Η φωτογραφία του κειμένου είναι από τα γυρίσματα της «Εξουσίας του Σκύλου» (The Power of the Dog). Βλέπουμε την Τζέιν Κάμπιον να στήνει το πλάνο της με την πολύτιμη βοήθεια της διευθύντριας φωτογραφίας της, Αρι Βέγκνερ.
Με την πορεία της ταινίας, από το φεστιβάλ Βενετίας που έκανε την πρεμιέρα της, μέχρι τις υποψηφιότητες για τις Χρυσές Σφαίρες, αλλά και τις λίστες των κριτικών ενώσεων Αμερικής, το ότι θα πρωταγωνιστήσει και στα Οσκαρ είναι μία σίγουρη πρόβλεψη.
Τι σημαίνει όμως αυτό για τις δύο γυναίκες της ταινίας; Θα καταφέρει η Τζέιν Κάμπιον (έχει ένα Οσκαρ Σεναρίου για τα «Μαθήματα Πιάνου») να ακολουθήσει το δρόμο που άνοιξαν η Κλόι Ζάο («Nomadland») πέρσι και η Κάθριν Μπίγκελοου («The Hurt Locker») το 2009; Θα γίνει η 3η μόλις γυναίκα που θα κερδίσει το Οσκαρ Σκηνοθεσίας στα... 93 χρόνια του θεσμού;
Αν όμως ο θεσμός των Οσκαρ έχει αποδειχθεί περιφρονητικός για το έργο των γυναικών σκηνοθετών, τι να πουν και οι διευθύντριες σκηνοθεσίας....
Μόνο μία (1) γυναίκα έχει προταθεί στην πεντάδα φωτογραφίας στην ιστορία των βραβείων: το 2017, η Ρέιτσελ Μόρισον για το «Mudbound».
Φέτος λοιπόν είναι μία χρυσή ευκαιρία για την Ακαδημία για να κάνει βήματα μπροστά. Πρώτον, να προτείνει την Αρι Βέγκνερ για την αριστουργηματική δουλειά της στην «Εξουσία του Σκύλου» - μία ταινία που χρωστάει την επικοινωνία της με τον θεατή στη δουλειά της φωτογράφου. [H 37χρονη Bέγκνερ υπογράφει τη φωτογραφία και στο «Zola» φέτος, οπότε για την καριέρα της το 2021 είναι μία δυναμική χρονιά.]
Με βοηθό της την εξαιρετική διευθύντρια φωτογραφίας Aρι Bέγκνερ, η Κάμπιον επενδύει σε αυτή την ησυχία. Αυτή θα σε στοιχειώσει και πολύ μετά τους τίτλους τέλους. Η μοναχικότητα των άδειων κάδρων, η αβάσταχτη μοναξιά των μεγάλων μυστικών. Εξω στη φύση, οι φακοί της Βέγκνερ καταγράφουν επικά, αλλά και με πυκνή μελαγχολία, το μεγαλείο των οροπεδίων, την απεραντοσύνη του ουρανού, την υπόσχεση του ανοιχτού ορίζοντα. Μέσα στην έπαυλη των αδελφών, ο αέρας τελειώνει. Οι φιγούρες των ανθρώπων φωτοσκιάζονται έτσι ώστε να εξαφανίζονται, σαν να τους καταπίνει το σκοτάδι μέσα στα τεράστια δωμάτια με τα μαονένια έπιπλα και τα παχιά περσικά χαλιά.
Kαι, δεύτερον, να ξαφνιάσει και με δεύτερη υποψηφιότητα σε γυναίκα φωτογράφο: στην Kλερ Μαθόν για το «Spencer» του Πάμπλο Λαράιν.
Η Μαθόν έχει εντυπωσίασει με αρκετές δουλειές της: από τις συνεργασίες της με την Σελίν Σιαμά (πόσο εξαιρετικά είχε φωτίσει το «Πορτρέτο Μιας Γυναίκας που Φλέγεται», αλλά και το πρόσφατο «Μικρή Μαμά») μέχρι το «Stranger by the Lake» του Αλέν Γκιροντί.
Και για το «Spencer», την ιστορία ενός «οικογενειακού» χριστουγεννιάτικου 3ημερου που έδωσε την τελευταία ώθηση στην Πριγκίπισσα Νταϊάνα να χωρίσει, η δουλειά της Μαθόν είναι καθοριστική. Με τη βοήθεια της, ο Λαράιν αποχρωματίζει τη βασιλική λάμψη και σκοτεινιάζει απειλητικά τον μικρόκοσμο της Νταϊάνα. Η κάμερα του σφίγγει τα πλάνα του μεγαλειώδους παλατιού, ώστε να μοιάζει με φυλακή - με στενούς διαδρόμους που οδηγούν σε αδιέξοδα και συραμμένες βαριές, βελούδινες κουρτίνες που στερούν το οξυγόνο της πραγματικής ζωής. Της επιτρέπει μόνο διαφυγή στα όνειρα - είτε ζωντανεύοντας θρυλικές φιγούρες της μοναρχίας ως προειδοποίηση για το τέλος της, ή θυμίζοντας της το κοριτσάκι που άφησε πίσω και καλλιεργώντας μία ατμόσφαιρα μαγικού ρεαλισμού που αποτυπώνει τη νεύρωση και το διαταραγμένο ψυχισμό της.
Για αν δούμε λοιπόν.
Θα έχουμε 2 γυναίκες DP φέτος στην οσκαρική πεντάδα φωτογραφίας;
Οι υποψηφιότητες των 93ων Βραβείων Οσκαρ θα ανακοινωθούν στις 8 Φεβρουαρίου
Διαβάστε περισσότερα:
