Ο Ντουέιν Τζόνσον βρίσκεται ανάμεσα στους υποψηφίους για Χρυσή Σφαίρα για το «The Smashing Machine», και σύμφωνα με τον ίδιο, η μεταμφίεση του ως Μαρκ Κερ ήταν απόλυτα απαιτητική. «Ο στόχος ήταν να εξαφανιστώ εντελώς».
Ο ειδικός των εφέ και σχεδιαστής προσθετικών, Κάζου Χίρο, έπαιξε σημαντικό ρόλο στη μεταμόρφωση αυτή. Συνολικά, ο Χίρο σχεδίασε περίπου 22 προσθετικά για τον Τζόνσον, ενώ η εφαρμογή τους απαιτούσε κάπου στις τρεισήμισι ώρες. Τα περισσότερα χαρακτηριστικά του προσώπου, όπως τα μάτια και η μύτη του ηθοποιού, ήταν καλυμμένα με προσθετικά, ενώ ο Χίρο χρειάστηκε να σχεδιάσει και προσθετικά αυτιά τύπου «κουνουπίδι» (χαρακτηρισμός για το σχήμα που παίρνουν τα αυτιά των παλαιστών λόγω των χτυπημάτων) αλλά και προσθετικά ούλα.
Η ομάδα που επιμελήθηκε το μακιγιάζ και τα μαλλιά των ηθοποιών στην ταινία, αποτελούταν από 25-30 μέλη. Ο Χίρο είχε αναλάβει τον σχεδιασμό των προσθετικών, ενώ την εφαρμογή τους ανέλαβε ο Γκλεν Γκρλιφιν. Η βραβευμένη με Οσκαρ κομμώτρια Μια Νιλ δημιούργησε την περούκα που φορούσε ο Τζόνσον, ενώ άλλα μέλη της ομάδας ήταν υπεύθυνα να καλύψουν τα τατουάζ του Τζόνσον για να ζωγραφίσουν έπειτα να τα τατουάζ του Κερ.
Δείτε ένα timelapse της μεταμόρφωσής του Τζόνσον εδώ:
Από τη χρονοβόρα αυτή διαδικασία, ο Χίρο απολαμβάνει περισσότερο την εμπιστοσύνη που χτίζεται μέρα με τη μέρα ενώ το να βλέπει στο τέλος τον ηθοποιό να κοιτάζει τον εαυτό του στον καθρέπτη, είναι σαν επιβράβευση. Ο Χίρο δεν παρέλειψε να τονίσει πως «Χρειαζόμαστε έναν σπουδαίο ηθοποιό για να γίνει σωστά η δουλειά μας».
Εχοντας αναλάβει τα ειδικά εφέ σε πολλές ακόμα ταινίες, ο Χίρο ανέφερε πως το συγκεκριμένο πρότζεκτ είχε αυξημένη δυσκολία σε σύγκριση με τα προηγούμενα. «Ο Ντουέιν είναι ακραία αναγνωρίσιμος και ταυτόχρονα δεν του μοιάζει κανείς. Ολοι ξέρουν τον Ντουέιν», είπε. Συνέχισε προσθέτοντας πως στις αρχικές συζητήσεις του με τον Σάφντι, ρωτούσε σε τι βαθμό ήθελε ο σκηνοθέτης να μοιάζει ο Τζόνσον στον Κερ στην ταινία. «Ο στόχος μας ήταν να αποδώσουμε την ουσία του Μαρκ πάνω στον Ντουέιν».
Ο πραγματικός Μαρκ Κερ
Ο Χίρο έχει βρεθεί στο παρελθόν υποψήφιος για Οσκαρ Καλύτερου Μακιγιάζ για το «Maestro» του Μπράντλεϊ Κούπερ (2023), ωστόσο το βιογραφικό του περιλαμβάνει επίσης ταινίες όπως: «Η πιο Σκοτεινή Ωρα», με τον Γκάρι Ολντμαν στον ρόλο του Ουίνστον Τσόρτσιλ, και η «Βόμβα», όπου μετέτρεψε τη Σαρλίζ Θερόν σε Μέγκιν Κέλι. Ο Χίρο, έπειτα από τόσες μεταμορφώσεις, υπογραμμίζει πως στη δουλειά του κινείται έχοντας ως κύριο στόχο να δείχνει τον απόλυτο σεβασμό στο άτομο το οποίο ενσαρκώνεται, ειδικά όταν το άτομο είναι εν ζωή ή αν κάποιο μέλος της οικογένειας συμμετέχει στην παραγωγή της ταινίας. Ταυτόχρονα, είναι πολύ σημαντικό για τον ίδιο να τιμάει και να αναδεικνύει το πρόσωπο του ηθοποιού καθώς και τη δουλειά που καλείται να κάνει.
Ο Γκάρι Ολντμαν στον ρόλο του Ουίνστον Τσόρτσιλ στην «Πιο Σκοτεινή Ωρα»
«Δεν γίνεται να προσθέτω απλώς τα πάντα. Το συναίσθημα και η έκφραση του ηθοποιού πρέπει να φαίνονται πίσω από τα προσθετικά», είπε στο Entertainment Weekly. «Αν κάτι διαφέρει αρκετά από το πρόσωπο του ηθοποιού, δεν μπορώ απλώς να το προσθέτω συνέχεια. Το σημαντικό είναι να βρίσκεται μια καλή ισορροπία μεταξύ λειτουργικότητας και πρακτικότητας... Προσπαθώ πάντα να σχεδιάζω έτσι ώστε η εφαρμογή να κρατά περίπου δύο με τρεις ώρες στην καρέκλα».
Το «The Smashing Machine» ωστόσο σίγουρα δεν περιορίζεται σε καθιστικές ερμηνείες, καθώς περιλαμβάνει αρκετές σκηνές μάχης με τον Τζόνσον να δέχεται χτυπήματα. Το γεγονός αυτό είναι που προσέθεσε επίσης έναν επιπλέον βαθμό δυσκολίας ως προς τον σχεδιασμό των προσθετικών. Πέραν του στοιχείου της ομοιότητας, προστέθηκε και η πτυχή της ανθεκτικότητας λόγω των μαχών, της εφίδρωσης και της καταπόνησης στο πρόσωπο. «Οπότε το μακιγιάζ και η εφαρμογή του έπρεπε να σχεδιαστούν έτσι ώστε να αντέχουν για μεγάλο χρονικό διάστημα», είπε ο Χίρο. Σαν να μην έφταναν αυτά, έπειτα από κάθε μάχη ο Τζόνσον χρειαζόταν νέα προσθετικά τα οποία έπρεπε να εφαρμοστούν πάνω από τα ήδη υπάρχοντα.
«Το πρόσωπο, όταν δέχεται χτυπήματα, αρχικά αρχίζει σταδιακά να πρήζεται και στη συνέχεια αρχίζει να επουλώνεται», εξηγεί ο Χίρο, σημειώνοντας πως για να μελετήσει το πρόσωπο του Κερ και όλα όσα του συμβαίνουν στα διάφορα στάδια της επούλωσης, παρακολούθησε το ντοκιμαντέρ του 2002, «The Smashing Machine: The Life and Times of Extreme Fighter Mark Kerr».
Ο σχεδιαστής προσθετικών εφέ, έκλεισε δηλώνοντας πως ποτέ δεν είναι ικανοποιημένος με τη δουλειά του. «Νομίζω πως οι περισσότεροι σπουδαίοι άνθρωποι που γνωρίζω δεν είναι ποτέ ευχαριστημένοι από τη δουλειά τους, γιατί πάντα υπάρχει κάτι να μάθουν. Ετσι προχωράμε και βελτιωνόμαστε».
Διαβάστε ακόμη: Οσκαρ Καλύτερων Οπτικών Εφέ: Ποιες 20 ταινίες θα οδηγήσουν στις τελικές υποψηφιότητες;