Φεστιβάλ Καννών όπου παρουσιάστηκε το «Με Κομμένη την Ανάσα»: