O ντοκιμαντερίστας Ερολ Μόρις δεν χρειάζεται συστάσεις - ούτε για το ταλέντο του, ούτε για το έργο του. Φαίνεται όμως ότι τίποτα από αυτά δεν μετράνε μπροστά στο αν η επόμενη ταινία σου θα κάνει επιτυχία, εκεί που πραγματικά μετράει στο χολιγουντιανό κόσμο: στα ταμεία. Σ' αυτό το παιχνίδι μπαίνει ο παραγωγός σου και ο παραγωγός σου δεν έχει αυτό το ρόλο για να σου χαϊδεύει τ' αυτιά.
Πάμε πίσω λοιπόν στο 1988, όταν ο Μόρις είχε κυκλοφορήσει το «Thin Blue Line» με την νεοσύστατη τότε Miramax, των αδελφών Γουάινστιν. Οι κριτικές για την ταινία ήταν εξαιρετικές, το ντοκιμαντέρ θα έμενε θρυλικό στην ιστορία, ο κόσμος όμως δεν έτρεχε στους κινηματογράφους της γειτονιάς του να το δει. Τα εισιτήρια ήταν λίγα.
Στις 23 Αυγούστου του 1988 λοιπόν, ο δεν-μασάω-τα-λόγια-μου Χάρβεϊ του έστειλε μία επιστολή στον σκηνοθέτη του. Η οποία διαβάζει ως εξής:
Αγαπητέ Ερολ,
Ακουσα τη ραδιοφωνική συνέντευξη που έδωσες στον NPR και ήσουν βαρετός. Δεν θα με έπειθες ούτε κουβαλητό να πάω να δω το «Thin Blue Line» - ούτε αν εξαρτιώταν η ζωή μου απ' αυτό.
Ηρθε η ώρα να μάθεις να είσαι performer και να χρησιμοποιείς τα media.
Πάμε πρόβα:
Ερώτηση: Περί τίνος πρόκειται η ταινία;
Απάντηση: Είναι μία ταινία μυστηρίου που ακολουθεί τα χνάρια μία λάθος δικαστικής απόφασης. Είναι ακόμα πιο τρομαχτική από τον «Εφιάλτη στο Δρόμο με τις Λεύκες». Μοιάζει με τριπάκι στη «Ζώνη του Λυκόφωτος». Ο κόσμος το αποκαλεί «ένα χιουμοριστικό Εν Ψυχρώ».
Κράτησε τις απαντήσεις σου σύντομες και μην αναλώνεσαι με τις δικαστικές λεπτομέρειες. Μίλα για την ταινία ως ταινία και τι συναισθηματικό αντίκτυπο έχει στο κοινό που τη βλέπει.
Αν συνεχίσεις να είσαι βαρετός, θα προσλάβω έναν ηθοποιό στην Νέα Υόρκη να πάρει τη θέση σου ως ο Ερολ Μόρις. Αν έχεις ιδέες για το ποιος θα μπορούσε να είναι, θα τις εκτιμούσα.
Να είσαι σύντομος, να μάθεις να πουλάς. Αυτό θα βοηθήσει την ταινία, την καριέρα σου και σένα.
Συγχαρητήρια για όλες τις υπέροχες κριτκές. Ας φροντίσουμε να κάνουμε την ταινία μία επιτυχία.
Χάρβεϊ Γουάινστιν
Περισσότερος Ερολ Μόρις:
