Η 16χρονη Λιζ περνά μια ξέγνοιαστη μέρα στην παραλία με τους γονείς και τον μικρό αδελφό της. Καθώς η κάμερα παρακολουθεί, χωρίς ήχο, την ειδυλλιακή σκηνή, δυο αστυνομικοί πλησιάζουν, μιλούν με τη Λιζ και την παίρνουν μαζί τους. Δυο χρόνια αργότερα, το «κορίτσι» του τίτλου, φορώντας το «βραχιόλι» που την εγκλωβίζει σε ακινησία, δικάζεται για τον άγριο φόνο της κολλητής της φίλης.
Ενα δικαστικό δράμα με τη διάσπαση μιας οικογένειας αλλά και την ισοπέδωση των βασικών ανθρώπινων αρχών συνδέει ο Στεφάν Ντεμουστιέ, στη δική του «ανάγνωση» (ας το πούμε ριμέικ) του αργεντίνικου θρίλερ του 2018, «Η Κατηγορούμενη», του Γκονζάλο Τομπάλ. Για καλή τύχη της νέας ταινίας, απόν είναι κάθε ίχνος μελοδράματος ή αλά τελενοβέλα εντάσεων που χαρακτήριζαν το πρωτότυπο. Ο Ντεμουστιέ αφήνει την κάμερά του να παρακολουθεί τα τεκταινόμενα - την καθημερινότητα της δίκης που αυξάνει σε πολυπλοκότητα, την καθημερινότητα της οικογένειας που αφήνει τις σχέσεις της να φυράνουν σε λεπτές-λεπτές κλωστές αδιέξοδου και απορίας.
Ακόμα πιο εντυπωσιακά, προχωρώντας βήμα με το προσεκτικό βήμα, ο Ντεμουστιέ κοιτάζει, με τρόπο εξίσου ψυχρό μ’ αυτόν της φαινομενικά απαθούς ηρωίδας του, τη βαρύτητα των media και των social media στη διαμόρφωση της σύγχρονης κοινής γνώμης και, αντίστοιχα, στην ελαφρότητα που αποκτούν για τη νεότερη γενιά το σεξ, ο θάνατος και η ζωή.
