Το τιμητικό «Prix Lumiere», είναι ένα βραβείο που εμπνεύστηκε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Καννών, Τιερί Φρεμό - με το φιλόδοξο στόχο να γίνει το αντίστοιχο του Βραβείου Νόμπελ για τους ανθρώπους του σινεμά. Τιμώντας λοιπόν το σύνολο της καριέρας του, ο μόλις πενταετής θεσμός, έχει βραβεύσει τους Κλιντ Ιστγουντ, Μίλος Φόρμαν, Ζεράρντ Ντεπαρντιέ και Κεν Λόουτς. Χθες δόθηκε στον Κουέντιν Ταραντίνο.
Κι εκείνος για να το γιορτάσει έφερε μαζί του στην Λιόν την πιστή παρέα των συνεργατών του: τον παραγωγό του Χάρβεϊ Γουάινσταϊν, την «Inglourious Basterds» πρωταγωνίστριά του Μελανί Λοράν, την μούσα του Ούμα Θέρμαν και τους σκληρούς του Τιμ Ροθ και Χάρβεϊ Καϊτέλ. Οταν οι τελευταίοι τρεις ανέβηκαν στη σκηνή, υπό τους ήχους των «You Never Can Tell» η ατμόσφαιρα έμοιαζε με άτυπο reunion του «Pulp Fiction».
Η βραδιά ξεκίνησε με μία σύντομη τελετή πριν την τελετή. Στα παρασκήνια, κι όχι δημόσια, ο Υπουργός Πολιτισμού της Γαλλίας Ορελί Φιλιπετί απένειμε στον Ταραντίνο το παράσημο των τεχνών και γραμμάτων.
O Τιμ Ροθ μετά τα λίγα "γαλλικά" που απηύθυνε επί σκηνής ζητά συγγνώμη αστειευόμενος από τον Τιερί Φρεμό
Μετά τη σκυτάλη πήρε ο Τιμ Ροθ που ξεκίνησε την επίσημη τελετή βγαίνοντας στη σκηνή και απευθύνοντας στον σκηνοθέτη του μερικές καλογραμμένες νοσταλγικές... βρισιές. Σύντομα όμως όλα ξέφυγαν από τη σφαίρα της κωμωδίας. Ολοι οι συνεργάτες και ηθοποιοί του Ταραντίνο έμοιαζαν πραγματικά συγκινημένοι για τον σκηνοθέτη τους. Μάλιστα ο διαβόητα μεγαλομανής Χάρβεϊ Γουάινσταϊν έκανε το αδιανόητο: απέδωσε στον Ταραντίνο την επιτυχία και των δύο διάσημων εταιριών παραγωγής του («Miramax» και «The Weinstein Company»).
«Η Miramax ήταν το σπίτι που με βοήθησε ο Κουέντιν να χτίσω, και η Weinstein Company το σπίτι που ο Κουέντιν στήριξε για να σώσω...» είπε χαρακτηριστικά ο Γουάινσταϊν. Μάλιστα, εντελώς σε κόντρα ρόλο, ο Χάρβεϊ βούρκωσε όταν χαρακτήρισε τον Ταραντίνο «σκληρό, πεισματάρη αλλά και τον πιο τρυφερό άνθρωπο που έχω γνωρίσει».
Ο Χάρβεϊ Καϊτέλ ξεκίνησε το λόγο του αστειευόμενος, αλλά γρήγορα συγκινήθηκε κι ο ίδιος. «Σκατά - δεν πρόκειται να τα βγάλω πέρα εδώ πάνω» είπε βουρκωμένος, συγκρίνοντας τη σχέση του με τον Ταραντίνο με ιστορία μεγάλου έρωτα. «Πάντα πίστευα ότι ανήκαμε ο ένας στον άλλον και τίποτα δεν μπορούσε να μας χωρίσει. Αν ήταν γυναίκα θα τον παντρευόμουν και θα κάναμε παιδιά» αστειεύτηκε. «Δουλεύοντας με τον Ταραντίνο είναι σαν να διαβάζεις ένα διάσημο μυθιστόρημα ή να ακούς μία κλασική συμφωνία για πρώτη φορά. Το έργο του σε διαμορφώνει. Δεν ξέρεις πώς ακριβώς, αλλά σε αλλάζει για πάντα...»
To «Stuck in the Middle With You» προλόγισε ένα βίντεο στην μεγάλη οθόνη της αίθουσας, με τον Μάικλ Μάντσεν να απολογείται που δεν μπόρεσε να βρεθεί εκεί για τον σκηνοθέτη του. Η Μελανί Λοράν του τραγούδησε με σέξι, βελούδινη φωνή το «Bang Bang» αλλά και χόρεψε μετά μαζί του - σ' ένα deja vu από το κόκκινο χαλί της «Inglourious Basterds» πρεμιέρας στις Κάννες.
Αυτή όμως που έκλεψε την παράσταση ήταν, όπως αναμενόταν, η επί χρόνια μούσα του, Ούμα Θέρμαν.
«Ησουν ο δυναμίτης της τέχνης του σινεμά» του είπε, συγκρίνοντάς τον κυριολεκτικά με τον Αλφρεντ Νόμπελ. «Εφηύρες τη δική σου εκρηκτική ύλη - τον "κινηματογραφίτη". Παρόλη σου την αδάμαστη τρέλα, η φλόγα της δουλειάς σου είχε ρίζες στη δικαιοσύνη, στην αποτίναξη της καταπίεσης, στο κουράγιο, στον έρωτα και στο πάθος. Ας παραμείνει το τρεμοπαίζον φως του κινηματογραφικού προβολέα στη σκοτεινή αίθουσα η ανεξάντλητη πυρίτιδά σου...»
«Δεν έχω λόγια για να σας περιγράψω πώς αισθάνομαι - κι αυτό ίσως να μου συμβαίνει για πρώτη φορά» είπε ο Ταραντίνο παραλαμβάνοντας το βραβείο του από τα χέρια της Ούμα. Συνέχισε αναγνωρίζοντας τους συνεργάτες του - ξεχωρίζοντας τον Γουάινσταϊν ως τον άνθρωπο που στήριξε τα όνειρά του, αλλά και πειράζοντάς τον για τη διαβόητη φήμη του ως τον σκληρότερο άνθρωπο στην πιάτσα. «Πρέπει κανείς να αποδέχεται τα καλά, μαζί με τα κακά..»
Συγκινημένος κι ο ίδιος ο Κουέντιν, παρόλη την προσπάθειά του να το κρύψει, συνέχισε την εξομολόγησή του, απευθυνόμενος στους ηθοποιούς του. «Πάντα θεωρούσα τον εαυτό μου έναν μοναχικό λύκο. Ισως γιατί ποτέ στ' αλήθεια δεν είχα οικογένεια. Ομως αυτοί οι άνθρωποι είναι η οικογένειά μου. Η αγάπη κι ο σεβασμός τους είναι όλα όσα χρειάζομαι στη ζωή μου...»
Τελειώνοντας ο Ταραντίνο, δεν ξέχασε να τιμήσει το γαλλικό σινεμά (άλλωστε οι Κάννες του έδωσαν την πρώτη διεθνή ώθηση της καριέρας του) και την πόλη της Λιόν όπου οι αδελφοί Λουμιέρ ανακάλυψαν την τέχνη του κινηματογράφου το 1895.
«Το σινεμά είναι η θρησκεία μου και η Γαλλία το Βατικανό μου» βροντοφώναξε. «Δεν ξέρω που θα βρισκόμουν αν δεν είχαν γνωριστεί ο πατέρας και η μητέρα των αδελφών Λουμιέρ. Ισως σε κάποιο πάγκο να πουλάω "Royale with Cheese"...»
Περισσότερος Κουέντιν Ταραντίνο:
