Συνεχίζοντας τα παραδοσιακά «roundtables» του, το Hollywood Reporter στήνει ένα οσκαρικό τραπέζι με μερικές από τις σημαντικότερες ηθοποιούς της χρονιάς. Η Εμα Τόμπσον που θα διεκδικήσει σίγουρα μία θέση στην πεντάδα του Α' Γυναικείου για την ερμηνεία της στο «Saving Mr. Banks», η Οπρα Γουίνφρεϊ που επιστρέφει στην μεγάλη οθόνη με το «Lee Daniel's The Butler», η Τζούλια Ρόμπερτς που θα κονταροχτυπηθεί για ένα Οσκαρ με την ίδια της την «μάνα» (Μέριλ Στριπ) για το «August: Osage County», η Εϊμι Ανταμς που κλέβει την παράσταση στο «American Hustle», η Οκτάβια Σπένσερ ξανά στην κούρσα για το Β' Γυναικείο στο «Fruitvale Station» και η Λουπίτα Νιόνγκο που έρχεται από το πουθενά και απαιτεί την προσοχή μας με την ερμηνεία της στο «12 Years a Slave». Βέβαια υπάρχει μία ερώτηση στα χείλη όλων μας: που είναι οι Κέιτ Μπλάνσετ («Θλιμμένη Τζάσμιν») και Σάντρα Μπούλοκ («Gravity»);
Δείτε το βίντεο, χαζέψτε τη φωτογράφηση των κυριών στο gallery και διαβάστε μερικά αποσπάσματα από όσα συζήτησαν:
Tζούλια Ρόμπερτς: κατά πόσο φρενάρισε την καριέρα της όταν έγινε μητέρα;
«Σίγουρα έχασα το προβάδισμα. Δούλευα για 18 συνεχόμενα χρόνια προτού φέρω στον κόσμο την Χέιζελ και τον Φιν, μία δεκαετία πριν. Οπότε ένιωσα ότι έχω κερδίσει την πολυτέλεια να είμαι στο σπίτι μου, στην κουζίνα μου, στο κρεβάτι μου με τα παιδιά μου. Ενιωσα ότι αυτό ήταν το δώρο μου στον εαυτό μου. Υπήρξα τυχερή: είχα δουλέψει πολύ, είχα δουλέψει σκληρά, είχα αφοσιωθεί στη δουλειά μου. Και μετά κέρδισα αυτό το θησαυρό της ζωής μου, τον οποίο ένιωσα ότι άξιζα. Ακόμα η δουλειά μου είναι πολύ σημαντική για μένα. Ομως τώρα κάποια πράγματα έχουν πάρει τις σωστές τους διαστάσεις. Ειδικά όταν προσπαθώ να δώσω τις καλύτερες ερμηνείες μου διαβάζοντας παραμύθια στα παιδιά μου και εκείνα γκρινιάζουν: "όχι, όχι διάβαζε με φωνή μαμάς!"...»
Οπρα Γουίνφρι: τι θυμάται από τον πρώτο της κινηματογραφικό ρόλο στο «Πορφυρό Χρώμα» του Στίβεν Σπίλμπεργκ
«Μαθημένη από την τηλεόραση έπαιξα την πρώτη μου σκηνή κοιτάζοντας κατευθείαν το φακό. ''Τι κάνετε Μις Σίλια'' είπα κοιτώντας την κάμερα, κι ο Σπίλμπεργκ έπαθε σοκ! "Στοπ, στοπ, στοπ! Ποιο είναι το πρόβλημά σου; Που κοιτάς'' ούρλιαξε κι εγώ τρόμαξα. ''Εεεε στην κάμερα...'' ψέλλισα κι εκείνος μου δείχνει ότι η Μις Σίλια ήταν από την άλλη μεριά. Αυτό ήταν. Τον έτρεμα. Εκείνο το βράδυ έκλαιγα με λυγμούς στο δωμάτιο του ξενοδοχείου μου. Ο Αντολφ Σίζαρ, συμπρωταγωνιστής μας, με άκουσε από το διπλανό δωμάτιο και μου χτύπησε την πόρτα. ''Τι είναι όλος αυτός ο θόρυβος, τι έχεις;'' Οταν του εξήγησα μου έδωσε την καλύτερη συμβουλή: ''Πρέπει να τα ξεχάσεις όλα και να μάθεις να χάνεις τον εαυτό σου μέσα στο χαρακτήρα που ερμηνεύεις. Ασε την ηρωίδα να πάρει το τιμόνι. Αν θέλει να κλάψει, θα κλάψει. Αν δε θέλει ούτε ένας Στίβεν Σπίλμπεργ δεν μπορεί να την αναγκάσει!''»
Οκτάβια Σπένσερ: οι γυναίκες στο Χόλιγουντ παίρνουν προβάδισμα!
«Διαπιστώνω με ενθουσιασμό ότι υπάρχει μία φράσκια σοδειά, παραδείγματος χάρη, γυναικών σεναριογράφων. Ταυτόχρονα όμως και οι άντρες γράφουν καλύτερους ρόλους για όλες εμάς. Συνειδητοποιούν επιτέλους ότι οι γυναίκες έχουν τη δύναμη να πάρουν τα ηνία μίας ταινίας και να φέρουν κόσμο στις αίθουσες - οπότε αξίζουν την προσοχή τους. Νομίζω ότι αυτά τα τελευταία χρόνια γίνονται άλματα. Δεν έχουμε φτάσει ακόμα εκεί που πρέπει, αλλά πραγματικά είμαι χαρούμενη με όλα όσα έχουν επιτευθεί τα τελευταία χρόνια...»
Εϊμι Ανταμς: πώς επιβίωσε τα χρόνια των ατελείωτων ακροάσεων
«Θέε μου έχω πάει σε τόσες οντισιόν στη ζωή μου. Τι απογοητευτική εποχή. Για να επιβιώσω τις αντιμετώπιζα ως κάτι άλλο μέσα στο κεφάλι μου: προσποιούμουν ότι απλά πήγαινε στην τάξη. Οτι ήταν η εργασία μου, ότι δήθεν θα γυρίζαμε μία σκηνή και θα έπρεπε εγώ να σκεφτώ τι μάθημα παίρνω από την κάθε μία από αυτές. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι όλο αυτό το έπαιρνα πολύ σοβαρά και πειραματιζόμουν κάθε φορά με κοστούμια, βοηθητικά αντικείμενα που κουβαλούσα στις ακροάσεις. Πρέπει κάποιες φορές να με θεώρησαν εντελώς τρελλή...»
Εμα Τόμπσον και η διαφορετικότητα του καλλιτέχνη
«Οταν ο πατέρας μου παντρεύτηκε την μητέρα μου (την ηθοποιό Φυλλίδα Λο) η μητέρα του και γιαγιά μου κλειδώθηκε στην τουαλέτα για δύο μέρες. Οι θεατρίνες ήταν συνώνυμες με τις πόρνες. Ή όπως λέμε στα μέρη μας: με τις πουτάνες. Ο παππούς μου ήταν συγγραφέας, φιλόσοφος, απίθανο κι όμως αληθινό: γκέι, θεατρικός σκηνοθέτης. Εδωσε λοιπόν στην μητέρα μου μία συμβουλή που νομίζω ότι ταιριάζει στα πάντα. Της είπε ότι όταν είναι στη σκηνή πρέπει να σκέφτεται ότι το καμαρίνι της έχει πιάσει φωτιά. Οτι κάτι άλλο σημαντικότερο συμβαίνει κάπου έξω. Αυτό θα της παίρνει το μυαλό από την ερμηνεία της....»
Λουπίτα Νιόνγκο και τι σημαίνει κάθε ρόλος για εκείνην
«Ο καθηγητής μου στο πανεπιστήμιο του Yale, ο Ρον Βαν Λιου, μου είχε πει κάποτε ότι τίποτα από όσα κάνουμε δεν μας αφορά. Δεν πρόκειται για εμάς. Τίποτα δεν έχει να κάνει με εμάς. Ολα συμβαίνουν στο χαρακτήρα. Αυτό με βοηθάει πολύ. Γιατί σκέφτομαι ότι είμαι σε αποστολή να παλέψω για το χαρακτήρα που υποδύομαι. Για να αποκτήσει αυτά που πρέπει. Αν είμαι σ' αυτή την μάχη, τότε αισθάνομαι ότι κάνω καλά τη δουλειά μου...»
Δείτε περισσότερα roundtables από τον Hollywood Reporter:
Tags: OSCARS 2014
