Βρισκόμαστε στην Γαλλία της δεκαετίας του 60, όταν σύμφωνα με τους τίτλους αρχής του φιλμ, το κατς, ήταν ένα από τα πιο αγαπημένα λαϊκά σπορ και μια εξαιρετικά αποδοτική επαγγελματική ενασχόληση. Και οι κανόνες του ήταν πολύ συγκεκριμένοι: ένας καλός παλαιστής με λευκή μάσκα, εναντίον ενός απειλητικού κακού, που πάντα φορούσε μαύρο κάλυμμα στο κεφάλι του.
Ο Σιμόν είναι ο παλαιστής με την λευκή μάσκα στην ιστορία μας, κι ο Βίκτορ ο φίλος του, που επιστρέφοντας από την Αλγερία και την Λεγεώνα των Ξένων, με ένα όχι ακριβώς ήρεμο κεφάλι, θα δεχτεί να γίνει ο αντίπαλός του, το σύμβολο του κακού σε μια πάλη που τουλάχιστον στο ρινγκ, έχει ένα απόλυτα ξεκάθαρο αποτέλεσμα.
Μόνο που επειδή το φιλμ του Νταβίντ Περό, δεν είναι απλά μια ταινία για το ξύλο ανάμεσα σε δυο γεροδεμένους άντρες, αλλά μια ιστορία που θα ήθελε να περιλαμβάνει μια γερή δόση υπαρξιακής αγωνίας, ο ρόλος και η πραγματικότητα του Βίκτορ μπλέκονται και σύντομα, ο ελαφρώς προβληματικός άντρας νιώθει ανίκανος να ενσαρκώνει πλέον την εικόνα του κακού, δίχως συνέπειες στον ψυχισμό του.
Ο Σιμόν θα συμφωνήσει να αλλάξουν ρόλους, δίχως να το αποκαλύψουν σε κανέναν, όταν όμως ένας αγώνας τους θα πάει στραβά, οι δυο τους θα βρεθούν αντιμέτωποι με τον επικεφαλής του κυκλώματος των στοιχημάτων του κατς, μια εφιαλτική φιγούρα που θυμίζει κάτι ανάμεσα στον Εριx Φον Στροχάϊμ και έναν σατανικό κακό από κόμικ.
Γυρισμένο σε υπέροχο ασπρόμαυρο, με αναφορές σε κλασσικά χολιγουντιανά νουάρ, στην γαλλική nouvelle vague και το σύμπαν των cult movies, το φιλμ του Περό, έχει στιλ και ατμόσφαιρα σε αφθονία και δύο εξαιρετικούς πρωταγωνιστές στα πρόσωπα των Ντενί Μενοσέ και του Ζαν Πιερ Μαρτέν, αλλά θα χρειαζόταν μια λιγότερο σχηματική πλοκή για να χωρέσει τα παραπάνω δίχως να ασφυκτιά.
Και αναμφίβολα μια πιο νευρική αφήγηση που θα κατόρθωνε να μεταδώσει την ένταση και την αγωνία των ηρώων, την ατμόσφαιρα μιας πληγωμένης Γαλλίας που βλέπει το αποικιακό της παρελθόν να καταρρέει και τους ανθρώπους της να υποφέρουν από ψυχολογικά η μη τραύματα, το δεύτερο επίπεδο των χαρακτήρων λίγο πιο ξεκάθαρο.
Ακόμη κι έτσι όμως, το «Nos Héros Sont Mort Ce Soir» είναι μια ταινία που σε γοητεύει, έτσω κι αν δεν κατορθώνει να ανυψωθεί σε κάτι παραπάνω από ένα καλοφτιαγμένο φιλμ με καλοχωνεμένες αναφορές και μια ενδιαφέρουσα απόλαυση για τα μάτια.
Δείτε δύο κλιπ από το φιλμ
Μάθετε τα πάντα για το 66ο Φεστιβάλ Καννών, στο ειδικό τμήμα του Flix.gr που ανανεώνεται συνεχώς.
