Το στούντιο και οι δημιουργοί που μας έδωσαν στο παρελθόν τις ταινίες με τα οικολογικά και οικογενειακά μηνύματα «Ο Γιος του Μεγαλοπατούσα» και το πιο πρόσφατο «Η Οικογένεια του Μεγαλοπατούσα», αλλά και το διασκεδαστικό «Το Σκυλάκι της Βασίλισσας», μεταφέρουν αυτή την φορά τη σειρά δυο μόλις τευχών του graphic novel του Κρις Γκράιν «Chickenhare», στη μεγάλη οθόνη.
Αλλά, όπως και με τις προηγούμενές της απόπειρες, η ταινία «Ο Κοτολαγός και το Χάμστερ του Σκότους» προσφέρει κάποιες στιγμές αγνής διασκέδασης, αλλά ποτέ δεν καταφέρνει να αξιοποιήσει το αρχικό της υλικό σε κάτι παραπάνω από αυτό.
Η ιστορία θέλει για πρωταγωνιστή ένα νεαρό ήρωα γεννημένο μισό κοτόπουλο, μισό λαγό. Πρόθυμος να ταιριάξει και να αγαπηθεί παρά τις διαφορές του, έχει εμμονή με την περιπέτεια, παρά την αδεξιότητά του.
Από την αρχή η ταινία δεν κρύβει πως θέλει να μιλήσει για το δικαίωμα στην διαφορετικότητα και το κάνει με έναν απλό, αλλά τουλάχιστον αρκετά κατανοητό τρόπο για τις πολύ μικρές ηλικίες, στις οποίες, εξάλλου, και απευθύνεται. Τα διάφορα γνωστά μηνύματα, ότι θα πρέπει να αγαπάμε τον εαυτό μας όπως είναι αλλά και να ασπαζόμαστε την διαφορετικότητα, η οποία κάνει τον καθένα από εμάς ξεχωριστό, η ταινία τα παρουσιάζει με ένα αρκετά στερεοτυπικό και άνευρο τρόπο, κάτι που δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά όταν υπάρχουν άλλες ταινίες του είδους που έχουμε δει να το κάνουν αρκετά καλύτερα, μοιάζει σαν μια ακόμη χαμένη ευκαιρία.
Η πλοκή είναι απολύτως προβλέψιμη, με αρκετές αναφορές από ταινίες του «Ιντιάνα Τζόουνς» για να κάνει τους μεγάλους να ξεπεράσουν κάπως το στάδιο της βαρεμάρας και οι χαρακτήρες δεν ξεφεύγουν ποτέ από τις σεναριακές τροπές των κλασικών καλών και κακών. Με ένα αξιοπρεπέστατο animation και με το κλασικό happy end φινάλε, η ταινία μπορεί να προσφέρει μιάμιση ώρα (παιδικής) διασκέδασης αλλά φαίνεται πως σίγουρα δεν θα καλλιεργήσει την αίσθηση της περιπέτειας ούτε σε μικρούς ούτε σε μεγάλους.
