Συνεχίζοντας τις βραβεύσεις τους, οι ενώσεις κριτικών της Αμερικής προσπαθούν να ξεκαθαρίσουν το θολό τοπίο του 2020, προκειμένου να ανοίξουν έναν κάποιο καθαρό δρόμο προς τα Οσκαρ του 2021 που θα δοθούν φέτος στις 25 Απριλίου. Μετά τη Βοστόνη και τη Νέα Υόρκη που ανέδειξαν το «Nomadland» της Κλόι Ζάο και το «First Cow» της Κέλι Ράιχαρντ ως καλύτερες ταινίες της χρονιάς, αντίστοιχα, η ενωση κριτικών του Λος Αντζελες μπέρδεψε ακόμη περισσότερο τα πράγματα ψηφίζοντας ως καλύτερη ταινία του 2020 το «Small Axe» του Στιβ ΜακΚουίν.
Το «Small Axe» του Στιβ ΜακΚουίν, αποτελούμενο από πέντε ταινίες, επίσημα ωστόσο καταχωρημένο ως μίνι-σειρά έχει εμφανιστεί ήδη σε διάφορες λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς, συνήθως για κάποιο μεμονωμένο τίτλο. Εδώ για πρώτη φορά, η μίνι-σειρά αντιμετωπίζεται ως ένα όλο και ως ταινία, πράγμα που δεν ισχύει για τα Οσκαρ, όπου το πρότζεκτ δεν έχει υποβληθεί καθόλου. Θυμίζουμε ότι το βραβείο της Ενωσης Κριτικών του Λος Αντζελες βρίσκεται διαχρονικά μέσα στις τελικές υποψηφιες ταινίες για Οσκαρ - πέρσι είχε ψηφίσει προς έκπληξη πολλών τα «Παράσιτα» που αναδείχθηκαν και οι μεγάλοι νικητές των Οσκαρ.
Ανάμεσα στα βραβεία των κριτικών του Λος Αντζελες ξεχωρίζει φυσικά αυτό για το καλύτερο μοντάζ στον Γιώργο Λαμπρινό για το «The Father» του Φλόριαν Ζέλερ, ακόμη μια διάκριση για τον Ελληνα μοντέρ, μόνιμο κάτοικο Παρισιού, που έχει ήδη βραβευθεί με Σεζάρ καλύτερου μοντάζ για το «Μετά το Χωρισμό» του Ξαβιέ Λεγκράν και με Βραβείο Ιρις της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου για το «Xenia» του Πάνου Χ. Κούτρα.
Η ψηφοφορία των αναγνωστών του Flix: Εσύ ψήφισες για την καλύτερη ταινία του 2020;
Καλύτερη Ταινία: «Small Axe» του Στιβ ΜακΚουίν (δεύτερη επιλογή: «Nomadland» της Κλόι Ζάο)
Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία: «Ενα Ψηλό Κορίτσι» του Καντεμίρ Μπαλάγκοφ (δεύτερη επιλογή: «Martin Eden» του Πιέτρο Μαρτσέλο)
Βραβείο New Generation: «The 40-Year-Old Version» της Ράντα Μπλανκ
Καλύτερο Ντοκιμαντέρ: «Time» (δεύτερη επιλογή: «Collective»)
Καλύτερο Animation: «Wolfwalkers» (δεύτερη επιλογή: «Soul»)
Καλύτερη Σκηνοθεσία: Κλόι Ζάο για το «Nomadland» (δεύτερη επιλογή: Στιβ ΜακΚουίν για το «Smal Axe»)
Καλύτερο Σενάριο: Εμεραλντ Φένελ για το «Promising Young Woman» (δεύτερη επιλογή: Ελάιζα Χίτμαν για το «Never Rarely Sometimes Always»)
Καλύτερη Ηθοποιός: Κάρεϊ Μάλιγκαν για το «Promising Young Woman» (δεύτερη επιλογή: Βαϊόλα Ντέιβις για το «Ma Rainey's Black Bottom»)
Καλύτερος Ηθοποιός: Τσάντγουικ Μπόουζμαν για το «Ma Rainey's Black Bottom» (δεύτερη επιλογή: Ριζ Αχμεντ για το «Sound of Metal»)
Καλύτερος Β' Γυναικείος Ρόλος: Γιουν Γιου-τζουνγκ για το «Minari» (δεύτερη επιλογή: Αμάντα Σέιφριντ για το «Mank»)
Καλύτερος Β' Ανδρικός Ρόλος: Γκλιν Τέρμαν για το «Ma Rainey's Black Bottom» (δεύτερη επιλογή: Πολ Ράσι για το «Sound of Metal»)
Καλύτερη Φωτογραφία: Σάμπιερ Κίρσνερ για το «Small Axe» (δεύτερη επιλογή: Τζόσουα Τζέιμς Ρίτσαρντς για το «Nomadland»)
Καλύτερο Μοντάζ: Γιώργος Λαμπρινός για το «The Father» (δεύτερη επιλογή: Γκάμπριελ Ρόουντς για το «Time»)
Καλύτερη Μουσική: Τρεντ Ρέζνορ και Ατικους Ρος για το «Soul» (δεύτερη επιλογή: Μίκα Λέβι για το «Lovers Rock»)
Καλύτερα Σκηνικά: Ντόναλντ Γκρέιαμ Μπερτ για το «Mank» (δεύτερη επιλογή: Σεργκέι Ιβάνοφ για το «Ενα Ψηλό Κορίτσι»)
Douglas Edwards Experimental Film Prize: «Her Socialist Smile» του Τζον Τζιανβίτο
