Σε μια σκηνή από την ταινία του Γκίσλι Ντάρι Χαλίντορσον, μια γυναίκα ρουφάει τη σούπα της καθώς ο σύζυγός της διαβάζει την εφημερίδα του και δείχνει ενοχλημένος από τον θόρυβο, αλλά δεν λέει λέξη. Αν θα έλεγε κάποια αυτη θα ήταν já (προφέρεται «γιόου»), και σημαίνει «ναι».
Αυτή είναι και η μόνη λέξη που ακούγεται στην ταινία και η ιδέα πίσω από την δημιουργία της, που ήρθε στον σκηνοθέτη της όταν προσπαθούσε να εξηγήσει σε φίλους του εκτός Ισλανδίας το πως ένα απλό «ναι» μπορεί να σηματοδοτεί άπειρα διαφορετικά νοήματα ανάλογα με τον τόνο που το προφέρεις ή το πλαίσιο της κουβέντας.
Δείτε ακόμη: «October Rumbles»: Μια νέα μικρού μήκους από τον Απιτσατπόνγκ Βιρασετάκουν
Το «Yes-People» διαδραματίζεται σε τρία διαμερίσματα ενός συνηθισμένου κτιρίου κι ακολουθεί τις ζωές των ενοικων τους καθώς επαναλαμβάνουν τις καθημερινές τους ρουτίνες, συμβιώνοντας ή αγνοώντας τους γείτονες και τους δικούς τους ανθρώπους.
«Η ρουτίνα και η συνήθεια μπορεί να η συνταγή για μεγάλα επιτεύγματα και πρόοδο, αλλά μπορεί να είναι επίσης και λόγος για το οποίο μπορείς να μετανιώσεις πικρά και η ταινία μου αφορά χαρακτηρες που είναι ο καθένας με τον τρόπο του, όλοι παγιδευμένοι σε ένα κύκλο» λέει ο Χαλίντορσον.
Δείτε το «Yes-People» κι αν το τραγούδι της Ελι Βίλχαλμς «Sveitin Milli Sanda»σας κολλήσει στο μυαλό, θα το βρείτε εδώ. Μας ευχαριστείτε αργότερα.
Δείτε επίσης: «Container»: Η Δάφνη Ματζιαράκη κινηματογραφεί την αβεβαιότητα της ζωής σε μια δομή προσφύγων
