Ο Ρούμπεν Εστλουντ είναι ευφυής κι ανάλαφρος, σοβαρός κι αστείος, μεστός και καθόλου πομπώδης. Δεν το έχει ανάγκη. Οι ταινίες του (στο πρόσφατο 58ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης είδαμε όλη του τη φιλμογραφία) από τις αυτοβιογραφικές μικρού μήκους, μέχρι την «Ανωτέρα Βία» και το βραβευμένο με Χρυσό Φοίνικα «Τετράγωνο» αποδεικνύουν τη στιβαρότητα του λόγου του - κινηματογραφικού, κοινωνικού, πολιτικού. Και ταυτόχρονα, (δεν) κρύβουν την αμήχανα αστεία, κατάμαυρα κωμική τους καρδιά.
Διαβάστε ακόμα: Σινεμά σαν κοινωνικό πείραμα στο απολαυστικό «Τετράγωνο» του Ρούμπεν Εστλουντ
«Ολοι ξέρουμε στη θεωρία ποιο είναι το σωστό. Υπάρχουν στιγμές όμως που δεν κάνουμε το σωστό – ντρεπόμαστε, κρυβόμαστε, διαλέγουμε τον εύκολο δρόμο. Αυτές οι στιγμές με ενδιαφέρουν γιατί μας κάνουν πιο ανθρώπινους. Μέσα από την αμηχανία των ηρώων μου σε μια τέτοια σκηνή, όλοι μπορούμε να μπούμε στη θέση τους. Και να ανοίξει ένας απαραίτητος κοινωνικός διάλογος του «τι θα έκανα εγώ άραγε...»
Αυτό τον ρωτήσαμε, όταν τον συναντήσαμε με την κάμερα του Flix για μία συνέντευξη για το «The Square»: πώς χρησιμοποιεί το χιούμορ για να εξετάσει τα σοβαρότερα θέματα («Ποτέ δεν είχα καμία αμφιβολία ότι μπορεί να συζητήσει κανείς πολύ σοβαρά αλλά με τρόπο διασκεδαστικό για τα σημαντικότερα ζητήματα της ανθρωπότητας»), κι αν πιστεύει ότι το σινεμά οφείλει να ανοίγει έναν διάλογο με το θεατή, όπως ακριβώς το «Τετράγωνο» υπενθυμίζει στους ανθρώπους τις κοινωνικές ευθύνες τους («αν και παραλληλόγραμμη, η μεγάλο οθόνη είναι ένα Τετράγωνο;»).
Μείνετε μέχρι το τέλος. Ναι, η επόμενη ταινία του ονομάζεται «Τρίγωνο». Κι όχι, αυτό δεν είναι αστείο...
Διαβάστε και δείτε περισσότερα:
