Άποψη

Γιατί παρά το μποϊκοτάζ, το «Okja» θριάμβευσε στις αίθουσες της Κορέας;

στα 10

Οι τρείς μεγαλύτερες αλυσίδες κινηματογράφων της χώρας αρνήθηκαν να προβάλλουν την ταινία του Μπονγκ Τζουν-χο. Ακόμη κι έτσι το «Okja» άνοιξε με επιτυχία. Τι συμπεράσματα βγάζουμε;

Γιατί παρά το μποϊκοτάζ, το «Okja» θριάμβευσε στις αίθουσες της Κορέας;

Ο Μπονγκ Τζουν-χο είναι φυσικά ένας από τους πιο δημοφιλείς κι εμπορικούς σκηνοθέτες στην χώρα του, οπότε κάθε καινούρια ταινία του αποτελεί προφανώς γεγονός. Μονο που η καινούρια του ταινία «Okja» αποτελεί μια παραγωγή του Netflix και προβάλεται σε αυτό ταυτόχρονα με την έξοδό του στις αίθουσες στην Κορέα.

Κι έτσι οι τρεις μεγαλύτερες κινηματογραφικές αλυσίδες της χώρας, αρνήθηκαν να καταστρατηγήσουν την πολιτική που θέλει μια απόσταση τριών εβδομάδων από την κινηματογραφική μέχρι την home entertainment διανομή μιας ταινίας και είπαν ένα ηχηρό όχι στο «Okja», θέλοντας προφανώς να κάνουν την ίδια στιγμή μια δήλωση.

Διαβάστε ακομη: Το Netflix και το «Okja» βρίσκουν τοίχο και στους αιθουσάρχες της Νότιας Κορέας

Okja 607 7

Ακόμη κι έτσι όμως και παρ’ ότι το φιλμ αναγκάστηκε να προβληθεί μόνο σε έναν μικρό αριθμό ανεξάρτητων αιθουσών, κατόρθωσε να έρθει τέταρτο στο box office της χώρας, παρ ότι όλοι όσοι το είδαν στο σινεμά, θα μπορούσαν κάλλιστα να το είχαν δει σπίτι, στην τηλεόρασή τους.

Τι συμπεράσματα μπορεί να κανείς να βγάλει από το γεγονός; Ισως μόνο τα προφανή: Οτι για παράδειγμα η εμπειρία μιας κινηματογραφικής προβολής σε μια αίθουσα είναι κάτι που εξακολουθεί να έχει την δική της ξεχωριστή γοητεία και την δύναμη να επιβιώσει την εποχή του streaming. Οπως ακριβώς χρόνια πριν, επιβίωσε και της τηλεόρασης.

Διαβάστε εδώ την κριτική του Flix για το «Okja»

Okja 607

Κι ακόμη ότι κάθε φορά που πας σινεμά ή και κάθε φορά που ανοίγεις την τηλεόρασή σου, αναζητάς κάτι που να αξίζει τον χρόνο σου: περιεχόμενο ποιότητας. Η δυνατότητα να επιλέξεις την πλατφόρμα που θα δεις αυτό το περιεχόμενο είναι προφανώς κάτι δευτερεύον όπως αποδεικνύει το παράδειγμα του «Okja», αλλά και πιο κοντά σε εμάς, «Η Οργή Ενός Υπομονετικού Ανθρώπου» που τα πήγε εξαιρετικά στις ελληνικές αίθουσες, ακόμη κι αν είναι ήδη διαθέσιμη στο Netflix.

Οπότε η οργή, οι αντιδράσεις, ο φόβος για το τι μπορεί να σημαίνει για την κινηματογραφική διανομή ή για τις αίθουσες η νέα εποχή του online streaming, είναι μάλλον απλά κάτι παροδικό, μια αναγκαία διαδικασία μέχρις ότου μια νέα κατάσταση παγιωθεί και το αυταπόδεικτο γίνει εμφανές: Υπάρχουν φορές που θέλεις να πας σινεμά. Υπάρχουν φορές που θέλεις να μείνεις στον καναπέ. Αυτό που έχει σημασία τελικά, είναι μόνο οι ταινίες.

Δείτε ακόμη:

Tags: netflix